نماینده مجلس دهم شورای اسلامی بر این باور است که طیفهای داخلی جریان اصولگرا نظیر جبهه پایداری به دلیل نداشتن سهم در دولت ناراحت هستند و این ناراحتی را زمان رأی اعتماد دادن به وزرای کابینه پیشنهادی بروز میدهند.
به گزارش خبرآنلاین، روی کار آمدن دو قوه مجریه و مقننه از طیف همسو منجر به شکلگیری گمانهها پیرامون مماشات این دو قوه شده است، تا جایی که برخی از تکرار دوره مجلس هفتم با دولت نهم میگویند.
البته در مقابل عدهای معتقدند که درست است دولت و مجلس متعلق به جریان اصولگرا هستند، اما برخی از طیفهای حاضر در مجلس، به دلیل نبودن چهرههای مورد نظر خود در داخل کابینه، به صورت چالشی با کابینه دولت سیزدهم برخورد کنند، نکتهای که به باور عزتالله یوسفیان ملا امری مرسوم در مجلس است و در همه ادوار این رسم اجرا شده است.
به بیان این نماینده مجلس دهم شورای اسلامی آن گروهی که فرد مورد نظرشان در کابینه نیست، ناراحت و از این بابت نگران هستند که چرا این اتفاق صورت نگرفت و سهم آنها داده نشد؛ بنابراین آنها ناراحتی خود را بروز میدهند. از طرفی بهترین جای بروز دادن این است که تلاش کنند چند نفری از کابینه رأی نیاورند.
مشروح مصاحبه با عزتالله یوسفیان ملا از نمایندگان مجلس دهم شورای اسلامی را میخوانید؛
آقای یوسفیان ملا! با توجه به اینکه دولت سیزدهم و مجلس متعلق به یک جریان سیاسی هستند، ارزیابی شما از نوع تعامل این دو قوه به چه صورت است؟
اینطور که از مباحث مطرح در مجلس مشخص است، نمایندگان بدون هیچ ملاحظهای اعم از سیاسی و یا موارد دیگری، در حال مطالعه و بحث پیرامون کابینه پیشنهادی هستند و سوالاتی که در کمیسیونها از وزرا پرسیده میشود نشاندهنده این نکته است که مجلس بدون تعارف کابینه را مورد بررسی قرار میدهد، اما همه این موارد به دور پایانی معطوف است.
بنده زمان رأی اعتماد دادن به چندین کابینه اعم از کابینه احمدینژاد، روحانی و قبل از اینها کابینه خاتمی در مجلس بودم، براساس این تجارب بر این باور هستم که باید منتظر ماند و مشاهده کرد که در دو روز آخر که به نوعی روز فینال محسوب میشود، چه اتفاقی میافتد.
اما در حال حاضر بر اساس صداهایی که از مجلس و به ویژه هیئت رئیسه به بیرون میآید، ممکن است یک پنجم اعضای کابینه موفق به اخذ رأی اعتماد از مجلس نشوند؛ لذا از چنین گفتههایی این تعبیر میشود که دو یا سه وزیر در معرض خط رای نیاوردن، قرار دارند مگر اینکه در روزهای پایانی لابی صورت بگیرد و نظرات تغییر کند، اما الان قطعا شرایط صد در صدی برای رای آوردن کل کابینه نیست.
به نظر میرسد که اگر امشب رأیگیری در مورد کابینه صورت بگیرد، دو یا سه نفر از وزرا در معرض رأی نیاوردن، هستند. در هر صورت همه این موارد معطوف به ۴۸ ساعت قبل از برگزاری جلسه علنی مجلس جهت دادن رأی اعتماد به اعضای کابینه پیشنهادی دولت سیزدهم است.
رئیسی میتواند نظر مجلس را در مورد وزرای پیشنهادی تغییر دهد؟
نکته حائز اهمیت این است که دفاع رئیس جمهور از کابینه در صحن، برای رای آوردن کابینه بسیار موثر است، کما اینکه پیش از این وزرایی در معرض خطر رأی نیاوردن، بودند که بعد از صحبتهای رئیس جمهور در مورد علت انتخاب آنها برای وزارتخانه مورد نظر، نظر نمایندگان مخالف تغییر میکرد و خطر از آن وزرا دور میشد، لذا اکنون شرایط نشاندهنده این است که چند نفر در معرض خطر قرار دارند، اما در مجموع به نظر میرسد که اکثریت وزاری پیشنهادی دولت سیزدهم از مجلس رأی اعتماد میگیرند.
