افزایش خودسرانه قیمت لبنیات در سکوت متولیان بازار

در حالی در کمتر از 6 ماه گذشته قیمت لبنیات 18 درصد با مجوز رسمی و بخشی غیر رسمی توسط کارخانه‌های لبنی افزایش یافته که حتی در برخی موارد رشد 50 درصدی هم نشان می‌دهد، با این حال دلیل ادامه افزایش‌های خودسرانه قیمت از سوی کارخانه‌های لبنی و سکوت متولیان تنظیم بازار چیست؟

کارخانه‌های لبنی دو روز پیش اعلام کردند چون از سازمان حمایت از تولید کننده و مصرف کننده درخواست افزایش قیمت کردیم و آنها موافقت نکرده‌اند، خودمان تصمیم گرفتیم 10 درصد قیمت محصولاتمان را افزایش دهیم.

موضوع افزایش قیمت شیر و فرآورده‌های لبنی بارها بعد از حذف یارانه شیر در تیرماه امسال از سوی کارخانه‌های لبنی صورت گرفته و هر بار هم توانسته اند حرف خود را به کرسی بنشانند، حالا یا با اعمال فشار و موافقت سازمان حمایت یا بدون موافقت و خودسرانه.

بارها صنایع لبنی از سازمان حمایت از تولید کننده و مصرف کننده درخواست افزایش قیمت داشتند که موفق شدند در دو مرحله 10 و 8 درصدی و در مجموع 18 درصد به طور رسمی در کمتر از 6 ماه مجوز افزایش قیمت بگیرند،اما این فقط ظاهر ماجرا بود بلکه برخی از این کارخانه‌های لبنی خارج از این مجوزها و به طور خود تصمیم قیمت‌ها را افزایش می‌دادند و آب از آب تکان نمی‌خورد، دقیقا همان زمان که سازمان حمایت با افزایش 8 درصد موافقت کرده بود، برخی از این کارخانه‌ها 12 درصد و در یکی دو مورد تا 23 درصد افزایش قیمت دادند بدون اینکه با کوچکترین برخوردی از سوی متولیان کنترل و تنظیم بازار مواجه شود.

این افزایش‌ها به جایی رسید که اگر قبل از حذف یارانه، شیر یک لیتری تتراپک را 900 تومان می‌خریدیم در حال حاضر همان شیر به قیمت 1400 تو مان عرضه می‌شود که با یک حساب سر انگشتی میزان افزایش بیش از 50 درصد است که مصداق آن در سایر فراورده‌های لبنی نیز وجود دارد.

این آزمون و خطا از سوی کارخانه‌های لبنی و اینکه سازمان حمایت در مقابل فشارها تسلیم می‌شود و متولیان تنظیم بازار و تعزیراتی‌ها هم کاری به کارشان ندارند ثابت شده و این‌بار با موضعی کاملا تهدید‌آمیز در یک اقدام جمعی اقدام به افزایش 10 درصدی قیمت می‌کنند و با قیافه‌ای حق به جانب که بارها از سازمان حمایت در خواست افزایش قیمت کردیم و موافقت نکردند اقدام خود سرانه خود را توجیه می‌کنند.

اینکه همه این فشارها تنها روی دوش مردم مصرف کننده سنگینی می‌کند و هیچ دیواری هم کوتاهتر از مصرف کننده نیست و نماینده‌های آنها منظور دولتی‌ها هم به راحتی حق آنها را به دارندگان ابزار زور و قدرت می‌دهند بارها گفته شده اما اینکه چرا متولیان بازار در مقابل این اخلال‌گری‌ها در نظم بازار و مسببان بی‌قانونی سکوت اختیار می‌کنند جای تامل است.

این موضوع علاوه بر اینکه فشار زیادی را به مردمی که دخل و خرج خود را با درآمد ثابت خود و بدون نوسان‌های لحظه‌ای بازار تنطیم کرده‌اند، است که موجب رواج بی‌قانونی و توقع سایر صنوف نیز می‌شود.

سکوت در مقابل افزایش‌ قیمت‌های خودسرانه و تسلیم در برابر فشارها علاوه ‌بر اینکه سستی و بی‌توجهی متولیان تنظیم بازار در حق مصرف کننده می‌رساند دلایل دیگری هم دارد.

بعد از حذف یارانه شیر که قبلا به کارخانه‌های لبنی داده می‌شد آنها به دلیل اینکه منافع‌شان تهدید می‌شد اعتراض کردند و به دلیل اینکه وزارت صنعت،‌ معدن و تجارت بدهی‌های معوقی از سال 89 به اینها را داشت و به رغم قول‌های مکرر پرداخت نکرده بود،برای فرونشاندن این اعتراض‌ها در مقابل درخواست‌های آنها سخت‌گیری نمی‌کرد و حتی با اقدامات خودسرانه آنها برخورد نمی‌شد..

از سوی دیگر چون این وزارتخانه متولی تنظیم بازار است به هر طریقی حتی حمایت از واردات سعی دارد روند تنظیم بازار طوری پیش رود که کمترین انتقاد را در پی داشته باشد و همزمانی آن با اجرای هدفمندی یارانه‌ها باعث شده که متولیان تنظیم بازار موضع محتاطانه‌ای را اختیار کند تا مبادا عدم همراهی مجموعه صنایع لبنی تهدیدی برای تنظیم بازار شود، حال آنکه این ادامه این روند نتیجه‌ای جز هرج و مرج در بازار ندارد.