«جنگ مستمر»؛ راهبرد جدید اسرائیل در مورد ایران؟

فرارو- از همان زمان برقراری آتش‌بس در قالب جنگ 12 روزه میان ایران و رژیم اشغالگر قدس، دیدگاه های مختلفی در مورد آینده تنش میان دو طرف مطرح شده و همچنان نیز می شود. به بیان ساده تر، بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران سعی دارند به این سوال ساده پاسخ دهند که جنس تنش ها میان ایران و رژیم صهیونیستی در آینده چگونه خواهد بود؟ آیا اسرائیل باز هم در آینده ای نزدیک به ایران حمله خواهد کرد و شاهد تصعید درگیری ها خواهیم بود یا شاهد سناریوهای ضعیف تر نظیر تشدید اقدامات خرابکارانه و ترور از سوی این رژیم علیه ایران خواهیم بود؟

به گزارش فرارو؛ همانطور که پیشتر هم گفته شد، دیدگاه های متنوعی در این رابطه مطرح می شود با این همه، به نظر می رسد اسرائیل نیم‌نگاهی جدی به راهبرد به راه انداختن «جنگ مستمر» علیه تهران دارد.

راهبرد «جنگ مستمر» چیست؟

رژیم اسرائیل، ایران را اصلی‌ترین تهدید علیه خود می داند و این گزاره را در ذهن دارد که وارد کردن ضربات جدی به ایران می تواند راه را برای هژمونی منطقه ای این رژیم در منطقه غرب آسیا(و البته تضمین بقای آن) هموار کند. ادراک اسرائیل این است که می تواند با ایجاد فضای ناامنی مستمر علیه تهران، تا حد زیادی به دستورکارهای مطلوب خود علیه ایران برسد.

در این رابطه، این رژیم به دنبال عادی سازی تجاوز و ماجراجویی و انجام اقدامات تروریستی علیه ایران است. اسرائیل قصد دارد از دل تحولات پس از اکتبر سال 2023 (زمان اجرای عملیات طوفان الاقصی) تاکنون، در مقام یک بازیگر پیروز و نه شکست خورده ظاهر شود. در این مسیر، نقطه اوج موفقیت ادراکی خود را ضربه زدن به ایران و تضعیف این کشور می داند. اساسا به همین دلیل است که می بینیم پس از برقراری آتش بس میان ایران و اسرائیل، برخی چهره های تندروی صهیونیست و البته مقام های دولت نتانیاهو، به صراحت از ضرورت اجرایی‌کردن مدل لبنان در فضای پساآتش‌بس در مورد ایران صحبت می کنند.

مدلی که در قالب آن اسرائیل برای خود این حق را قائل است که پس از آتش بس، باز هم به مراکز و اهداف کلیدی و مهم طرف رقیب حمله کند و آن را به مثابه یک حق برای خود تصور کند. در این چهارچوب ، اسرائیل سعی دارد تا ذره ذره به زعم خود توانمندی ها و قدرت ایران را دچار فرسایش کند و تهران را در ریلی قرار دهد که مطلوب آن است.

موانع اسرائیل در راه‌اندازی جنگ مستمر علیه ایران چیست؟

یکی از نکانی که بسیاری از تحلیلگران چه در ایران و چه در محیط بین المللی بارها به آن اشاره داشته اند این بوده است که اساسا ایران شبیه به کشوری نظیر لبنان نیست. به بیان ساده تر، اهرم های تهران در برخورد با اسرائیل به مراتب گسترده تر از کشورهایی است که رژیم اسرائیل تاکنون با آن ها مواجه بوده است. حتی پس از برقراری آتش بس اخیر نیز شاهد بودیم که سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران در موضع گیری صریحی تاکید کرد که ایران به طرف های ثالث اطلاع داده که به طرف اسرائیلی بگویند، ایران شبیه به لبنان نیست و جواب هر تعدی را خواهد داد.

این موضوع یعنی رژیم اسرائیل در وضعیت کنونی به ازای هر ماجراجویی خود علیه تهران باید صورت حساب های سنگینی را متحمل شود. حال در این وضعیت، اساسا این رژیم در موقعیتی نیست که بخواهد یا بتواند تحمل هزینه کند. به بیان ساده تر، افکار عمومی داخلی در اراضی اشغالی، اساسا آمادگی لازم برای مواجهه پی در پی با سناریوهایی که امنیت آن ها را بیش از پیش خدشه‌دار کند، ندارند. ایران به خوبی می داند که اگر اسرائیل بتواند دستورکارها و طرح های مطلوب خود را علیه این کشور عملیاتی کند، در ادامه موجودیت و امنیت ملی ایران با چالشهای جدی رو به رو خواهد شد و تنها راه برای ایران جهت دوری کردن از این وضعیت این است که ابتکار عمل را بدست بگیرد و فعالانه مانع از تحقق برنامه های صهیونیست ها شود.

اساسا همین جنس از نگاه بود که سبب شد ایران پس از حمله اسرائیل به کنسولگری خود در دمشق سوریه، برای نخستین بار در قالب عملیات وعده صادق 1، به صورت مستقیم، فلسطین اشغالی را هدف قرار دهد. اقدامی که طیف متنوعی از اندیشکده های اسرائیلی از جمله اندیشکده مطرح «دادو»، هیچ تحلیلی در مورد آن نداشتند و فکر می کردند که تجاوز صریح اسرائیل به منافع ایران، بی‌جواب خواهد ماند.

سناریوی شوکه‌کننده ایران در مواجهه با راهبرد جنگ مستمر چیست؟

آنجه واضح است این نکته می باشد که ایران هنوز به بخش قابل توجهی از توانمندی های نظامی و عملیاتی خود در برخورد با اسرائیل دست نزده است. نقطه قوت نظامی ایران جدای از بحث موشکی، نیروی زمینی قدرتمند و البته برخورداری از حمایت طیف متنوعی از نیروهای مقاومت در سطح منطقه است. حتی در همان بحث موشکی نیز ایران هنوز از بخش قابل توجهی از توانمندی‌های خود استفاده نکرده است.

حال اگر اسرائیل راهبرد جنگ مستمر را به نحوی عینی در دستورکار داشته باشد، تهران از حیث امنیتی نیاز به اتخاذ یک راهبرد جدی برای ضربه زدن به اسرائیل را مد نظر خواهد داشت. موضوعی که به طور خاص می تواند تشدید تنش ها علیه تل آویو را به همراه داشته باشد. در این رابطه، عده ای این سناریو را مطرح می کنند که هیچ بعید نیست ایران کارتهایی را رو کند که وضعیت را برای رژیم اشغالگر قدس به مراتب وخیم‌تر از وضعیت کنونی کنند.

در واقع، ایران از طریق برخی اقدامات سعی خواهد کرد تا نظام محاسباتی دشمن را تا جای ممکن با اختلال و بحران رو به رو سازد. این چیزی است که می تواند یکی از نمودهای عینی خود را در قالب تشدید مجدد تنش‌های منطقه ای علیه اسرائیل به نمایش بگذارد. تنش هایی که این مرتبه با حضور عیان تر و پررنگ تر ایران، می توانند چالش های به مراتب جدی‌تری را علیه اسرائیل ایجاد کنند. نکته قابل تامل اینکه ایران هم از حمایت عمیق مردم خود و هم ملت های منطقه در این رابطه نیز برخوردار است.