در ۴۸ ساعت پایانی به رأی اعتماد دادن به کابینه، چه اتفاقی صورت میگیرد که رأی آوردن یا نیاوردن وزرای پیشنهادی به آن بستگی دارد؟
آن دسته از افرادی که در اطراف هستند، در دولت قرار دارند و نظر نمایندگان را ارزیابی و رصد میکنند، فردی که در مورد یکی یا چند تا از وزرای پیشنهادی مخالفت میکند را مورد شناسایی قرار میدهند و به سراغ او میروند و در مورد وزیر پیشنهادی توضیحاتی ارائه میدهند و شروع به لابی و رایزنی کردن، میکنند.
این اتفاق معمولا از ۴۸ ساعت پایانی به صحن علنی مجلس برای رأی اعتماد دادن به کابینه پیشنهادی، شروع میشود و بعضاً تا چند ساعت قبل از شروع جلسه صحن ادامه پیدا میکند. در حقیقت اگر عدهای در دولت ماموریت برای مذاکره و رایزنی داشته باشند، معمولاً این اتفاق میافتد.
گفته میشود چهرههای مورد نظر جبهه پایداری در لیست پیشنهادی کابینه دولت سیزدهم حضور ندارند و از این رو ممکن است اعضای این جبهه در مجلس، برخوردهای چالشی با دولت سیزدهم داشته باشند، چنین گمانهزنیهایی تا چه اندازه نزدیک به واقعیت است؟
قبل از این هم به این ترتیب بوده است، یعنی افرادی که امیدها و نظراتی در مورد کابینه داشتند، شرایط را برای دولت منفی میکردند، به عنوان مثال میگفتند فلانی باید در کابینه بود، اما به جای او یک نفر دیگر معرفی شده که قابل مقایسه با شخص مورد نظر نیست، بنابراین این قبیل صحبتها صورت میگرفت.
در حقیقت به این ترتیب نیست که گفته شود اگر فردی باید معرفی میشد، معرفی نشده، اشکال ندارد. در حقیقت آن گروهی که فرد مورد نظرشان در کابینه نیست، ناراحت و از این بابت نگران هستند که چرا این اتفاق صورت نگرفت و سهم آنها داده نشد. البته این امر طبیعی است و در همه دورهها بوده است.
یعنی پایداریها تلاش میکنند که کابینه رأی نیاورد؟
اینکه گفته شود این اندازه ظرفیت سیاسی وجود دارد حتی آنهایی که امیدوار بودند در این لیست کابینه باشند، اما در عمل اسمی از آنها آورده نشد و حالا ناراحت نیستند، واقعیت ندارد. بلکه آنها ناراحت هستند و ناراحتی خود را بروز میدهند. از طرفی بهترین جای بروز دادن این است که تلاش کنند چند نفری از کابینه رأی نیاورند.
نهایتاً در نوع مراوده مجلس یازدهم با دولت سیزدهم، شاهد تکرار نوع برخورد مجلس هفتم با دولت احمدینژاد خواهیم بود؟
بعید میدانم که این نوع برخورد مجلس با دولت تکرار شود. در حقیقت صحبتها و نحوه دفاع رئیس جمهور بسیار در این تعامل و همراهی محاسبات دولت موثر است آنچه از مجلس شنیده میشود این است که نمایندگان بسیار بیطرفانه مسائل را مطرح میکنند و بدون هیچ ملاحظهای موارد را میگویند.
به عنوان مثال بخش اقتصادی کابینه دولت سیزدهم بسیاری مورد حمله قرار گرفت، همچنین نمایندگان در مورد وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش هم نظرات تند و شدیدی دادند، لذا با توجه به این موارد بسیار سخت است که گفته شود هیچ اتفاقی نمیافتد. مگر اینکه در آن ۴۸ ساعت پایانی اتفاقی صورت بگیرد و یا رئیس جمهور با صحبتهای خود بتواند نمایندگان را قانع کند