سركوب در بحرين، حكومت و مردم را به تندروی سوق می‌دهد

فرارو- در روزهاي شاد آغازين جنبش اعتراض آميز بحرين، يوسف جوان به هزاران نفر در ميدان مرواريد پيوست و از خاندان حاكم خواست كه اصلاحات مردم سالارانه به عمل آورند.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو؛ اكنون به نظر مي رسد آن روزهاي هيجان انگيز فوريه در دنياي ديگري رخ داده است. از آن هنگام تا كنون حداقل 29 نفر كشته شده و بيش از 500 نفر در جريان سركوب مردم توسط حكومت بازداشت شده اند. اين سركوب ها از تظاهركنندگان فراتر رفته و جمعيت اكثريت شيعي را فرا گرفته است. يوسف حتي از ترس مواجه شدن با ايستگاه هاي بازرسي و كتك خوردن و بازداشت شدن ديگر رانندگي نمي كند.

بنا به گزارش كريستن چيك، خبرنگار روزنامه آمريكايي كريستين ساينس مانيتور در منامه، يوسف مي گويد در ابتدا ما خواستار حكومت مشروطه سلطنتي بوديم ولي بعد از كشته شدن اين همه آدم، ما خواستار تغيير رژيم هستيم.

احساسات يوسف نشان دهنده واقعيت پيچيده در سر راه رسيدن به يك راه حل سياسي در بحرين است - راه حلي كه سياستمداران مخالف، ناظران خارجي، و ديپلمات هاي غربي همه مي گويند كه ضرورت دارد. به جاي آن كه يك نقشه راه براي چنين راه حلي ايجاد شود، سركوب كه روز به روز گسترده تر مي شود اميد به پايان دادن به بحران موجود از طريق مذاكره را از بين مي برد. حكومت در اين فرايند برخي از مردم بحرين را به آغوش برخي از گروه هاي تندروتر سوق مي دهد و بدين طريق توان گروه هاي اصلي مخالف را براي رهبري مذاكرات آينده از بين مي برد.

يك ناظر غربي در بحرين كه خواست نامش فاش نشود، گفت؛ راهبرد دولت مبني بر سركوب مردم نمي تواند يك راه حل بلند مدت باشد.

وي افزود: "در نهايت، كشورهايي كه در اين مسير قرار مي گيرند ناگزيرند كه اصلاحات را در پيش گيرند. تنها گزينه هاي موجود در حال حاضر ايجاد اصلاحات عمده و يا سركوب شديد است كه طي آن تعداد زيادي از مردم كشته شوند و آن ها را در روستاهايشان زنداني كنند. و اين كار را نمي توان ادامه داد. مهم نيست كه 20 سال طول بكشد. بالاخره پايان مي يابد."

در حال حاضر حكومت بحرين تنها به سركوب ادامه مي دهد و هفته گذشته پس از آن كه حزب چپ گرا و سكولار وعد، متشكل از شيعيان و سني هاي بحرين را منحل كرد، اعلام نمود كه قوي ترين گروه مخالف يعني اردوگاه شيعي و ميانه رو الوفاق را نيز منحل خواهد كرد.

دولت سپس اين گفته خود را پس گرفت و گفت بعد از انجام تحقيقات لازم در مورد آن قضاوت خواهد كرد. ولي اعضاي گروه مزبور مي گويند ترس از آن دارند كه قصد حكومت همچنان لغو اين گروه است كه از بيشترين حمايت مردمي برخوردار است. اين گروه در صورتي كه شرايط فراهم گردد رهبري يك ائتلاف را براي گفت‌وگو به عهده خواهد گرفت.

اقدامات حكومت نشان مي دهد كه هيچ تمايلي به مذاكره در آينده نزديك ندارد و تصور مي رود كه اين امر تا حدودي به خاطر نفوذ عربستان است. خليل مرزوق، معاون رهبر حزب الوفاق مي گويد قبل از ورود نيروهاي سعودي به بحرين تحت لواي شوراي همكاري خليج (فارس)، پادشاه و وليعهد بحرين پيشنهاد گفت‌وگو با مخالفين را مطرح كردند و مخالفين در آستانه موافقت براي گفت‌وگو با سلمان بن حامد الخليفه، وليعهد بحرين، بودند كه نيروهاي سعودي وارد اين جزيره كوچک شدند.

به نظر مي رسد اعضاي تندرو خاندان سلطنتي با برخورداري از حمايت سعودي ها، وليعهد بحرين را كه هنوز در ميان مخالفان از اعتبار برخوردار است، كنار زده اند. ناظر غربي مي گويد؛ "سعودي ها راه را به سوي جلو مسدود كرده اند."

