عکس>پرتره‌های سیاسی
عکاسان قرنها است که از اشخاص برجسته پرتره تهیه می کنند. از قبیل فروید تا ملکه الیزابت دوم. فرایند تهیه پرتره باعث میشود افراد سلطنتی، ظالمان، رئیس جمهورها یا سیاستمداران در آن لحظه احساس کنند که قدرتشان به عکاس منتقل شده واز خود هیچ اختیاری ندارند.
سپتامبر گذشته زمانی که همه ی رهبران سیاسی دنیا برای گردهمایی سازمان ملل در نیورک جمع شده بودند، پلاتن، عکاس این مجله یک استودیوی کوچک در نزدیک مجمع عمومی بر قرار کرد و سعی کرد تا آنجا که ممکن است تعدادی از این رهبران را جلوی لنز دوربین خود قرار دهد. ماهها بود که اعضای این مجله برای دولت ها و سفارتخانه های کشورهای متفاوت نامه می نوشتند ولی پلاتون با پیدا کردن شخصیتهای مطرحی چون احمدی نژاد، چاوز این پروژه را بداهه و در پنج روز انجام داد.
تاریخ پر از رهبرانی است که از نتیجه ی عکاسی خود ناراضی هستند و آنرا تحمل نمی کنند. چرچیل یکی از کسانی بود که از پرتره ای که توسط گراهام ساترلند از او گرفته شده بود تجلیل کرد ولی خیلی زود تصمیمش را عوض کرد و گفت این عکس من را پیر و خرفت نشان داده. کلمنتاین همسر او آن عکس را از بین برد.
معمولا سیاستمداران در ابتدای زمامداری خود به دنبال یک هنرمند پرتره ساز می گردند. در ۲۷ فوریه ۱۸۶۰ روز مهم سخنرانی آبراهام لینکن در اتحادیه کوپر او به استودیو متیو برادی وارد شد و از او عکس گرفته شد و همان روز زندگی یکی از بزرگترین سیاستمداران آمریکا آغاز شد. در اینجا تعدادی از این 40 عکس را مشاهده می‌کنید.
