ایجاد امید و توقع، درصورتی ممدوح است که با تخلف از وعده و عدم تحقق توقعات، همراه نشود وگرنه سکوت و وعده ندادن به‌مراتب بهتر یا به‌عبارتی کم‌هزینه‌تر است. از طرفی وعده منطقی دادن و عمل به آن، به‌شدت در جلب و تقویت سرمایه اجتماعی و ارتقای اعتماد عمومی مؤثر است.
روزنامه رسالت در ارزیابی عملکرد دولت رئیسی نوشت: عمل به وعده‌ها، حضور میدانی، کار و تلاش و خدمت‌رسانی شبانه‌روزی و خالصانه از مصادیق امیدآفرینی و خلف وعده، کار‌های نمایشی، عدم انسجام در آراء و اظهارات مدیران ارشد نیز از نمونه‌هایی است که موجب خدشه‌دار شدن اعتماد و امید مردم می‌شود.
ایجاد امید و توقع، درصورتی ممدوح است که با تخلف از وعده و عدم تحقق توقعات، همراه نشود وگرنه سکوت و وعده ندادن به‌مراتب بهتر یا به‌عبارتی کم‌هزینه‌تر است. از طرفی وعده منطقی دادن و عمل به آن، به‌شدت در جلب و تقویت سرمایه اجتماعی و ارتقای اعتماد عمومی مؤثر است.
این موارد، اما به یک چاشنی خطرناک، به اسم معیشت می‌رسد که اگر خدای‌ناکرده بهبود نیابد، آنچه امیدآفرین نامیدیم نیز رنگ می‌بازد؛ در این راستا نه اعداد و ارقام و آمار بلکه سفره مردم، بیانگر وضعیت حقیقی است. اقدامات شجاعانه دولت، باید رصد و آثار و تبعات آن کنترل و اصلاح شود وگرنه به ضد خودش بدل خواهد شد.
