سخنران مذهبی گفت: روشهای دورانی پر از سوءظن و تکفیر از هر جبههای و به هر صورتی بود. به جایی رسیدیم که وجود آزادی، دموکراسی و حقوق بشر اثبات شده؛ به حدی که دشمن از فروپاشی به روش دو قطبی ناامید شده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۴۷ مطلب
سخنران مذهبی گفت: روشهای دورانی پر از سوءظن و تکفیر از هر جبههای و به هر صورتی بود. به جایی رسیدیم که وجود آزادی، دموکراسی و حقوق بشر اثبات شده؛ به حدی که دشمن از فروپاشی به روش دو قطبی ناامید شده است.
پرسشی که پس از گفتوگوی ترامپ با کارآفرینان تکنولوژی همچون ایلان ماسک مطرح میشود این است که اگر قرار باشد پیوند مستحکمتری میان علم و دموکراسی برقرار شود، چه تغییراتی در نظریههای دموکراسی لازم است تا توانایی پیوند خوردن با علم و فناوری را پیدا کند؟
دکترین معاملهمحور ترامپ، رویکردی واقعگرایانه و غیرایدئولوژیک به سیاست خارجی است که بر منافع اقتصادی مشترک و مذاکره با هر کشوری حتی دشمن تأکید دارد. ترامپ در سفرش به خاورمیانه با لغو تحریم سوریه و تلاش برای توافق هستهای با ایران، این دکترین را آزمود. اما بیتوجهی او به ارزشهای سنتی آمریکا و حمله به رؤسایجمهور پیشین، خطر تکرار اشتباهات تاریخی مانند نیکسون را بههمراه دارد.
کره جنوبی در آستانه انتخابات ریاستجمهوری، درگیر بحرانی عمیق و بیسابقه شده است؛ با چرخش پیدرپی رؤسایجمهور موقت، استیضاحهای سیاسی و تردیدهای حقوقی درباره صلاحیت نامزدها. لی جائهمیونگ، پیشتاز رقابت با پروندههای قضایی مواجه است و هان دوکسو، رئیسجمهور موقت، با ورود به کارزار خود را ناجی کشور معرفی کرده، اما زیر فشار انتقادات جناحین قرار دارد. آینده دموکراسی در کره، بیش از همیشه در هالهای از ابهام فرو رفته است.
گزارش آتلانتیک با نگاهی تند و تحلیلی، سیاست خارجی هنری کیسینجر و دونالد ترامپ را مقایسه میکند؛ کیسینجر با واقعگرایی سرد و تراژیک، حقوق بشر را قربانی توازن قدرت میدانست، اما ترامپ این بیاعتقادی را به بیشرمی علنی تبدیل کرد. در دولت ترامپ، نهادهای مدافع حقوق بشر منحل یا تضعیف شدند و آمریکا نقش اخلاقی خود را کنار گذاشت؛ جهانی بیصدا، جایی که دیگر هیچکس پشت خط پاسخگو نیست.
توماس فریدمن در یادداشتی، ترامپ و نتانیاهو را رهبرانی میخواند که دموکراسی را بهسوی اقتدارگرایی، قومگرایی و تضعیف نهادهای قانونی سوق میدهند. او هشدار میدهد که آمریکا و اسرائیل بهطور عامدانه در مسیر دوری از هویت دموکراتیک و قدرت نرم تاریخی خود حرکت میکنند. فریدمن تأکید میکند این روند تهدیدی برای آینده آزادی و ثبات جهانی است و مبارزه با آن، نبرد سرنوشتساز عصر ماست.
بازداشت اکرم اماماوغلو، نماد آغاز دورهای از اقتدارگرایی تمامعیار در ترکیه است؛ اقدامی حسابشده از سوی اردوغان که با سرکوب مخالفان، مهندسی ژئوپلیتیک و بیاثر کردن نهادهای مستقل همراه شده است. در حالیکه اپوزیسیون سنتی ناتوان از درک عمق بحران است، جنبشهای مردمی بار دیگر بهعنوان نیروی اصلی تغییر ظاهر شدهاند. در شرایطی که بازی دموکراسی از اساس مختل شده، تنها راه پیشرو، شکستن قواعد تحمیلی قدرت است.
دونالد ترامپ با تبدیل قانون به ابزار انتقام، آمریکا را در مسیر اقتدارگرایی و فروپاشی دموکراسی قرار داده است. ضعف نهادها، سکوت اپوزیسیون و تسلیم نخبگان، راه را برای گسترش این روند هموار کرده است. در سیاست خارجی نیز، کارنامهای آکنده از شکست و خیانت، موقعیت جهانی آمریکا را متزلزل ساخته است. اگر مقاومت مؤثری شکل نگیرد، نهتنها آمریکا بلکه نظم جهانی قربانی جاهطلبیهای یک فرد خواهد شد. زمان ایستادگی فرا رسیده است.
بازداشت اکرم اماماوغلو، شهردار استانبول و رقیب اصلی اردوغان، موجی از اعتراضات بیسابقه را در ترکیه بهراه انداخته و اپوزیسیون را به شکلی کمسابقه متحد کرده است. در حالیکه دولت با سرکوب، سانسور و اقدامات قضایی تلاش میکند صدای مخالفان را خاموش کند، دانشجویان و احزاب اپوزیسیون همچنان مقاومت میکنند. اگرچه مسیر دشوار است، اما اعتراضات اخیر بارقه امیدی برای احیای دموکراسی در ترکیه بهشمار میرود.
«اکرم اماماوغلو»، شهردار محبوب استانبول با مجموعهای از اتهامات سیاسیسازیشده نظیر فساد و توهین به مقامات مواجه است؛ اتهاماتی که بسیاری آن را تلاشی برای حذف رقیب اصلی رجب طیب اردوغان در انتخابات آینده میدانند. لغو مدرک دانشگاهی او و صدور احکام قضایی بحثبرانگیز، در چارچوب سیستمی صورت میگیرد که پس از کودتای نافرجام ۲۰۱۶ تحت نفوذ کامل اردوغان درآمده است.