در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۹۵ مطلب
محمدجواد ظریف در مجمع جهانی اقتصاد به امید اتخاذ رویکردی عقلانی‌تر از سوی ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری او اشاره کرد. ایران که در پی تحریم‌های شدید آمریکا با بحران اقتصادی مواجه است، آمادگی خود را برای بهبود روابط اعلام کرده. با این حال، اگر ترامپ همچنان مواضع سخت‌گیرانه‌ای اتخاذ می‌کند، اما انتصاب مقاماتی با دیدگاه‌های محتاط‌تر نشان می‌دهد ممکن است مسیر متفاوتی در پیش گیرد.
برخی از منابع مطلع در واشنگتن می‌گویند که علت حذف برایان هوک، نماینده ویژه ترامپ درامور ایران، از تیم انتقالی دولت جدید در وزارت خارجه، سخنان او درمورد ایران بوده است. تیم ترامپ از این اظهارات هوک ناراضی بوده است، چراکه این سخنان بدون ارزیابی مناسب گزینه‌ها ایراد شده بود.
برآیند و مجموع اظهارات و اخبار غیررسمی نشان می‌دهد که بار دیگر قرار است فروش نفت ایران زیر ذره‌بین برود. در حال حاضر چین به صورت انحصاری، خریدار نفت ایران برای استفاده در پالایشگاه‌های کوچک است. آمار‌ها به ما نشان می‌دهد که روزانه یک میلیون و ۴۵۰ هزار بشکه نفت از ایران به چین فروخته می‌شود. افزایش فروش نفت پس از تحولات ۶ سال اخیر، خروج آمریکا از برجام و تشدید تحریم‌های آمریکا، یکی از دستاورد‌های دولتی معرفی می‌شد.
ترامپ با جهانی بی‌ثبات‌تر روبه‌رو خواهد شد. برنامه‌هایش برای جنگ‌های اوکراین و خاورمیانه مبهم است و حمایت از دموکراسی‌ها را کاهش می‌دهد. نگرانی‌ها درباره تمایل او به گرینلند و احتمال تعامل با روسیه وجود دارد. سیاست خارجی ترامپ با هدف تقویت نفوذ داخلی و کاهش وابستگی به ناتو است، اما احتمال افزایش تنش‌ها در آسیا و خاورمیانه را در پی دارد.
روابط پرتنش ایران و آمریکا، به‌رغم چالش‌های عمیق، همچنان فرصتی برای جلوگیری از فاجعه‌ای بزرگ‌تر در منطقه دارد. تجربه سیاست فشار حداکثری و اقدامات تهاجمی نشان داده که این رویکرد‌ها نه‌تنها برنامه هسته‌ای ایران را متوقف نکرده، بلکه موجب تقویت تندرو‌ها و تشدید مقاومت داخلی در ایران شده است. در مقابل، دیپلماسی، هرچند دشوار و پرهزینه، بهترین راه برای کاهش تنش‌ها، دستیابی به توافقی پایدار و حفظ ثبات منطقه است. اکنون بیش از هر زمان دیگری، واشنگتن و تهران نیازمند تصمیمات واقع‌بینانه و اجتناب از مسیر…
تحلیلگران معتقدند که تهدید اصلی برای آمریکا چین است، نه ایران. ایران با توجه به تاریخ مداخلات غرب، به‌ویژه کودتای ۱۹۵۳، به سیاست‌های واقع‌بینانه و عمل‌گرایانه در برابر اسرائیل و برنامه هسته‌ای نیاز دارد. دستیابی به توافق هسته‌ای پایدار، با کاهش تحریم‌ها و تقویت امنیت منطقه‌ای، می‌تواند روابط ایران و غرب را بهبود بخشد و به امنیت بین‌المللی کمک کند.
مانند گشایش تاریخی نیکسون به سوی چین، دونالد ترامپ نیز با لحظه‌ای سرنوشت‌ساز روبه‌روست که می‌تواند روابط دیرینه و پرتنش ایران و ایالات متحده را بازتعریف کند و اثری ماندگار بر سیاست خارجی آمریکا برجای بگذارد. با این حال، در حالی که تنش‌زدایی کامل میان دو کشور، به دلیل دشمنی‌های عمیق و ریشه‌دار، چشم‌اندازی بعید به نظر می‌رسد، دستیابی به توافق‌هایی هدفمند و مبتنی بر معامله، می‌تواند نتایج ملموسی به همراه داشته باشد. تمرکز بر منافع مشترک، نظیر امنیت منطقه‌ای یا محدودیت‌های هسته‌ای، می‌تواند…
«جیمز لیندسی» تحلیلگر ارشد «شورای روابط خارجی آمریکا» معتقد است سیاست فشار حداکثری ترامپ در دولت دوم نیز احتمالاً تکرار خواهد شد، اما موفقیت آن به عوامل ژئوپلیتیکی، نقش چین و روسیه و چالش‌های داخلی بستگی دارد. او بر پیچیدگی محاسبات ایران و پیامد‌های احتمالی نظامی تأکید دارد و هشدار می‌دهد که مذاکرات هسته‌ای به دلیل اختلافات داخلی دولت ترامپ و مقاومت ایران ممکن است به نتیجه نرسد.
اگر ایران آمادگی خود را برای مذاکره نشان دهد، می‌توانم تصور کنم که ترامپ این فرصت را مغتنم بشمارد.
ریچارد نفیو تأکید می‌کند که حمله نظامی به ایران نمی‌تواند برنامه هسته‌ای این کشور را متوقف کند و تنها پیامد‌های منفی منطقه‌ای و بین‌المللی خواهد داشت. او معتقد است دیپلماسی، هرچند دشوار، همچنان بهترین راه‌حل است. با توجه به کاهش اجماع جهانی علیه ایران و پیچیدگی شرایط بین‌المللی، بازگشت به مذاکرات و طراحی توافقی جدید ضروری است. نفیو هشدار می‌دهد که اقدام نظامی پرهزینه، خطرناک و نامطمئن است.
