۴ نکته برای حفظ سلامت فرزندان در شرایط جنگی

مدیا ۷ سال دارد و قرار بود به پیشواز اولین تعطیلات تابستانی خود برود که رژیم کودک کش صهیونیسم، رویاهای مدیای کوچک را منفجر کرد. این تنها یک تصویر از روزمره‌ای است که بر کودکان جنگ زده در هرجای دنیا می‌گذرد. 

به گزارش برنا، مادر مدیا می‌گوید: «وقتی صدای پهپاد و موشک‌ها می‌آید؛ بدن دختر کوچکم از ترس می‌لرزد و برای لحظه‌ای از من جدا نمی‌شود. دیگر نمی‌تواند تنها بخوابد و با نگرانی از خواب می‌پرد…» مدیا ۷ سال دارد و قرار بود به پیشواز اولین تعطیلات تابستانی خود برود که رژیم کودک کش صهیونیسم، رویاهای مدیای کوچک را منفجر کرد. این تنها یک تصویر از روزمره‌ای است که بر کودکان جنگ زده در هرجای دنیا می‌گذرد. 

علیرضا مرتضوی روانشناس کودک و نوجوان با اشاره به ۴ نکته اصلی در راستای حفظ سلامت روان فرزندان در موقعیت بحرانی می‌گوید: فرآیند «مواجهه متناسب و متوازن با واقعیت زندگی» که در روانشناسی جدید مطرح می‌شود؛ سطح اضطراب کودک را به صفر نمی‌رساند، اما تا حد قابل توجهی به کاهش نگرانی‌های کودک کمک می‌کند. 

مرتضوی با اشاره به پژوهش‌هایی که در راستای مرگ والدین انجام شده ادامه می‌دهد: روانشناسی جدید بر این عقیده است که اگر کودکی به عنوان مثال پدر یا مادر خود را از دست داد؛ باید با رعایت شروط با مرگ و واقعیتی که رخ داده مواجه شود. از اولین شرط‌های مواجهه با واقعیت، خودداری از ارائه صحنه‌های فجیع، تصاویر، اخبار و کلمات بیش از اندازه اضطراب‌زا است. به عنوان مثال وقتی در شرایط کنونی، یک بیمارستان مورد اصابت قرار می‌گیرد؛ والدین با ابراز هیجانات منفی و استفاده از عبارات «بدبخت و بی‌چاره شدیم» به بار روانی منفی‌ای که بر کودک قرار دارد دامن می‌زنند. 

والدین باید در وضعیت‌های سخت در دسترس کودکان باشند

مرتضوی با اشاره به حمایت عاطفی و احساسی ادامه می‌دهد: والدین همواره باید در چنین وضعیت‌های سخت در دسترس و کنار کودکان خود باشند. حمایت عاطفی تنها مختص شرایط آرام یا موقع حملات نیست؛ بلکه هر دو این شرایط نیازمند حضور گرم پدر و مادر هستند. تعریف جنگ در قالب داستان و تمثیل نیز راه حل کمک کننده‌ای شناخته می‌شود. به عنوان مثال برای کودک دوره اول ۳ تا ۷ساله می‌توان جنگ را به اختلافات بشر تشبیه کرد و گفت همچنان که ممکن است افراد با یکدیگر جدال و درگیری داشته باشند؛ کشورها نیز با حملاتی تحت عنوان «جنگ» اعتراض خود را بیان می‌کنند که می‌تواند خسارات بر جای بگذارد. مذاکره نیز راه دیگری برای گفت‌وگوهای کشورها است. 

این روانشناس کودک و نوجوان با تاکید بر استفاده از کلمات متعادل تمثیل‌گونه ادامه می‌دهد: در کودکان دوره دوم ۷ تا ۱۲ سال نیز همین رویه با کمی تغییر ادامه دارد. با توجه به این که ایزوله اتفاقات برای کودکی در این سن از عهده خانواده خارج است؛ کودک اخبار و تصاویر را درک می‌کند و از همین رو ذهن کودک نیز باید آماده باشد. برای این قشر شرح دلایل و معرفی ابزار جنگ از جمله موشک و حتی احتمال بمباران شدن، مانعی ندارد. 

مرتضوی با اشاره به راهکار آخر حفظ سلامت روان کودک در شرایط بحرانی می‌گوید: انجام پروژه‌های لذت بخش نیز باعث انحراف مثبت ذهن کودک از اتفاقات منفی می‌شود. انجام بازی، فعالیت، گفت‌وگو درباره بحث و یا تماشای انیمیشن‌های مورد علاقه کودک از جمله این پروژه‌ها هستند. همراهی والدین و دوری از اخبار و فضای مجازی نه تنها برای کودک، بلکه عملکردی مفید برای خانه و کانون خانواده به شمار می‌آید. 

کودکان شهید اصلا در مسیر جنگ نبودند

مرتضوی با بیان این که هیچ عقل سلیم و باطن خداجو و صلح طلبی راضی به نقصان و مرگ افراد در مسیر جنگ نیست؛ می‌گوید: اگرچه هدف از جنگ، قدرت طلبی یا استثمار ملت و کشورها توسط نیروهایی است که تصور می‌کنند نژاد برتر هستند؛ اما در میان این رفتارهای خشونت آمیز، انسان‌هایی صدمات جدی می‌بینند که دغدغه و خبری از این قدرت طلبی‌ها نداشته و در جریان این مسیرها نیستند. کودکان و نوجوانانی که در این مسیر مجروح یا به درجه شهادت نائل می‌آیند از جمله این انسان‌ها هستند. 

مرتضوی این مسئله را به شدت محکوم و خاطرنشان می‌کند: پیش از این در قاموس رژیم صهیونیستی در جنگ با مردم فلسطین، حزب الله، یمن یا حتی وقتی که به صورت نیابتی در جنگ‌ها شرکت می‌کرد به مراتب این نوع رفتارها دیده شد که علیرغم این که هدف خود را نظامی و امنیتی اعلام می‌کند؛ اما به سمت بیمارستان‌ها نیز یورش برد که در سنت این رژیم شیطان صفت، دور از انتظار نیست.