نگاهی به فیلم فینچ (Finch)؛ یک آدم، یک ربات و یک سگ، در جهانی پسا آخرالزمانی
جهان به یک برهوت غیر قابل سکونت آلوده به رادیواکتیو تبدیل شده است. مهندس فینچ فقط دنبال این است که زنده بماند، البته نه خیلی زیاد. او می‌خواهد قبل از اینکه بمیرد رباتی بسازد که بتواند از سگش مراقبت کند. چون این سگ تنها چیزی است که او هنوز دوست دارد.
فرارو- وقتی تعداد عناصری که با آنها کار می کنیم کم باشد، باید مطمئن شویم که بهترین کیفیت را دارند. فیلم فینچ فقط سه عنصر دارد: تام هنکس، یک سگ و یک ربات. اگر این ترکیب برای شما جذاب نباشد پس چیز زیادی از این فیلم عایدتان نخواهد شد. اما مگر ممکن است این ترکیب برای کسی جذاب نباشد؟ این فیلم یک داستان ساده و کوچک دربارۀ عشق بی قید و شرط و اعتماد است؛ و می‌شود گفت که از اول تا آخر مجذوب‌کننده است.
به گزارش فرارو، ماجرای فیلم این است که در زمان آینده در آمریکا لایۀ ازن به قدری نازک شده که بودن در محیط بیرون در طول روز باعث مرگ می‌شود. جمعیت جهان به یک دهم کاهش پیدا کرده است. مهندس فینچ (با بازی تام هنکس) به لطف دانش علمی زیادش توانسته زنده بماند. او یک پناهگاه امن و ربات‌هایی ساخته که به او کمک می‌کنند. او دیگر هیچ کس را ندارد به جز سگش گودیِر. تشعشعات رادیواکتیو دارد کم کم فینچ را می‌کشد و خودش هم این را می‌داند. او نمی‌خواهد سگش تنها بماند و به همین خاطر تصمیم می‌گیرد ربات هوشمندی بسازد که بتواند بعد از مرگ او از سگش مراقبت کند.
میگوئل ساپوچنیک، کارگردان فیلم، شهرتش را مدیون ساختن چند قسمت از «بازی تاج و تخت» است. در آن سریال هر وقت قرار بود جنگ بزرگی اتفاق بیافتد ساپوچنیک بهترین گزینه برای کارگردانی بود. در این فیلم او نشان داده است که در ساختن یک مضمون کاملا متفاوت هم همانقدر کارش خوب است. صحنه‌های بیرونی این فیلم در آن برهوت پسا-آخرالزمانی جلوۀ بسیار زیبایی دارند و صحنه‌های داخلی هم سرشار از عواطف و احساسات هستند. رباتی که فینچ ساخته (با صداپیشگی کلِب لندری جونز) بسیار معصوم و خیرخواه است و همیشه دنیا را با چشمانی متعجب نگاه می‌کند؛ همان دنیایی که فینچ بیش از اندازه آن را دیده است.
به گزارش فرارو، ماجرای فیلم این است که در زمان آینده در آمریکا لایۀ ازن به قدری نازک شده که بودن در محیط بیرون در طول روز باعث مرگ می‌شود. جمعیت جهان به یک دهم کاهش پیدا کرده است. مهندس فینچ (با بازی تام هنکس) به لطف دانش علمی زیادش توانسته زنده بماند. او یک پناهگاه امن و ربات‌هایی ساخته که به او کمک می‌کنند. او دیگر هیچ کس را ندارد به جز سگش گودیِر. تشعشعات رادیواکتیو دارد کم کم فینچ را می‌کشد و خودش هم این را می‌داند. او نمی‌خواهد سگش تنها بماند و به همین خاطر تصمیم می‌گیرد ربات هوشمندی بسازد که بتواند بعد از مرگ او از سگش مراقبت کند.
میگوئل ساپوچنیک، کارگردان فیلم، شهرتش را مدیون ساختن چند قسمت از «بازی تاج و تخت» است. در آن سریال هر وقت قرار بود جنگ بزرگی اتفاق بیافتد ساپوچنیک بهترین گزینه برای کارگردانی بود. در این فیلم او نشان داده است که در ساختن یک مضمون کاملا متفاوت هم همانقدر کارش خوب است. صحنه‌های بیرونی این فیلم در آن برهوت پسا-آخرالزمانی جلوۀ بسیار زیبایی دارند و صحنه‌های داخلی هم سرشار از عواطف و احساسات هستند. رباتی که فینچ ساخته (با صداپیشگی کلِب لندری جونز) بسیار معصوم و خیرخواه است و همیشه دنیا را با چشمانی متعجب نگاه می‌کند؛ همان دنیایی که فینچ بیش از اندازه آن را دیده است.
گسترش ارتباط فینچ و رباتش در طول فیلم خیلی خوب از آب درآمده است. فینچ می‌خواهد کنترل اوضاع را به ربات واگذار کند و بعد از سال‌ها این اولین بار است که دارد به کسی غیر از خودش اعتماد می‌کند. تام هنکس بازیگری است که می‌تواند خیلی استادانه احساس همزمان خستگی و امید را منتقل کند. در صداپیشگی لندری جونز هم بازی‌های خیلی ظریف و جذابی وجود دارد. او در ابتدا لهجۀ کلی اروپایی دارد و وقتی بیشتر با فینچ وقت می‌گذراند کم کم اثری از لهجه و ته‌صدای آمریکایی در حرف زدنش پیدا می‌شود. این یک روش خیلی هوشمندانه برای نشان دادن رشد شناختی ربات است. بازی سگ هم بی‌نقص است.
فیلم فینچ هر چیزی را که از چنین فیلمی بخواهید به شما می‌دهد؛ هم خنده و هم بهانه‌هایی برای گریه کردن.
فیلم فینچ هر چیزی را که از چنین فیلمی بخواهید به شما می‌دهد؛ هم خنده و هم بهانه‌هایی برای گریه کردن.
- کارگردان: میگوئل ساپوچنیک (Miguel Sapochnik)؛
- فیلمنامه‌نویس: کرگ لاک (Craig Luck)؛
- بازیگران: تام هنکس (Tom Hanks)، کلب لندری جونز (Caleb Landry Jones)، ماری وگنمن (Marie Wagenman)؛
- امتیاز: 6.9/10
منبع: empireonline.com
