بن بست ليبي

فرارو- سرویس بین الملل؛ روزنامه واشنگتن پست در سرمقاله خود نوشت؛ تناقضات موجود در قلب سياست آمريكا در قبال ليبي روز به روز شديدتر مي شود.

روز جمعه گذشته رييس جمهور اوباما به رهبران بريتانيا و فرانسه پيوست و اعلام كرد نبرد هوايي ناتو كه به نام حفاظت از مردم غيرنظامي صورت گرفت تا زماني كه معمر قذافي ديكتاتور بر سر قدرت بماند ادامه مي يابد. با اين وجود، آقاي اوباما در مصاحبه اي با خبرگزاري آسوشيتدپرس در همان روز گفت كه جنگ بين شورشيان و نيروهاي قذافي ده روز پس از آن كه هواپيماهاي آمريكايي به دستور وي از انجام عمليات كناره گيري كردند، در بن بست قرار دارد.

فرمانده عالي ناتو كه يك آمريكايي است روز پنجشنبه به متحدان گفت كه براي انجام بمباران هاي دقيق به هشت هواپيماي جنگي ديگر نياز دارد. ولي آسوشيتدپرس به نقل از آقاي اوباما گزارش داد كه وي اعزام مجدد هواپيما براي انجام اين گونه مأموريت ها را پيش بيني نمي كند.

سرمقاله واشنگتن پست در ادامه مي نويسد: «اجازه دهيد ببينيم كه آيا مي توان اين موضوع را جمع بندي كرد. آقاي اوباما اصرار دارد كه نمي توان به عمليات هوايي ناتو كه از چهار هفته پيش آغاز شده، تا قبل از سرنگوني قذافي پايان داد ولي در عين حال از استفاده از نيروهاي آمريكايي براي شكستن بن بست نظامي خودداري مي كند. اگر هدف واقعي وي اين است كه ناتو را وارد يك بحران سياسي كند يا نيروي هوايي و بودجه نظامي بريتانيا و فرانسه را از پاي در آورد، اين يك راهبرد بسيار جالبي خواهد بود. ولي درك اين راهبرد به اين صورت كه هست، غيرممكن است.»

به نظر مي رسد آقاي اوباما كمتر به سرنگوني قذافي يا تضمين موفقيت ناتو علاقه دارد و بيشتر مي خواهد يك نكته عقيدتي را به اثبات برساند و آن اين كه نيازي نيست ايالات متحده در يك عمليات نظامي كه منافع حياتي آمريكا را در بر نمي گيرد درگير شود. به چه صورت ديگري مي توان در مورد تصميم وي در رابطه با رد درخواست ناتو براي اعزام دو نوع از كارآمدترين هواپيماهاي جنگي كه فقط در نيروي هوايي آمريكا وجود دارد و تا 4 آوريل (دو هفته گذشته) به تانك ها و توپخانه قذافي حمله مي كردند، توضيح داد؟ از زماني كه اين هواپيماها فرا خوانده شده اند، نيروهاي شورشي از كاهش كارآيي حملات هوايي ناتو خبر داده اند و فرماندهان تصديق كرده اند كه نتوانسته اند تانك هاي رژيم را در شهر مصراته كه مردم غيرنظامي را زير آتش گرفته اند، ريشه كن كنند.

تصميم اوباما فرانسه و بريتانيا را به مخمصه انداخته است. آنها با مشكلات معمول براي وادار كردن ديگر اعضاي ناتو جهت ملحق شدن به عمليات بمباران مواجه هستند. تنها نيمي از كشورهاي عضو ناتو در ليبي فعال هستند و تعدادي از آنها در سكوت با انجام مأموريتي كه از نظر آنها نادرست است مخالفت مي كنند. وزيران خارجه بريتانيا و فرانسه خواستار كمك آمريكا شده اند ولي به نظر مي رسد درخواست آلن ژوپ وزير خارجه فرانسه در ملاقاتي محرمانه در روز پنجشنبه با هيلاري كلينتون وزير خارجه آمريكا در اين رابطه مورد بي اعتنايي قرار گرفته است. وي گفته است "احساس كردم كه به اين خط مشي خود ادامه خواهند داد."

سرمقاله در پايان مي نويسد؛ معتقد بوديم كه حمايت آقاي اوباما از مداخله ناتو در ليبي كاري درست است زيرا اين خطر وجود دارد كه قذافي دست به قتل عام مردم بزند و شكست دادن ديكتاتور براي دستيابي به آرمان بزرگ تر يعني تغييرات مردم سالارانه در خاورميانه حياتي است. ولي به نظر مي رسد آقاي اوباما كه با بي ميلي به اين نبرد ملحق شده و رسيدن به هدف سرنگوني قذافي را پذيرفته، مصمم است كه نقش آمريكا را حتي اگر تحقق يافتن موفقيت غيرممكن شود، محدود سازد. اگر رييس جمهور خيلي خوش شانس باشد، پيروان قذافي او را طرد كرده و سرنگون مي كنند يا اين كه وي را تشويق به كناره گيري داوطلبانه مي كنند. ما تنها مي توانيم اميدوار باشيم كه ناتو در فاصله بين اكنون و آن زمان سقوط نكند.