ترنج

در مورد

سیاست ایران

در فرارو بیشتر بخوانید

۱۱۵ مطلب

  • عباس عبدی نوشت: سیستمی که زمانی می‌گفت «تحریم نمنه‌د» حال آدرس کاخ سفید را برای توجه مسوولیت مشکلات می‌دهد. در سیاست داخلی همواره بر حضور و رای مردم در چهل سال گذشته فخر فروخته و آن را عامل بقای حکومت می‌دانند، بعد در مسیری می‌روند که نامزد‌ها حتی نتوانند کسر قابل توجهی از آرای مردم را نمایندگی کنند. در حالی که شبکه‌های اجتماعی هر روز در حال گسترش است و مردم از آن طریق کسب خبر و نظر می‌کنند، رسانه رسمی را هر روز بسته‌تر از پیش می‌کنند.

  • با گذشت حدود ۳ سال از آن روز‌های پیروزی، نه روحانی، روحانی آن روزهاست و نه حامیانش، حامیان آن روزها. گردش به راست رییس‌جمهوری همزمان با آغاز دولت دوازدهم و ناتوانی در تحقق وعده‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دولت دوم «تدبیر و امید»، چنان محسوس بود که حتی یاران و مشاورانش هم دیگر یارای کتمانش را ندارند و نتیجه شد، دوری بیش از پیش رییس‌جمهوری محبوب ۹۲ و حتی ۹۶ از پایگاه اجتماعی‌اش.

  • اصلاح‌طلبان برخلاف اصولگرایان در موضوع مذاکره با آمریکا در پی تقلیل مرارت هستند و اصولگرایان در پی تقریر حقیقت؛ یعنی هر آن میزانی که اصلاح‌طلبان حداکثری در حوزه داخلی مدافع تغییر سیاست‌ها در بالا هستند، در سیاست خارجی خواهان پذیرش اصل مذاکره برای گشایش راهی تا قدری از آلام مردم کاسته شود.

  • اهم وعده‌های احمدی نژاد در زمان انتخابات، شامل مواردی مانند «دولت کارآمد و عدالت‌گستر، نبود حرکت سخت‌گیرانه در مورد حجاب بانوان ایرانی، سلامت مدیران، مبارزه با فساد اداری، پیشگیری از بروز شکاف بین دولت و مردم، تشکیل «دولت اسلامی» و... می‌شد که جز وعده‌های پوشالی و بعضا با نتایجی برعکس دستاوردی نداشت.

  • جلال میرزایی، رییس کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس دهم درباره نامه اخیر موسوی‌خوئینی‌ها گفت: اینکه وقتی شرایط سخت است، به نقد سختی‌ها و مشکلات بپردازیم، امری ارزشمند است، اما طرح این انتقاد‌ها برای یک چهره سیاسی، دست‌کم این نکته مثبت را به همراه دارد که از آنجا که بازگوکننده حرف دل مردم است، مهم‌ترین سرمایه سیاسی خود را که همانا حمایت مردم باشد، تقویت می‌کند. اما این هم بسیار شجاعت می‌خواهد که سخنی را به زبان بیاوری که ممکن است چندان به مذاق عموم ملت خوش نیاید.

  • بیژن عبدالکریمی گفت: در جوامعی که قدرت سیاسی و تصمیم‌گیرانش تصمیم‌های معقول‌تری می‌گیرند، هیچ‌وقت فضایی فراهم نمی‌شود که در دقیقه ۹۰ بخواهند به نحوه واکنش به اعتراض‌ها فکر کنند. مهم این است که همواره شیوه‌هایی برای ابراز اعتراض از جانب افکار عمومی باشد. باید رابطه متقابلی بین مردم و قدرت سیاسی برقرار باشد. در غیر این صورت شکاف مردم و قدرت سیاسی روزبه‌روز بیشتر خواهد شد که باطبع در چنین حالتی شرایط بحرانی می‌شود.

  • مصطفی هاشمی طبا فعال سیاسی گفت: رؤسای سه قوه ظاهراً با خوبی و خوشی در جلسات کنار هم می‌نشینند و مدام از همکاری می‌گویند، اما آن بیرون چه خبر است؟ تیم‌ها و اطرافیان این‌ها در رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی، مناظره‌ها، سخنرانی‌ها و جا‌های دیگر ممکن است راه دیگری را بروند. قطعاً نمی‌شود گفت آن وضعیتی که بین تیم‌های این سه نفر در بیرون وجود دارد، بازتابی در روابط بین آن‌ها نخواهد گذاشت. اتفاقاً آن فضا تأثیرش شاید حتی مهمتر و بیشتر از جلسات رسمی باشد که ظاهراً وضعیت در آنجا مطلوب به نظر می‌رسد.

  • احسان شریعتی در نشستی درباره آیت‌الله طالقانی گفت: طالقانی یکی از نماد‌های جنبش فکری نواندیشی و نوزایی در دنیای اسلام، رنسانس یا رفرماسیون اسلامی و همچنین یکی از نماد‌های ملی و مردمی جنبش‌های تحول‌خواهانه عصر جدید در ایران است. آقای طالقانی در واقع پلی است که ما را به نسل صدر مشروطه متصل می‌کند و ما می‌دانیم که از صدر مشروطه تا‌کنون وارد عصر جدید شدیم و جنبش‌های تحول‌خواهانه دموکراتیک و مدرن در ایران شروع شده و در واقع ورود به عرصه جدید و تشکیل دولت و ملت.

  • ناصر صدقی پژوهشگر و عضو هیئت‌علمی گروه تاریخ دانشگاه تبریز می‌گوید: باید از رفتار‌های هیجانی خودداری کنیم. در سال ۸۸، اگر جامعه ما دچار قطب‌بندی‌های افراطی نمی‌شد و طرفین در فضای منطقی مسائل خود را مطرح می‌کردند، شاید صدمات و لطماتی که بعد‌ها پیش آمد، دچارش نمی‌شدیم. نظام سیاسی در موقعیت ایران خود الگویی خاص دارد که نمی‌توان براساس مدل‌ها و فرمول‌های ساده‌سازی‌شده آن را توضیح داد و براساس همان فرمول‌ها برخی مطالبات و خواسته‌ها را طرح ریخت.

  • فائزه هاشمی دختر آیت الله هاشمی درباره اصلاح طلبان می‌گوید: نه‌تنها به اصلاحات خوش‌بینم بلکه تنها راه برون‌رفت را نیز همین می‌دانم؛ اما به اصلاح‌طلبان که خودم نیز یکی از آن‌ها هستم خوش‌بین نیستم. یکی از مشکلات این است که مثلا اگر با آمریکا ارتباط برقرار کنیم، به نام چه کسی تمام می‌شود؟ چه کسی می‌خواهد بهره‌برداری‌اش را بکند، اصلاح‌طلبان؟ یا اگر زنان به حقوق‌شان برسند، چه کسی بهره‌برداری‌اش را می‌کند؟ آن‌وقت اصلاح‌طلبان محبوب می‌شوند و ما بَده.

تبلیغات