در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱۵ مطلب
این را که آیا وزیر جوان بعد از سه سال از دوران وزارتش قصد نشستن بر صندلی ریاست دولت در میدان پاستور را دارد، باید در شایعه‌هایی که درباره او مطرح می‌شود، جست‌وجو کرد. از لحاظ کاری، این روز‌ها درگیر تأمین امکانات اینترنتی برای سال تحصیلی جدید است و چندی‌پیش نیز با اپراتور‌های تلفن همراه درباره نرخ‌ها و خدماتشان در جدال بود؛ پس اتفاقی که نشان دهد برای سال ۱۴۰۰ آمده شده، دیده نمی‌شود. بااین‌حال، هرگاه سخن از یک رئیس‌جمهور جوان به میان می‌آید، آذری‌جهرمی نیز جزء گزینه‌ها‌ست.
به نظر می‌رسد اتحاد عملی میان اصلاح‌طلبان یک سوی ماجراست و سوی دیگر آن به تصمیم شورای نگهبان در شیوه بررسی صلاحیت نامزد‌های جبهه اصلاحات بازمی‌گردد؛ به‌نحوی‌که به باور برخی از فعالان سیاسی این جریان، اگر شورای نگهبان باز هم بخواهد نامزد‌های شاخص اصلاح‌طلبان را ردصلاحیت کند، این امکان وجود دارد که اصلاح‌طلبان در عین حال که انتخابات را تحریم نمی‌کنند، نامزدی هم معرفی نکنند.
عباس عبدی در گفت و گویی اظهار کرد: جمهوری ایرلند با جمهوری فرانسه فرق می‌کند، با اینکه هر دو جمهوری هستند. جمهوریت بازتاب خواست و فرهنگ عمومی می‌شود، فرهنگ عمومی هرچه باشد، همان می‌آید ساخت قدرت را شکل می‌دهد؛ بنابراین ما چیزی به نام جمهوری اسلامی به‌عنوان اینکه اسلامیت قید جمهوریت باشد، نداریم. اگر بود که می‌گذاشتند حکومت اسلامی، چه دلیلی داشت بگذارند جمهوری اسلامی! از اول می‌گفتند حکومت اسلامی. جمهوریت را که نمی‌توانیم معنایش را خلط کنیم و از بین ببریم.
فارغ از آنچه برای رییس پیشین مجلس اتفاق خواهد افتاد، اما ظاهرا رییس فعلی پارلمان هم هنوز چند ماهی از انتخابات مجلس یازدهم نگذشته، دوباره خود را برای یک نبرد انتخاباتی دیگر آماده می‌کند. ادعایی که پشتوانه آن، تغییرات مدیریتی در روزنامه «صبح‌نو» و رفتن فرشاد مهدی‌پور، مدیرمسئول و موسس این روزنامه و حضور سعید آجرلو در این مقام است.
مرعشی گفت: پیش‌بینی من این است که امسال سال پایانی تحریم‌های سنگین علیه ایران است و تا قبل از اینکه تحریم‌ها بشکنند، نباید کشور بشکند و دچار بحران‌های اقتصادی حاد شود و ما به‌راحتی با ذخایر موجود در ایران می‌توانیم کشور را یکی، دو سال دیگر اداره کنیم تا فشاری بر مردم وارد نشود.
احسان شریعتی فلسفه‌پژوه و استاد دانشگاه می‌گوید: مسئله‌ای که در ایران وجود دارد، این است که قدرت‌های گذشته، همیشه به نام امنیت و ترس از اینکه کشور به هرج‌ومرج کشیده شود، فضایی مختنق را پدید می‌آورده‌اند. مثلا شاه می‌گفت در غیاب من «ایران ایرانستان خواهد شد» و این واقعیت هم وجود دارد که بعد از بهار عربی بعضی کشور‌ها مثل لیبی، سوریه و حتی افغانستان از بین رفته‌اند. کشور‌هایی که به دنبال انقلاب دموکراتیک بودند، کارشان به نوعی جنگ داخلی یا نیابتی و حتی دخالت خارجی کشید که اصل کشور از بین رفت؛…
عباس عبدی در یادداشتی می‌نویسد: در ایران قحطی سیاستمدار به وجود آمده است. بازی سیاست در ایران را می‌توان مقایسه کرد با مسابقه فوتبالی که صد‌ها نفر از تماشاگران وارد زمین شده باشند و هر کس دنبال زدن گل باشد. به دروازه خودی یا رقیب؟ فرق یا اهمیتی ندارد. داوری، سرگردان. مربی و نظم و انضباط هم وجود ندارد. اگر این بازی زیبا و قابل پیگیری باشد، سیاست‌ورزی در ایران نیز زیباست و قابلیت پیگیری دارد. تا هنگامی که بازی سیاست در ایران قاعده‌مند و با حضور بازیگران صاحب صلاحیت و متکی به رسانه آزاد و مسئول و…
در چند دهه‌ای که نقش همسران رؤسای جمهور در عرصه سیاست، ناچیز است یا به ضیافت‌های شام و بازدید از مؤسسات خیریه خلاصه می‌شود، زنان شاخص و خبرساز عرصه سیاست چه کرده‌اند و چگونه با کارنامه خود نقش همسران را در خبر‌ها کم‌رنگ کرده‌اند؟ از همسران زنان سیاستمدار ایران چه می‌دانیم؟
گویا برخی از نمایندگان مجلس یازدهم در کنار مسئولیت‌های نمایندگی خود، سعی می‌کنند از حمله مدام و بی‌وقفه به اصلاح‌طلبان غافل نشوند و این در حالی است که اصلاح‌طلبان با ردصلاحیت‌هایی که در انتخابات اخیر مجلس رخ داد، عملا و به‌آرامی از عرصه قدرت رسمی کنار زده می‌شوند و مشخص نیست که پروژه اخیر اصولگرایان در تخریب چهره‌های اصلاح‌طلب از سر کینه‌ای قدیمی است یا ترس از نقش‌آفرینی اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰؟
مقصود فراست خواه می‌گوید: در جعبه سیاه مشروط‌شدنِ قدرت، همه‌چیز از دید ما پنهان است. باید بپرسیم چه فرایند‌هایی در محتوای جامعه اتفاق افتاده و چه تحولاتی در آگاهی‌های میانی و ضمنی جامعه صورت گرفته که سرآخر به بالانس و مقید‌شدن قدرت انجامیده است. چه شرایط و فرایند‌هایی درون جامعه بوده که نتیجه آن مشروط‌شدن قدرت شده است؟ ما معمولا با محتوای درونی این جعبه سیاه کاری نداریم و به‌سادگی می‌خواهیم به نقطه آخر و لحظه فینال برسیم؛ اما وقتی چنین نمی‌شود، پس حتما ما عقب‌مانده‌ایم! درحالی‌که ما باید…
