در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۰۸۵ مطلب
تشدید تهدید‌های نظامی آمریکا و تداوم سیاست فشار حداکثری، ایران را در مسیر بازنگری در دکترین هسته‌ای قرار داده است. با افزایش حمایت افکار عمومی از تسلیحات هسته‌ای و هشدار‌های صریح مقامات بلندپایه، احتمال عبور تهران از آستانه هسته‌ای بیش از هر زمان دیگر است. اگر واشنگتن از رویکرد تقابلی خود عقب‌نشینی نکند و به مذاکراتی واقع‌گرایانه تن ندهد، ممکن است ناخواسته مسیر دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را هموار کند.
عراقچی گفت: تعامل دیپلماتیک در گذشته کارآیی خود را نشان داده و هنوز هم می‌تواند کارساز باشد؛ اما باید برای همه روشن شود که اصولاً چیزی به نام «گزینهٔ نظامی» هم وجود ندارد؛ چه رسد به «راه‌حل نظامی.»
رئیس دفتر رئیس جمهور در دوره روحانی، گفت: در زمان مذاکرات احیای برجام، خط علی شمخانی، این بود که توافقی صورت نگیرد.
در شرایطی که صدای طبل جنگ با ایران در واشنگتن بلندتر شده، تحلیل‌گران هشدار می‌دهند که اقدام نظامی نه‌تنها بی‌ثباتی منطقه را تشدید می‌کند، بلکه منافع استراتژیک آمریکا را تضعیف خواهد کرد. راهکار واقع‌بینانه، بازگشت به دیپلماسی، توافقی مرحله‌ای و قابل راستی‌آزمایی است که برنامه هسته‌ای ایران را مهار کند، از جنگ جلوگیری نماید و موقعیت آمریکا را به‌عنوان بازیگر مسئول جهانی حفظ کند.
برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران همواره تحت فشار‌های سیاسی و اتهامات بی‌اساس غرب قرار داشته است. پیش از برجام، کشور‌های غربی با امنیتی‌سازی این موضوع، تلاش کردند با ابزار تحریم و تهدید نظامی علیه ایران اقدام کنند، اما بسته شدن پرونده «ابعاد احتمالی نظامی» (PMD) در سال ۱۳۹۴، این بهانه را از میان برداشت.
سیاست دولت ترامپ در قبال ایران میان فشار حداکثری و تمایل به مذاکره در نوسان است. اگرچه نشانه‌هایی از تغییر لحن و تمرکز بر راستی‌آزمایی هسته‌ای دیده می‌شود، اما تردید درباره صداقت این رویکرد باقی است. ایران مذاکره با آمریکا را فعلاً رد کرده است. در آستانه فعال‌سازی مکانیسم ماشه، سرنوشت دیپلماسی به تصمیم واشنگتن وابسته است: واقع‌گرایی یا تکرار تقابل‌های بی‌ثمر گذشته.
سیاست خارجی ایران در مواجهه با فشار‌های شدید ترامپ وارد مرحله بحرانی شده است. ادامه سیاست فشار حداکثری و تحریم‌های گسترده، ایران را در شرایط دشواری قرار داده است. در حالی که واشنگتن تمایل به مذاکره را اعلام می‌کند، شروط سخت و فشار‌های بیشتر می‌تواند ایران را مجبور به انتخاب بین دیپلماسی یا مقاومت کند. از سوی دیگر، احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌ها تهدید جدی است که باید با دیپلماسی فعال و بهره‌گیری از شکاف‌های بین‌المللی مدیریت شود.
ایالات متحده باید با تعیین خطوط قرمز مشخص، در برابر اقدامات هسته‌ای ایران ایستادگی کند. همچنین واشنگتن می‌تواند با اعمال فشار بر چین و روسیه، ایران را در محدوده آستانه هسته‌ای نگه دارد. همکاری با پکن برای کاهش درآمدهای نفتی ایران و مدیریت دقیق تحریم‌ها نیز می‌تواند اهرمی برای پیشبرد مذاکرات باشد. در عین حال، باید هرگونه امتیازدهی به روسیه یا چین از جمله کاهش تحریم‌ها، به دقت و همراه با محدودیت‌های سختگیرانه بررسی شود.
کمالوندی تأکید کرد: ۱۵ گزارش آژانس به صورت پی در پی نشان داد که ایران به تعهدات خود پایبند بوده است. یک سال پس از خروج آمریکا از برجام هم صبر کردیم که شاید شرایط فراهم شود و اوضاع به گونه‌ای رقم بخورد که جبران اقاماتشان صورت گیرد. در نهایت ایران با استفاده از حقوق خود، بخشی از تعهدات خویش را معلق کرد. همواره تأکید کرده‌ایم که این تعهدات قابل بازگشت است به شرط اینکه حقوق جمهوری اسلامی ایران نادیده گرفته نشود.
حقیقت پور درباره هزینه سازی تندرو‌ها برای حاکمیت بیان کرد: این اقدامات هزینه‌های فوق العاده‌ای برای نظام دارد. در جایی مقام معظم رهبری می‌فرمایند که انسجام کافی را داشته باشید و تمام قوا را حمایت کنید تا بتوانیم از در مقابل کشور‌های دیگر از فشار‌هایی که به ایران اعمال می‌کنند، عبور کنیم.
