در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۱۲ مطلب
طرفین مذاکره هنوز درباره این که چه نمی خواهند مذاکره می کنند و علت این که مذاکرات شطرنج وار ادامه پیدا می کند، این است که طرفین به شدت در حال پرهیز از این موضوعند که گزینه ای به غیر از دیپلماسی در دستور کار آنان قرار گیرد. اولتیماتوم هایی که توسط ترامپ مطرح شد، مواضع و دیپلماسی که طرف ایرانی ارائه داد، باعث شد مذاکرات در شرایطی بسیار جدی قرار بگیرد. نمی شود گفت اکنون حد وسط وجود ندارد اما حد وسط بسیار کمرنگ شده است
عبدالرضا فرجی راد به فرارو گفت:«در گفتگوها باید نظرات هر دو طرف تامین شود. نتانیاهو واقعا به دنبال درگیری و جنگ است در حالی که ترامپ به دنبال درگیری نیست. اختلافات در دولت آمریکا و کاخ سفید بالا است . عده ای معتقدند به ایران امتیازات زیادی داده شده است. با این وجود نتیجه درگیری با ایران مشخص نیست چرا که ایران هم خنثی و بی تفاوت نمینشیند و در صورت درگیری پایگاههای آمریکا را هدف می گیرد. »
ایران باید کشور‌های منطقه را نه به خاطر ترس از جنگ بلکه برای افزایش ظرفیت‌های همکاری با ایران به سمت دیپلماسی تنش زدایانه سوق دهد. هرچه همکاری‌های منطقه‌ای بیشتری شکل بگیرد، بازگشت ایران به کانون بحران با وجود بازیگرانی مثل اسرائیل که به شدت منزوی خواهند شد سخت‌تر خواهد بود. اگر دور تازه مذاکرات ایران و آمریکا به معنای شکستن تابو‌های مذاکراتی ۴۶ ساله ایران و آمریکا نباشد هر دستاوردی مقطعی خواهد بود؛ و این دستاورد همواره محل دست اندازی نیرو‌های تندرو در آمریکا و برخی بازیگران منطقه‌ای خواهد شد.
در شرایطی که شکاف اعتماد میان ایران و غرب عمیق شده و سیاست منطقه‌ای تهران زیر ذره‌بین قرار دارد، هر روزنه‌ای برای کاهش تنش‌ها اهمیت دارد. حضور پزشکیان در مراسم درگذشت پاپ، با درک درستی از کارکرد‌های پنهان دیپلماسی نمادین، می‌تواند حرکتی کم‌هزینه، اما پُرپیامد باشد؛ به‌ویژه اگر در حاشیه این مراسم، زمینه‌سازی‌هایی برای تماس‌های غیررسمی با مقامات کشور‌های تأثیرگذار (از جمله اعضای گروه ۱+۵) فراهم شود. در نهایت، دیپلماسی در روزگار بحران، بیش از آنکه به دست سیاستمداران در میز مذاکره ساخته شود، در…
مذاکرات ایران و آمریکا، حتی زمانی که در سکوت خبری یا بن‌بست دیپلماتیک قرار دارند، همچنان یکی از اصلی‌ترین متغیر‌های تأثیرگذار بر سیاست داخلی ایران باقی مانده‌اند. آنها به مثابه گفت‌وگویی غایب، اما حاضر، همچنان در لایه‌های ذهنی جامعه، رفتار‌های سیاسی مردم و صف‌آرایی نیرو‌های سیاسی اثرگذارند.
موضع ایران همچنان بر این اصل استوار است که مذاکرات باید بر موضوع هسته‌ای و لغو تحریم‌ها متمرکز باشد. تهران بار‌ها تأکید کرده که برنامه هسته‌ای‌اش تنها اهداف صلح‌آمیز دارد و این گفت‌و‌گو‌ها را راهی برای ارائه اقدامات اعتمادساز می‌داند تا ثابت کند برنامه‌اش نظامی نیست؛ در عوض، خواستار برداشته شدن تحریم‌هاست.
«ایران کشوری بزرگ، ثروتمند و دارای مردمی بااستعداد است. این کشور نباید معطل اموری بماند که تجربه نشان داده است منجر به شکوفایی و برخورداری کامل مردم از اینهمه نعمت الهی نمی‌شوند. ایجاد تحول مثبت در دیپلماسی و البته همزمان با آن در پیش گرفتن انعطاف لازم در سیاست داخلی می‌تواند ایران را در مسیری قرار دهد که به یکی از قدرتمندترین، پیشرفته‌ترین و مرفه‌ترین کشور‌های جهان تبدیل شود.»
سه سفر استراتژیک در حوزه دیپلماسی که تا قبل از شروع دور دوم مذاکرات ایران و آمریکا انجام شد، عبارتند از: سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه، به روسیه رفت و علاوه بر دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور و سرگئی لاوروف، وزیر خارجه این کشور، پیام مقام رهبری را نیز به پوتین تحویل داد. خالد بن‌سلمان، وزیر دفاع عربستان و فرزند کوچک پادشاه به تهران آمد و علاوه بر دیدار با رئیس‌جمهور و رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح، در رویدادی بی‌سابقه در دفتر رهبری نیز حاضر شد و پیام پدر خود را به صورت رسمی تحویل آیت‌الله…
پوتین در خاورمیانه اهداف متعددی را دنبال میکنند که عبارت از؛ الف) مهار و کاهش افراطگرایی و رادیکالیسم اسلامی ب) حمایت از رژیمهای دوست ج) گسترش حضور روسیه در منطقه د) جذب سرمایهگذاری در روسیه و ... میباشد.
«دیپلماسی استانی» کلید‌واژه‌ای تازه در ادبیات سیاسی و حکمرانی ایران است که اخیرا وزیر امور خارجه آن را مطرح کرده و این نوع دیپلماسی را ماموریت جدید دستگاه دیپلماسی عنوان داشته است. پیش از آن نیز رئیس دولت چهاردهم ایده «هر استان، یک رئیس‌جمهور» را به میان کشیده بود که محل بحث و چالش در فضای سیاسی و اجتماعی کشور شد. این ایده موافقان و مخالفان متعددی پیدا کرد.
