در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵۵ مطلب
با ظهور روانشناسی، مطالعه درمورد افرادی که متناسب با هنجار نیستند، سرنخ‌های بسیار ارزشمندی را در مورد این که ما به عنوان یک گونه چیستیم، به عنوان یک فرد چه چیزی می‌خواهیم و چگونگی عملکرد مغز ما و همچنین درخشان کردن عمیق‌ترین و تاریک‌ترین نیاز‌های ما ارائه داده است.
گسستگی بین خویشتن کنونی ما و خویشتنِ آیندۀ ما پیامد‌هایی جدی برای چگونگی تصمیم‌گیری‌هایمان دارد. ممکن است که اهمال‌کاری را انتخاب کنیم و بگذاریم نسخه‌ای دیگر از خویشتن ما از پس مسائل یا کار‌ها برآید.
«وقتی احساسات منفی را نادیده می‌گیریم، بدن ما با تلاش بیشتری سعی می‌کند توجه ما را به آن مشکل بخصوص جلب کند. سرکوب عواطف و احساسات، ما را جسمی و روحی از پا در می‌آورد. این روند ناسالم است و در طولانی‌مدت پایدار نخواهد بود.
خوشبینی شدید نقطهٔ اشتراک این فعالان مدرن است. این گمان جدی را دارند که بهترین راه برای خوشحال کردن کسی این است که به او بگوییم که همه‌چیز خوب خواهد شد. به‌تمامی از روحیهٔ پیشینیان اصیل‌ترشان بریده‌اند که می‌دانستند سریع‌ترین راه برای این که حال کسی را خوب کنیم این است که به او بگوییم اوضاع چنان بد است که حتی فکرش را هم نمی‌تواند بکند و شاید بسیار بدتر از آن.
در خودیاری، نیمی از این افراد اصلاً مشخص نیست از کجا آمده‌اند. این صنعت مبتنی بر نیاز‌های بازار است، نه پژوهش و تحقیق. این وظیفه به دوش خواننده است که مطالب را الک کند و تصمیم بگیرد چه چیز درست است و چه‌چیز غلط؛ که البته این‌کار همیشه هم آسان نیست.
خیلی از مردم به این علت از موقعیت‌های ترسناک خوششان می‌آید که بعد از تجربۀ آن، اعتماد به‌نفسشان بالا می‌رود. به آخرین باری فکر کنید که یک فیلم ترسناک دیدید یا از یک خانۀ وحشت زنده بیرون آمدید. حتماً با خودتان فکر کردید «آره! انجامش دادم! تونستم از پسش بربیام!». پس این تجربه می‌تواند عاملی باشد که عزت نفس شما را تقویت کند.
یک فرد سالم از گذشته عبور می‌کند، مشکلات گذشته را با تمام تلخی‌ها و شکست‌هایی که داشته، رفع یا قبول می‌کند و از کنار آن‌ها می‌گذرد و البته تلاش می‌کند از آن‌ها درس بگیرد تا تکرار نشوند.
ویژگی های خاصِ روانشناسی افراد، به وضوح توضیح می دهند که چرا برخی، در بحبوحه پاندمی ویروس کرونا، از ماسک استفاده نکرده و به پروتکل های بهداشتی احترام نمی گذارند. نباید فراموش کرد که انسان ها به گروه های مختلف روانشناختی تعلق دارند و باید متناسب با ویژگی های خاص هر گروه، رویه هایی را جهت اقناع سازی آن ها برای استفاده از ماسک، طراحی کرد.
اگر کسی از یک فیلم، سریال یا بازی ویدئویی ترسناک نترسد، اصلا از آن لذتی نمی‌برد. دوست داشتن یک اثر ترسناک بدون ترسیدن، مثل دوست داشتن یک فیلم اکشن بدون علاقه داشتن به صحنه‌های اکشن است. در نتیجه باید پذیرفت که آدم‌های زیادی در جهان وجود دارند که از ترسیدن لذت می‌برند و هرچه بیشتر می‌ترسند و اذیت می‌شوند، بیشتر هم مشتاق لمس وحشت در آثار مختلف هستند.
نایب‌رئیس انجمن روان‌پزشکان درباره لایحه حمایت از افراد دارای اختلال روانی گفت: در این قانون تعریفی برای اختلال روانی ذکر شده که محل اختلاف است. همان متخصصانی هم که متن این لایحه را نوشته‌اند، می‌دانند که الان بعد از این زمان طولانی تعاریف در منابع علمی ما عوض شده و این در قانونی که ممکن است تصویب شود، لحاظ نشده است.
