ترنج

در مورد

فشار حداکثری

در فرارو بیشتر بخوانید

۹۴ مطلب

  • در حالی‌که ایران و آمریکا با میانجی‌گری عمان دور جدیدی از مذاکرات هسته‌ای را آغاز کرده‌اند، فضای گفت‌و‌گو‌ها همچنان پیچیده، مبهم و متأثر از تهدید‌های اسرائیل و فشار‌های داخلی است. ترامپ با پیشنهاد توافقی «ترامپی» و شروط سخت‌گیرانه وارد میدان شده و در تلاش برای ثبت دستاوردی در سیاست خارجی است، در حالی‌که ایران به‌دنبال لغو تحریم‌ها و تضمین ماندگاری توافق است. اما موانع داخلی و منطقه‌ای می‌توانند روند دیپلماسی را تهدید کنند.

  • مذاکرات اخیر ایران و آمریکا در رم با تمرکز بر رفع تحریم‌ها و مهار برنامه هسته‌ای تهران، در میانه تهدیدات نظامی و فشار‌های داخلی در دولت ترامپ پیگیری شد. در حالی‌که برخی مقامات آمریکایی مخالف حمله نظامی‌اند، اسرائیل خواهان اقدام فوری است. ترامپ تاکتیک «صلح از طریق قدرت» را دنبال می‌کند، اما اختلاف‌نظر‌ها و حذف موضوع موشکی از مذاکرات، چشم‌انداز توافقی پایدار را با تردید‌های جدی مواجه کرده است.

  • علی مطر، روزنامه‌نگار برجسته لبنانی و نویسنده در روزنامه «الاخبار»، در حساب کاربری خود در ایکس به تحلیل دور دوم گفت‌و‌گو‌های واشنگتن و تهران در رم پرداخت و به نظر می‌رسد که این گفت‌و‌گو‌ها به‌طور کلی سازنده بوده است. شواهد و نشانه‌هایی که این ارزیابی را تأیید می‌کنند شامل توافق بر برگزاری دور جدید گفت‌و‌گو‌ها و آغاز بررسی مسائل فنی است. به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها در این دور از مذاکرات خواسته‌های جدیدی مطرح نکرده‌اند که باعث تحریک طرف ایرانی شود، در حالی که ایران نیز در این مرحله ضمانت‌هایی…

  • دولت ترامپ پس از مذاکرات اخیر در عمان، فرصتی منحصر‌به‌فرد برای بازتنظیم روابط آمریکا و ایران دارد؛ اما این تغییر باید با اصلاحات ملموس در سیاست‌ها همراه شود. معافیت‌های هدفمند از تحریم‌ها می‌تواند محاسبات تهران را تغییر دهد و فرصتی برای دیپلماسی تجاری ایجاد کند. ترامپ قادر است با استفاده از غرایز تجاری خود روابط با ایران را در مسیر جدیدی قرار دهد، اما این امر نیازمند کنار گذاشتن رویکرد‌های قدیمی و اتخاذ رویکردی هوشمندانه است.

  • این گزارش به بررسی تحرکات دیپلماتیک اخیر میان واشنگتن و تهران در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ می‌پردازد. در حالی که ترامپ از احتمال مذاکرات هسته‌ای خبر داده، اختلافات عمده‌ای پیرامون نحوه برگزاری این گفت‌و‌گو‌ها وجود دارد. ایران مذاکرات غیرمستقیم را ترجیح می‌دهد؛ در حالی که ترامپ خواستار مذاکرات مستقیم است. تحلیل‌ها نشان می‌دهند که دولت ترامپ علاوه بر اهداف امنیتی، به‌دنبال مزایای اقتصادی نیز هست و این مسأله می‌تواند نقشی کلیدی در تحقق یا شکست توافق احتمالی ایفا کند.

  • مذاکرات عمان میان ایران و ایالات متحده فرصتی برای کاهش تنش‌ها و بررسی مسائل هسته‌ای است؛ به‌خصوص در شرایطی که ایران همچنان تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد. در مقابل، اسرائیل که هیچ‌گونه نظارت بین‌المللی بر برنامه هسته‌ای خود ندارد و مرتکب جنایات ضد بشری در غزه شده است، نقشی کلیدی در فشار بر ایران ایفا می‌کند. سیاست‌های دوگانه جهانی و حمایت‌های بی‌دریغ از اسرائیل، تنها به تضعیف امنیت و ثبات منطقه‌ای می‌انجامد.

  • پس از دیدار هیئت‌های ایران و آمریکا در مسقط، جو امیدوارکننده‌ای برای مذاکرات هسته‌ای ایجاد شد، اما هنوز توافقی قطعی حاصل نشده است. ایران بر ادامه مذاکرات هسته‌ای تأکید دارد؛ در حالی که ایالات متحده ممکن است مهلت تعیین شده برای بازگشت تحریم‌ها را به تعویق بیندازد. ترامپ به جای مشاوران جنگ‌طلب از استیو ویتکاف برای مذاکره استفاده کرده؛ اقدامی که نشان‌دهنده تمایل به توافقی محدودتر از توافق اصلی است. ایران خواهان دسترسی به دارایی‌های بلوکه‌شده‌اش است و امکان دارد در ازای آن، توافقی موقت را بپذیرد.

  • ترامپ در نامه‌ای به رهبر ایران خواستار توافق هسته‌ای طی دو ماه شده و همزمان نیروی نظامی خود را در منطقه افزایش داده است. ایران ضمن رد مذاکرات مستقیم، به اعتمادسازی پرداخته و با وجود مشکلات اقتصادی و فشار تحریم‌ها، به‌دنبال توافقی عادلانه و شرافتمندانه است. شورای همکاری خلیج فارس، میانجی‌گر بحران شده و خواستار کاهش تنش‌هاست.

  • استیو ویتکاف، فرستاده ویژه آمریکا، در حالی گفت‌و‌گو‌های مستقیم با عباس عراقچی را در عمان آغاز می‌کند که تنش‌های هسته‌ای میان تهران و واشنگتن به نقطه‌ای حساس رسیده است. ترامپ خواهان برچیدن کامل غنی‌سازی ایران است، در حالی‌که تهران بر حفظ حق فعالیت‌های صلح‌آمیز تأکید دارد. آزادی ۶ میلیارد دلار منابع بلوکه‌شده به‌عنوان پیش‌شرط گفت‌و‌گو مطرح شده و در این میان، تهدید حمله نظامی نیز همچنان در فضای مذاکرات سایه افکنده است.

  • تهران، مذاکرات با ترامپ را جدی‌تر از بایدن تلقی می‌کند، زیرا ترامپ برخلاف بایدن، تحریم‌ها را ابزار فشار نمی‌داند بلکه حاضر است در قبال توافق، آنها را کاهش دهد. نتانیاهو همچنان بر مدل لیبی پافشاری دارد، اما چنین خواسته‌هایی احتمالاً مانعی بر سر توافق خواهد بود. هم‌زمان، انتخاب برخی مشاوران تندرو در اطراف ترامپ، نگرانی‌ها درباره سوق یافتن سیاست خارجی آمریکا به‌سمت رویارویی نظامی با ایران را افزایش داده است.