چند رباعی از خیام؛ انگار که نیستی، چو هستی خوش باش!
خیام را همه ما با رباعیات زیبا و در عین حال فلسفی‌اش می‌شناسیم.
فرارو- عمر خیام نیشابوری از معدود شاعران همه‌چیزدان ایرانی است. نگاه خیام به جهان نگاهی فلسفی است. در نگاه خیام جهان گذرا و غیر قابل اعتناست. او اعتقاد دارد که انسان در این جهان گذرا، به جای غم‌خوردن باید دم را غنیمت بشمرد.
به گزارش فرارو، خیام علاوه بر ایران در دیگر کشورهای جهان نیز شناخته‌شده است. در قرون نوزدهم و بیستم، اشعار خیام تاثیر بسیاری زیادی بر تفکر غربی گذاشت. نگاه ساده و ظریف و در عین حال عمیق او به جهان، انسان را با زوایای دیگری از هستی آشنا می‌کند. تعداد رباعی‌های به جا مانده از خیام چندان زیاد نیست. با این حال، آوزاره تفکر او سال‌هاست که سراسر جهان را در نوردیده است.
چند رباعی از خیام
خیام اگر ز باده مستی خوش باش
با ماهرخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی اَست
انگار که نیستی چو هستی خوش باش
در دایره‌ای که آمد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیدا‌ست
کس می‌نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست!
آن قصر که با چرخ همی زد پهلو
بر درگه آن شهان نهادندی رو
دیدیم که بر کنگره‌اش فاخته‌ای
بنشسته همی گفت که کوکو کوکو
