فوت و فن مدیریت و رهبری؛ چگونه مدیران آینده را شناسایی کنیم؟
شناسایی و پرورش مدیران آینده درون سازمان، مستلزم توجه به پنج ویژگی کلیدی است.
فرارو- با رشد و توسعه کسب‌وکارها، مدیران ناگزیر می‌شوند بخشی از مسئولیت‌های رهبری را به نسل جدیدی از کارکنان واگذار کنند؛ اما انتخاب افرادی که بتوانند به‌درستی این نقش را ایفا کنند، نیازمند دقت و شناخت معیارهای موثر است.
به گزارش فرارو به نقل از اینک، با گسترش شرکت و بزرگ‌تر شدن تیم‌ها، طبیعی است که دیگر نتوان تمام امور را شخصاً مدیریت کرد. واگذاری بخشی از مسئولیت‌های مدیریت نه تنها امری اجتناب‌ناپذیر، بلکه اقدامی هوشمندانه و مفید است. این تغییر هم برای افزایش روحیه کارکنان، هم برای بهره‌وری اقتصادی و هم برای حفظ آرامش ذهنی مدیران ارشد ضروری است. بهتر است این نسل جدید از مدیران را از میان نیروهای داخلی سازمان برگزینید؛ افرادی که با فرهنگ شرکت آشنایی دارند و از قبل در مسیر اهداف آن حرکت می‌کنند. اما انتخاب چنین افرادی همیشه ساده نیست. هر نیروی قدیمی و وفادار الزاماً گزینه مناسبی برای مدیریت نیست.
برخی از کارکنان به سقف توانمندی‌های حرفه‌ای خود رسیده‌اند و در جایگاه فعلی خود احساس رضایت می‌کنند. این موضوع به هیچ وجه به معنای ضعف عملکرد آنان نیست، بلکه نشان‌دهنده همگرایی میان نقش سازمانی‌شان و میزان جاه‌طلبی‌شان است. در نقطه مقابل، برخی افراد بیش از حد به توانایی‌های خود باور دارند و علیرغم شواهد متعدد مبنی بر محدودیت‌های‌شان، همچنان خود را شایسته ارتقای بیشتر می‌دانند. در چنین شرایطی، چگونه می‌توان تشخیص داد که کدام یک از نیروهای فعلی، پتانسیل تبدیل شدن به مدیرانی موفق را دارند؟ پنج معیار کلیدی وجود دارد که می‌تواند راهنمای این انتخاب باشد:
۱. شناخت عمیق از کسب‌وکار
کارمندان با پتانسیل بالا افرادی هستند که دانش تخصصی قابل توجهی دارند و همواره در مسیر یادگیری قرار دارند. این دانش ممکن است فنی یا نهادی باشد، اما در هر صورت برای سازمان ارزشمند است. نکته مهم‌تر این است که این افراد درک دقیقی از ارتباط بین فعالیت‌های خود و اهداف کلان شرکت دارند.
۲. احترام همکاران
شناخت و توانمندی‌های این کارکنان نباید تنها برای مدیران آشکار باشد، بلکه باید از سوی سایر اعضای تیم نیز مورد احترام و تأیید قرار گیرد. اعتبار حرفه‌ای درون سازمانی یکی از عوامل کلیدی در موفقیت مدیران آینده به شمار می‌رود.
۳. جاه‌طلبی هدفمند
کارمندان دارای پتانسیل مدیریت صرفاً به دنبال پیشرفت شغلی نیستند؛ آن‌ها جاه‌طلبی مشخص و متمرکزی دارند. برای ارزیابی این ویژگی، می‌توان به میزان تعهد آن‌ها به پیشرفت حرفه‌ای توجه کرد. نشانه‌های این تعهد شامل اشتیاق برای پذیرش مسئولیت‌های جدید، دستیابی به موفقیت‌های تازه، یادگیری مداوم و البته تمایل به دریافت شایستگی‌های حرفه‌ای و شناخت بیشتر است.
۴. توانایی کار تیمی
رهبران آینده باید علاوه بر انگیزه و پشتکار، قادر به ایجاد همکاری مؤثر با سایر اعضای تیم باشند. این توانایی فراتر از خوش‌برخوردی صرف است؛ بلکه مهارتی عملی و تاکتیکی است که به آن‌ها امکان می‌دهد تصمیمات بهتر و مبتنی بر اطلاعات بیشتری بگیرند. افراد منزوی و تک‌رو اغلب مدیران موفقی نخواهند بود.
۵. جسارت در تصمیم‌گیری
مدیران موفق باید بپذیرند که در بسیاری از مواقع ناچار به تصمیم‌گیری در شرایط عدم قطعیت خواهند بود. حتی با وجود تحقیقات گسترده، تحلیل‌های هزینه-فایده و مطالعات بازار، همیشه کمبودی در اطلاعات موجود احساس می‌شود. در چنین موقعیت‌هایی، رهبران باید شهامت پذیرش ریسک را داشته باشند و تصمیمات سخت را اتخاذ کنند.
ترکیبی از تجربه و شجاعت
شایسته است که مدیران آینده شرکت الزاماً کپی نسخه‌ای از مدیران فعلی نباشند، اما لازم است ویژگی‌هایی مشابه آن‌ها را در خود داشته باشند. این افراد باید دانش و تخصص کافی داشته باشند، در تیم از اعتبار مناسبی برخوردار باشند، جاه‌طلب و مشتاق پیشرفت باشند، در عین حال روحیه همکاری داشته و از پذیرش و ارائه کمک به دیگران دریغ نکنند. مهم‌تر از همه، باید جسارت لازم برای اتخاذ تصمیمات دشوار، حتی با احتمال شکست را داشته باشند. چرا که همین روحیه ریسک‌پذیری و جسارت است که مسیر کارآفرینی و رشد پایدار را هموار می‌سازد.
