سرگیجه در پرسپولیس؛ چه کسی «حیا» کند، چه کسی «رها»؟

 پرسپولیس، یکی از تیم‌های مدعی قهرمانی، در همین هفته‌های نخست لیگ برتر، با مشکل مواجه و بردن را فراموش کرده است. این تیم که در هفته دوم توانسته بود در دیداری خارج از تهران از سد سپاهان عبور کند و یک بازی حساس را با کسب 3 امتیاز به پایان برساند، در پایان هفته پنجم اسیر بحرانی عجیب شده و در کسب دومین پیروزی در لیگ 25 ناتوان نشان داده. عجیب‌تر از همه آنکه پرسپولیس درحالی یکی پس از دیگری بازی‌هایش در لیگ را با نتیجه مساوی پشت سر گذاشته که به غیر از همان بازی با سپاهان، سایر دیدارهایش را در تهران برگزار کرده است.

4 مساوی در تهران؛ عجب تیم مدعی!

تکرار این موضوع دیگر خسته‌کننده شده که پرسپولیس توانی برای بردن بازی‌هایش در تهران ندارد. آن‌ها در این فصل و تا پایان هفته پنجم 4 بازی در تهران انجام داده که در عملکردی عجیب 8 امتیاز را از دست داده‌اند. فجرسپاسی، فولاد، چادرملو و ملوان، تیم‌هایی هستند که توانسته‌اند در تهران از پرسپولیس مساوی گرفته و خارج شوند. نکته آزاردهنده آنکه پرسپولیسی‌ها پشت این بهانه که چون بازی‌شان در ورزشگاه آزادی برگزار نمی‌شود پنهان شده تا ضعف مفرط در آرایش و سیستم تیمی را پنهان کنند. این موضوع زمانی پررنگ می‌شود که آمار مربوط به گلزنی و خلق موقعیت در این تیم برجسته تا مشخص شود، تیم وحید هاشمیان تا چه اندازه از سطح عالی دور مانده و به طرف معمولی شدن در حال حرکت است.

پرتاب بطری، شاید زود و زشت ولی ...

پرسپولیس در این فصل تغییرات زیادی در تیمش به وجود آورد به این امید که بتواند ناکامی در فصل گذشته را جبران کند. آن‌ها پس از خروج اسماعیل کارتال، سکان هدایت را به دستان وحید هاشمیان سپردند تا این بار با توجه به انگیزه‌های وحید، به روزهای خوب گذشته برگردند. پس از 5 هفته، مسیر اما کاملا متفاوت طی شده؛ این تیم نشانی از هیولای همیشگی ندارد و حالا از 15 امتیاز ممکن تنها 7 امتیاز در کارنامه دارد. از همه بدتر اینکه نشانه‌هایی از فوتبال هجومی و تماشاگرپسند هم نزد این تیم در این هفته‌ها دیده نشده تا علامت سوال‌ها به قوت خود باقی بماند.

در چنین فضایی، خشم هواداران خیلی زودتر از حد معمول فوران کرده و کادرفنی پرسپولیس، در راس آن وحید هاشمیان، را نشانه رفته است. در جدال با چادرملو بود که تعدادی از هواداران معترض در اقدامی نسنجیده و زشت، با پرتاب بطری به سمت وحید هاشمیان، اعتراض خود را نشان دادند. باتوجه به نتایج دیگر مدعیان و البته زمان به نسبت کم وحید هاشمیان در پرسپولیس، پرتاب بطری عملی زشت و غیرقابل توجیه است اما سبک بازی پرسپولیس، که قرار بود هجومی و جذاب باشد، تماشاگران را آزرده‌خاطر کرده. آن‌ها این روزها به درستی حس می‌کنند چنین نمایشی، نجات‌بخش نخواهد بود.

