به دنبال یک دستاورد علمی جدید، دانشمندان موفق به شناسایی دو نوع چاقی شدند که یکی از آن‌ها برای سلامتی ما خطرناک‌تر است.
فرارو- یک مطالعه جدید در خصوص اضافه وزن، چاقی را به دو زیرگروه مجزا تقسیم کرده که هر کدام اثرات خاص خود را بر عملکرد بدن ما دارند. این یافته نه تنها می‌تواند رویکرد دقیق‌تری را برای تشخیص بیماری‌های مرتبط با وزن نشان دهد، بلکه می‌تواند به راه‌های شخصی‌تر برای درمان آن‌ها منجر شود.
به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، در حال حاضر، چاقی با استفاده از اندازه‌گیری‌های شاخص توده بدنی (BMI) تشخیص داده می‌شود، اما تیم تحقیقاتی جدید می‌گوید که این رویکرد بسیار ساده است و با نادیده گرفتن تغییرات بیولوژیکی فردی، می‌تواند گمراه‌کننده نیز باشد.
یکی از انواع چاقی که به تازگی شناسایی شده است با توده چربی بیشتر و دیگری با توده چربی و توده عضلانی بدون چربی مشخص می‌شود. در کمال تعجب، محققان دریافتند که نوع دوم با افزایش التهاب مرتبط است که این نیز باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و سایر بیماری‌ها مرتبط می‌شود.
اندرو پاسپیسلیک، محقق اپی ژنتیک و بیماری متابولیک در موسسه ون آندل میشیگان، می‌گوید: «با استفاده از یک رویکرد صرفاً مبتنی بر داده، ما برای اولین بار می‌بینیم که حداقل دو نوع فرعی متابولیک متفاوت از چاقی وجود دارد که هر کدام دارای ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مولکولی خاص خود هستند که بر سلامتی تأثیر می‌گذارند. این یافته‌ها می‌تواند به پزشکان کمک کند که مراقبت‌های دقیق تری برای بیماران خود در نظر گیرند.»
دانشمندان برای این مطالعه خود از داده‌های ۱۵۳ جفت دوقلو جمع‌آوری‌شده توسط پروژه تحقیقاتی TwinsUK بهره‌برداری کردند و چهار زیرگروه متابولیک را که بر حجم بدن تأثیر می‌گذارند، ارائه کردند. این نتایج سپس در مدل‌های موش در آزمایشگاه نیز بررسی شد.
این کنترل‌ها نشان می‌دهد که چیز دیگری فراتر از رژیم غذایی، محیط اطراف و وراثت در این مسئله دخیل است. یک توضیح محتمل می‌تواند مربوط به نشانگر‌های اپی ژنتیکی باشد. این‌ها اصلاحات غیر کدکننده‌ای هستند که در مولکول‌های DNA انجام می‌شود. اپی ژنتیک در واقع همان عاملی است باعث می‌شود دوقلو‌هایی با کد DNA یکسان، همیشه یکسان نباشند.
پاسپیسلیک می‌گوید: «در این مطالعه ما شاهد دو نوع فرعی متمایز از چاقی بودیم که یکی از آن‌ها از نظر اپی ژنتیکی قابل تحریک بود. به نظر می‌رسد که نوع دوم چاقی - که با التهاب مرتبط است - به طور تصادفی ایجاد می‌شود. این بدان معناست که این یافته‌ها همچنین می‌تواند در مطالعه آنچه که به عنوان تغییرات فنوتیپی غیرقابل توضیح (UPV) شناخته می‌شود، مفید باشد.»
وی می‌افزاید: «اگر بتوان دو (یا چند) نوع چاقی را در مطالعات اعتبارسنجی انسانی آتی تأیید کرد، پس نتیجه این می‌شود که درمان‌های مختلف چاقی - برای مثال تغییر در رژیم غذایی، یا جراحی‌های کاهش وزن - ممکن است بسته به نوع چاقی تأثیرات متفاوتی داشته باشند. این موضوع یک حوزه کاملاً جدید از تحقیقات در زمینه چاقی را باز می‌کند.»
نزدیک به دو میلیارد نفر در سراسر جهان دارای اضافه وزن هستند و بیش از ۶۰۰ میلیون نفر مبتلا به چاقی هستند، اما تاکنون هیچ چارچوبی برای طبقه‌بندی این افراد بر اساس علل دقیق‌تر بیماری‌شان طراحی نشده است. این تحقیق دانشمندان دانشگاه میشیگان می‌تواند انقلابی در عرصه مبارزه با اضافه وزن و چاقی ایجاد کند. نتایج این تحقیق در نشریه Nature Metabolism به چاپ رسیده است.
