فرارو- مرتضی واعظ ، اواخر دهه 60 محمدرضا شجریان یک دوره کنسرت در اروپا و آمریکا برگزار کرد که حاصل آن سه اثر «سرو چمان»، «پیام نسیم» و «دل مجنون» بود. در این اجراها داریوش پیرنیاکان نوازنده تار و سه تار، جمشید عندلیبی نوازنده نی و مرتضی اعیان نوازنده تنبک او را همراهی می کردند.

سال 70 برای اولین بار اجراهای امریکا منتشر شد و اجراهای اروپا در دهه هشتاد به بازار آمد. از این میان آلبوم پیام نسیم که در مایه ابوعطا خوانده و نواخته شده دو اجرا در شهر بوستون امریکا و لوزان سوئیس داشته است.
دو اجرا تفاوت هایی با هم دارند خصوصا شعر آواز اجرای بوستون غزلی از حافظ است با این مطلع که «ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار/ ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار» اما شعر آواز اجرای لوزان غزلی از سعدی با مطلع «بازت ندانم از سر پيمان ما که برد/ باز از نگين عهد تو نقش وفا که برد» که یکی از زیباترین آوازهای شجریان در آن مجموعه است.
اما یکی از قطعات مشترک در این دو اجرا تصنیف «پیام نسیم» ساخته استاد شجریان است که بر روی غزلی از حافظ ساخته شده است. محتوای این غزل در خصوص حال و هوای ابتدای بهار و نوروز است و حافظ با استناد به تحول ایام و گذار پر شتاب روزگار، توصیه به غنیمت دانستن ایام می کند. در بیتی حافظ می گوید: «سخن در پرده می گویم چو گل از غنچه بیرون آی/ که بیش از پنج روزی نیست حکم "میر نوروزی"».
علامه قزوینی مصحح برجسته دیوان حافظ در خصوص واژه میر نوروزی معتقد است که در ایران قدیم در پنج روز اول بهار دلقکی را به جای پادشاه بر تخت می نشاندند و او با اوامر خود اسباب تفریح مردم را فراهم می کرده است.شاید «حاجی فیروز» بازمانده همان میر نوروزی باشد که حالا دوران حضور او به سالی یک روز خلاصه شده است.