چه کسی حیا کند چه کسی رها؟

در چنین فضای آشفته‌ای، هواداران پرسپولیس خیلی زود شعار معروف «حیا کن، رها کن» را سر داده‌اند؛ یک‌بار علیه سرمربی و چند بار علیه رضا درویش، مدیرعامل این باشگاه. با این حال پرسشی که مطرح می‌شود این است که چنین اقدام اعتراضی زودتر از حد تصور آغاز شده است؟ برای رسیدن به پاسخ چنین پرسشی نیاز به بررسی و واکاوی اتفاقات سریالی فصل پیش که ادامه‌اش به فصل کنونی رسیده، حس می‌شود. رضا درویش فصل گذشته، در بخش مدیریتی، عملکرد رضایت‌بخشی نداشت. او به وضوح قافله را به دیگر مدیران فوتبالی باخت و پشت سنگری به اسم «سقف بودجه» پنهان شد. اگرچه، انتخاب‌هایش برای سرمربیگری پرسپولیس هم راه به جایی نداشت و دستاوری کسب نکرد؛ پرسپولیس نه تنها جامی در فوتبال ایران کسب نکرد، بلکه نتوانست حتی سهمیه حضور در آسیا را هم به دست بیاورد! به لحاظ دستاورد، این یک شکست سنگین برای پرسپولیسی‌ها بود.

فصل جدید هم تغییری در این سریال به وجود نیاورده؛ درحالی که رقبا، به ویژه استقلال، بازار را درو کرده و ستاره‌های ریزودرشت را به خدمت گرفته و یا تراکتور همچنان به خریدهای منطقی‌اش اضافه کرده، پرسپولیس فقط وعده خرید بازیکن بزرگ داده. یکی 2 بازیکن جدید آن‌ها هم که مشکلات بیماری و امثالهم داشته و بقیه هم درحدی نشان نداده‌اند که بتوانند روی نتایج پرسپولیس اثر گذاشته و بازی را به سود این تیم عوض کنند. این مورد، دوباره باعث شده تا انتقادها متوجه رضا درویش، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شود. فریاد تماشاگران معترض در بازی با ملوان، به خوبی پیغام را برای چندمین بار به گوش درویش رسانده که قریب به 2 فصل است در عرصه مدیریتی، تماشاگر جولان همتایان خود در سایر تیم‌ها است. پس به نظر می‌رسد، جلوتر از هر تغییر دیگری، جایگاه مدیریت در این باشگاه متزلزل است و مورد خشم هواداران پرسپولیس.

جایگاه نا امن وحید

در پرسپولیس فصل 25، همه چیز هم متوجه مدیران نیست؛ سبک بازی این تیم، نمایش بیش از اندازه محافظه‌کارانه، تمرکز روی گل نخوردن، عدم خلاقیت در فاز هجومی و پرهیز از بازی تماشاگرپسند باعث شده تا پرسپولیس، تیمی که هواداران انتظارش را می‌کشند، نباشد. این تیم با وعده‌های اول فصل وحید هاشمیان فاصله زیادی دارد و هواداران هم پس از پی بردن به اصل داستان، با نمایشی اعتراضی روی سکوها به آن واکنش نشان داده‌اند.

مشخص نیست با توجه به ایده‌های فنی که هاشمیان برای پرسپولیس درنظر گرفته، آیا ورود بازیکنان بزرگ و خارجی می‌تواند نمایش این تیم را متفاوت کند یا خیر. در این بین شانس بزرگی که هاشمیان آورده افول نسبی دیگر مدعیان قهرمانی در این دوره از لیگ برتر است که اجازه نداده فاصله امتیازی این تیم با صدر جدول در این بازه زمانی، چندان زیاد شود؛ اما روشن است ادامه چنین روندی، نه تنها نارضایتی بیشتر هواداران را در پی خواهد داشت بلکه جایگاه این سرمربی هم را نا امن خواهد کرد. امری که اگر محقق شود، می‌تواند پس از مدیریت، منجر به تغییرات روی نیمکت شود.