وحید حاج سعیدی
رسانه ملی به اندازه یک مدرسه کپری کارایی دارد؟!
در کشور ما نیز تعطیلی مدارس تقریباً بعد از انتخابات آغاز شد و زمان بازگشایی آن نیز نامشخص است و با توجه به سخنان رئیسجمهور مبنی بر عجله نداشتن برای آغاز فعالیتهای آموزشی مدارس و دانشگاهها، به نظر میرسد این قصه سر دراز دارد و نباید به این زودیها منتظر بازگشایی مدارس باشیم. چرا که فاصلهگذاری در کلاسهایی با بیش از چهل دانش آموز (یکی از کلاسهای نگارنده با ۴۱ دانش آموز حجت گفتار فوق است) و مابقی با بیش از سی دانش آموز در عمل امکانپذیر نیست. به علاوه کمبود ماسک و دستکش و وسایل ضد عفونی قطعاً رعایت بهداشت را در مدارس با سختیهای عدیدهای همراه خواهد ساخت.
از سویی نزدیک شدن به روزهای پایانی سال و کنکور که موعد جمعبندی دروس و به اصطلاح نتیجه گرفتن از تدریس در یک سال تحصیلی است دغدغههای فراوانی را برای خانوادهها به وجود آوردهاست. چرا که نبود یک سیستم واحد یکپارچه در استفاده بهینه از وقت و تکنولوژی باعث شده در عمل اتفاق خاصی در بحث آموزش دانشآموزان در منزل نیفتد.
فارغ از اینکه چه تعداد از دانش آموزان (به ویژه در مناطق روستایی) به اینترنت و گوشیهای هوشمند دسترسی دارند، این مدل تدریس جزیرهای و برگزاری آزمون که عمدتاً پاسخها شباهت غریبی به یکدیگر دارند، حاکی از آن است که در زمینه آموزش آنلاین حرفی برای گفتن نداریم و بیشتر برای خالی نبودن عریضه بدان چنگ میآویزیم!
به نظر تنها چاره راه در این شرایط بحرانی استفاده از رسانه ملی به شکل رسمی و علمی میباشد. چرا که در حال حاضر در دسترسترین و ارزانترین وسیله تلویزیون است و از ضریب نفوذ بالایی برخوردار است. از سویی استفاده علمی و عملی از تلویزیون در پر کردن خلاء آموزشی به وجود آمده در کشور نیز، نیازمند برنامهریزی جدی و منسجم است و راه انداختن یک برنامه به نام مدرسه تلویزیونی ایران و تدریس پراکنده دروس چاره کار نیست.
در خاتمه امید است دوستان وزارت آموزش و پرورش، تصمیمی جدی و عملی در خصوص خلاء آموزشی ایجاد شده در کشور اتخاذ کنند و به جای ارسال بخشنامههای رنگارنگ بدون اطلاع از میزان دسترسی دانشآموزان به اینترنت و فراهم بودن زیر ساختها در مناطق مختلف شهری و روستایی، هر چه سریعتر نسبت به آموزش رسمی دانشآموزان در منازل اقدام کنند. شاید موعد آن فرا رسیده باشد که تلویزیون حداقل به اندازه یک مدرسه کپری کارایی داشته باشد!