در حالي كه از آن زمان تا كنون ديگر هيچ اشاره اي از سوي خانواده حاكم در بحرين به گفت و گو با مخالفين نشده است، ولي وليعهد در سخنراني اخير خود بر انجام اصلاحات تأكيد كرد. اما روشن نيست كه حكام بحريني چه پيشنهادي را مي توانند ارائه كنند كه براي مخالفان رضايت بخش باشد. شيعيان بحرين كه اكثريت را در اين كشور تشكيل مي دهند از مدت ها پيش نسبت به تقسيم ناعادلانه حوزه هاي انتخاباتي كه نامزدهاي مخالفان را در وضعيت نامساعد قرار مي دهد و همچنين نسبت به اعمال تبعيض عليه شيعيان كه آنها را از دست يافتن به مشاغل در بخش دولتي، پليس، و نيروهاي امنيتي منع مي دارد، شكايت داشته اند.

جاستين گنگلر استاد دانشگاه ميشيگان مي گويد به نظر نمي رسد كه هيچ يك از اين شكايات قابل مذاكره باشند زيرا هر يك از اين موارد به دولت كمك كرده است تا در بحران كنوني بر سر قدرت باقي بماند. به عنوان مثال يك عضو ارتش يا پليس كه معمولا شيعي نيست و از ميان خارجي هايي است كه به تابعيت بحرين درآمده در مقايسه با يك شيعه بحريني، از اين كه شيعيان را مورد هدف قرار دهد و يا آنها را كتك بزند، يا دستگير كند و تحقير نمايد بيم و ترديد كمتري دارد.

در همين حال با توجه به وجود مجلس و برگزاري مرتب انتخابات، چندان امكان آن دست از اصلاحات سياسي كه قدرت خانواده حاكم را از بين نبرد، وجود ندارد. مهم ترين درخواست مخالفان اصلي حكومت تشكيل يك مجلس انتخابي براي تدوين قانون اساسي جديد بوده است.

آقاي گنگلر كه كارهاي تحقيقاتي وي بر بحرين تمركز دارد مي گويد " بحرين تا حد امكان دست به اصلاحات ظاهري زده است. تقريبا كار ديگري باقي نمانده است كه انجام دهد. حكام بحرين تقريبا در مرز قرار دارند و اگر كار ديگري انجام دهند چيزي شبيه مردم سالاري واقعي بايد باشد."

با توجه به اين كه حكومت از انجام هر گونه اقدامي كه نشاني از مصالحه داشته باشد اجتناب مي ورزد و به مبارزه از طريق بازداشت و اذيت و آزار ادامه مي دهد، امكان دارد كه مردم بحرين را به آغوش گروه هايي مانند جنبش حق سوق دهد. اين جنبش برخلاف جنبش الوفاق به صراحت خواستار سقوط خاندان حاكم بحرين است. بسياري از مردم جنبش حق و دو گروه ديگر را كه يك ائتلاف تشكيل داده اند سرزنش مي كنند به خاطر اين كه اين ائتلاف خواستار تشكيل جمهوري در بحرين است زيرا از سركوب استقبال مي كنند و امكان يك راه حل سياسي را از بين مي برند.

تقريبا نمي توان گفت كه اين گروه نماينده چه اندازه از جامعه بحرين است. ولي ده ها نفر از كساني كه سركوب شده اند - جواناني كه در حال تظاهرات مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند،‌ متخصصاني كه به خاطر شركت در تظاهرات شغل خود را از دست داده اند، و كساني كه اعضاي خانواده آنها در ايستگاه هاي بازرسي يا در حملات شبانه نيروهاي امنيتي به خانه هاي آنها ناپديد شده اند، حرف يوسف را بازگو مي كنند و مي گويند: رويدادهاي ماه گذشته باعث شده كه اميد خود را براي هرگونه راه حلي كه شامل سرنگوني خاندان حاكم نباشد را از دست بدهند.

اگر تعداد فزاينده اي از مردم بحرين به گروه هايي مانند گروه الحق بپيوندند، توانايي ائتلافي به رهبري الوفاق براي رفتن به ميز مذاكره كاسته خواهد شد. آقاي مرزوق به طور ضمني اين حقيقت را مي پذيرد و مي گويد "ما نمايندگان مردم هستيم و اعتبار خود را از آنها به دست آورده ايم. اگر تنها و در حالي كه مردم رنج مي برند به ميز مذاكره برويم ديگر آن اعتبار را نخواهيم داشت. بايد زمينه را براي آن آماده كنيم. اين بي رحمي ها را متوقف و نيروهاي خارجي را بيرون كنيم."