تهران هنوز نمی‌داند می‌خواهد چه شهری باشد و چگونه شناخته شود. نه سندی بالادستی دارد که «هویت برند تهران» را تبیین کند و نه نهادی در شهرداری متولی این موضوع است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۹۹۴ مطلب
تهران هنوز نمی‌داند می‌خواهد چه شهری باشد و چگونه شناخته شود. نه سندی بالادستی دارد که «هویت برند تهران» را تبیین کند و نه نهادی در شهرداری متولی این موضوع است.
فرهنگ سازمانی یکی از کلیدی‌ترین عوامل موفقیت در هر مجموعه است، با این حال، بسیاری از مدیران نه تنها شناخت دقیقی از آن ندارند، بلکه در اعمال تغییرات مؤثر نیز دچار چالش هستند.
پژوهشگران دانشگاه مِین معتقدند فرهنگ اکنون سریع‌تر از ژن‌ها در حال شکل‌دهی به تکامل بشر است و توانایی جمعی جوامع بیش از ویژگی‌های ژنتیکی فردی در بقا نقش دارد.
نسل زد به مشاغل و محیط کارهایی علاقه نشان می‌دهد که چند ویژگی بارز داشته باشد: اول اینکه در آن شغل یا آن سازمان «فردیت» او استحاله نشود و به خلاقیت فردی او مجال بروز دهد. به همین دلیل است که اغلب از نسل زد می‌شنویم که می‌خواهد برند خودش، کمپانی خودش، استارتاپ خودش و شرکت خودش را تأسیس کند و این «برندسازی» نتیجه فرهنگ فردگرایی این نسل است.
پرویز ناتل خانلری، یکی از چهره های برجسته ادب فارسی است که به سمت استادی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران منصوب شد. او که اشعار دلنشینی و پرمعنایی سرود و در عرصه ادب فارسی تاثیر فراوان داشت سی و پنج سال پیش در چنین روزی دیده از دنیا فروبست.
ماجرای تتلو فقط سرگذشت یک هنرمند جنجالی نیست؛ او آینه‌ای است از تناقض میان واقعیت‌های جامعه و سیاست‌های رسمی که سال‌ها نادیده گرفته شده است. اما چگونه او تبدیل به نماینده یک جریان فرهنگی شد و در یک روز 290 هزار رای به دست آورد؟!
مجری در میانه‌ی برنامه نام یکی از پدیده‌های تازه‌وارد ژاپنی را به زبان می‌آورد. مهمان برنامه، که رئیس سازمان نظام روان‌شناسی است، ناگهان برمی‌آشوبد و با عصبانیت اعتراض می‌کند: «چرا اسمش را گفتی؟!» او باور دارد که باید «بی‌نامی» را به‌عنوان یک فرمول به کار بست؛ یعنی پدیده‌هایی مثل ماچا را نباید حتی نام برد تا در دهکده‌ی جهانی امروز، جایی برای انتشار و فراگیری پیدا نکنند.
این پنج کتاب عجیب و مرموز هر یک به دلیل ساختار زبانی، محتوای نامتعارف یا رمزآلود بودن، در تاریخ ادبیات جایگاهی منحصربه‌فرد یافته‌اند.
«ما سال‌هاست به‌جای پرورش خلاقیت، فقط اطاعت خواسته‌ایم. از دل شوراهای عالی و کارگروه‌های بررسی و اتاق‌های کنترل محتوا، فرهنگ واقعی زاییده نمی‌شود. فرهنگ چیزی است که در دل مردم، در دل نیازهای روزمره، در روابط عاطفی، در کشمکش‌های اجتماعی و در رویاهای جوانان شکل می‌گیرد.»
علم الهدی گفت: اگر میدان فرهنگ را گرفتیم، برنده‌ایم و در غیر این صورت، صدای ما در بین ده‌ها صدای دیگر گم می‌شود.
