خروج ترامپ از برجام به فرضیه بی تاثیر بودن انتخابات آمریکا و سیاست‌های خارجی ایران خط بطلان کشید و نشان داد بسته به این که چه کسی سر کار باشد، مناسبات سیاست خارجی آمریکا و ایران تحت تاثیر قرار می‌گیرد. بر همین اساس است که معتقدم اگر هریس سر کار بیاید، ایران و آمریکا می‌توانند با ساز و کار‌هایی از جمله ابتکار مسقط، مذاکرات محرمانه و حتی توافق‌های نانوشته که در گذشته اجرا می‌شد، دوباره وارد گفتگو شوند، اما اگر ترامپ رئیس جمهور بعدی ایران باشد، معتقدم او عملا سیاست تحویل توافق را در دستور کار قرار می‌دهد.
فرارو-انتخابات ایالات متحده در پیش است و هنوز مشخص نیست کدام یک از کاندیداها، رئیس جمهور این کشور خواهند شد. با این وجود مناقشات منطقه ای، درگیری‌های خاورمیانه و روابط ایران و ایالات متحده پس از انتخابات ریاست جمهوری زیر ذره بین تحلیلگران قرار دارد.
به گزارش فرارو، حشمت الله فلاحت پیشه، تحلیلگر ارشد سیاست خارجی و رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم در گفتگو با فرارو به تحلیل این موضوع پرداخته است:
حشمت الله فلاحت پیشه به فرارو گفت: «ادعای بی تاثیر بودن انتخابات در سیاست خارجی ایران، یک تعارف دیپلماتیک است. این نوع تعارفات معمولا در ایام رسمی انتخابات، توسط مقام‌های رسمی کشور اتفاق می‌افتد، شاید دلیل این موضوع هم این بوده که تا به حال، موضوعات، به شکلی نبوده که نوع تصمیم گیری‌های آمریکایی ها، تفاوت در انتخابات را به ما نشان دهد. ایران و آمریکا دو کشوری بودند که در طول سال‌های پس از انتخابات دچار چالش شدند و این چالش، هنوز ادامه دارد. به همین دلیل نیز کمترین مناسبات اقتصادی و سیاسی بین ایران و آمریکا شکل گرفت. علت کم تاثیر بودن هم همین بود که عملا ایران و آمریکا مناسباتی نداشتند که آمد و شد دموکرات‌ها یا جمهوریخواهان، اثری بر وضعیت متقابل داشته باشد. این فرضیه باقی ماند تا زمان برجام.»
وی افزود: «برجام توسط دولت دموکرات اوباما امضا شد، عملا هم در مسیر اجرا بود، تا این که ترامپ سر کار آمد و عملا از برجام خارج شد. خروج ترامپ از برجام به فرضیه بی تاثیر بودن انتخابات آمریکا و سیاست‌های خارجی ایران خط بطلان کشید و نشان داد بسته به این که چه کسی سر کار باشد، مناسبات سیاست خارجی آمریکا و ایران تحت تاثیر قرار می‌گیرد. بر همین اساس است که معتقدم اگر هریس سر کار بیاید، ایران و آمریکا می‌توانند با ساز و کار‌هایی از جمله ابتکار مسقط، مذاکرات محرمانه و حتی توافق‌های نانوشته که در گذشته اجرا می‌شد، دوباره وارد گفتگو شوند، اما اگر ترامپ رئیس جمهور بعدی ایران باشد، معتقدم او عملا سیاست تحویل توافق را در دستور کار قرار می‌دهد. یعنی استفاده از قدرت آمریکا برای تحویل توافق به کشورها در دستور کار قرار خواهد گرفت و توافق متناسبی بین ایران و آمریکا شکل نمی‌گیرد، مگر این که تحولات بین المللی به گونه‌ای شکل بگیرد که آمریکا به چنین توافقی نیاز داشته باشد. به طور طبیعی با این شرایط، روی کار آمدن دموکرات‌ها در شرایط حساس فعلی، می‌تواند، خطرات کمتری برای ایران داشته باشد.»
این تحلیلگر ارشد سیاست خارجی در ادامه گفت: «سیاست اروپا، آژانس بین المللی انرژی اتمی و البته برخی کشورها، متأثر از سیاست‌های آمریکایی و به همین دلیل، اگر آمریکایی‌ها قصد توافق با ایران را داشته باشند، عملا شرایط برای توافق فراهم می‌شود و اگر قصد بر هم زدن توافق را داشته باشند، تمام آمد و شد‌ها و تلاش‌های بین ایران و آژانس و اروپایی ها، در یک شب از بین می‌رود. موضوع هسته‌ای ایران یک چالش جدی بین ایران و آمریکا است، اما طرف‌های دیگر این مناقشه را ایران ساخت، چون ایران علاقه‌ای به مذاکرات مستقیم با آمریکا نداشت و این موضوع به عنوان یک تابو در ایران، در نظر گرفته می‌شد و چون ایران نمی‌توانست با آمریکا مذاکره کند، طرف‌های واسط وارد عمل شدند.»
وی افزود: «اتفاقا این طرف‌های واسط، نه تنها هیچ کمکی به برجام نکردند، بلکه نقش مانع را ایفا کردند و همگی برای خود منافع برجامی هم تعریف کردند آخرین بار هم دیدیم که احیای برجام فدای یکی از بازیگران در منطقه به اسم روسیه شد. آن هم در شرایطی که روسیه ادعای دوستی با ایران و میانجیگری، بین ایران و آمریکا را داشت. بنابراین، معتقدم، تا زمانی که ایران و آمریکا به سمت مذاکرات دوجانبه حرکت نکنند، اختلافات بین آن‌ها باقی خواهد ماند و تمام سازو کار‌های بین المللی و دولت‌های اروپایی، کاری در جهت رفع این اختلاف نخواهند کرد.»
