ترنج

در مورد

احمد زیدآبادی

در فرارو بیشتر بخوانید

۳۰۴ مطلب

  • در اینجا، اما پرسش مهمی در برابر آقای امیرآبادی قرار می‌گیرد. اگر او به واقع چنین اسنادی را در دست دارد، چرا موضوع را برای پیگیری به مراجع مربوطه گزارش نکرده و افشای آن‌ها را به امری مربوط به موقعیت شخصی خود، مشروط کرده است؟

  • رمزآمیز سخن گفتن مسئولان در مورد پدیده‌ای که باید از هر جهت شفاف باشد، سبب سلب اعتماد از آن‌ها بخصوص داعیه‌های ضد فسادشان شده است به طوری که بسیاری از مردم اینگونه بحث‌ها را نه اقدامی از سرِ صدق و راستی برای پالودن دستگاه‌ها از فساد، بلکه ابزاری در جهت دستیابی به مقاصد پنهان و تصفیه حساب‌های شخصی یا جناحی تفسیر می‌کنند.

  • یک مقام ارشد آمریکا مدعی شد: «حمله به عربستان از سمت ایران و «احتمالا» با موشک کروز انجام شده است. شکی نیست که ایران مسئول این امر است... نمی‌توان از این موضوع فرار کرد. هیچ احتمال دیگری وجود ندارد.» پیش از این مایک پمپئو، وزیر خارجه ایالات متحده نیز ایران را در پشت این حملات دانسته بود. این درحالی است که تهران روز یکشنبه اتهام دست داشتن در این حملات را بی‌اساس خواند و امیرعلی حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه نیز اعلام کرد که «نه ما و نه آمریکایی‌ها قصدی برای جنگ نداریم».

  • به نظرم دکتر نجفی باید همان تشخصی را که از او سراغ داریم در دادگاه نیز به نمایش بگذارد. قتل خانم استاد به هر دلیل و انگیزه‌ای که انجام گرفته باشد، به هیچ وجه توجیه بردار نیست. از این رو، بهتر است نجفی به جای چنگ زدن به دستاویز‌های سستی که نه فقط نجات بخش نیستند بلکه سبب سقوط می‌شوند، اعتراف کند که در تمام طول ماجرا مرتکب اشتباه شده است

  • احمد زیدآبادی: اشاره صریح قاضی محترم به نام کتاب و نویسنده‌اش در متن حکم، آن هم در شرایطی که برخی دوستان قدیم نگرانی خود را از پاسخ به تماس‌های تلفنی پنهان نمی‌کنند، شایسته تقدیر و احترام است.

  • استعفای ظریف را اما می‌توان به سطحی خُرد و تاکتیکی هم تقلیل داد. در این سطح او به انگیزۀ کاهش فشارهای طیف تندروتر "اصولگرایان" علیه عملکرد وزارت خارجه و به منظور تسریع در روند لوایح ای‌اف‌تی‌اف، به طور ناگهانی استعفاء داده است تا موجب جلب نظر مقام‌های ارشد نظام به خطیر بودن شرایط شود.

  • برنامه آقای روحانی برای سیاست خارجی و داخلی مورد قبول جناح مقابل نیست و هیچ دولتی نمی‌تواند بدون یک برنامه اجماعی با جناح مقابل در مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به نتیجه برسد. این در حالی است که رسیدن به جماع با آنان هم ممتنع می‌نماید. به هر حال به اندازه کافی در درون ساختار رقابت، درگیری و رابطه ناسالم وجود داشته و در طول این مدت فعالیت‌های یکدیگر را خنثی کرده‌اند. در دولت دوم روحانی مشخص بود که دیگر امکان اجماع وجود ندارد و کار خیلی خاصی از روحانی بر نمی‌آید.

  • بخشی از ماجرا هم البته انتقام‌گیری از ترامپ است! ترامپ دشمن رسانه‌ها و رسانه‌ها نیز دشمن اویند. او از هر فرصتی برای بی اعتبار کردن جریان اصلی رسانه‌ای در کشورش سود می‌جوید و در مقابل، رسانه‌ها نیز واکنشی مشابه انجام می‌دهند. ولیعهد عربستان متحد نزدیک ترامپ و گویا دوست جارد کوشنر داماد اوست.

  • با تعریفی که شورای نگهبان از نظارت استصوابی و "احراز صلاحیت" داوطلبان نمایندگی مجلس و ریاست جمهوری برای خود مطرح می‌کند؛ عملکرد همۀ رؤسای جمهور و تک تک نمایندگان مجلس، در وهلۀ نخست به عهدۀ آن است و راهی برای گریز از مسئولیت در این زمینه ندارد.

  • خطای دیگر این نگرش آنست که گویی اگر اصلاح طلبان وارد دولت نشوند، حکومت یکپارچه باقی می‌ماند. حال آنکه در ایران وضعیت «تقسیم بر دو» حاکم است. حداکثر یکسال بعد از اینکه رقیب اصلی حذف و قدرت یکدست می‌شود، بین جناح حاکم اختلاف می‌افتد. این که فکر کنیم یک جناح به قدرت برسد که با انسجام مشکلات را حل کند توهم است. مگر از آقای احمدی نژاد همسوتر داشتیم؟ او می‌گفت: آمده ام تا تیر‌های طعنه به جای رهب سراغ من بیاید. حال خود امروز در برابر کل سیستم قد علم کرده است. جالب اینکه ۴۳ نفر از وزرا و معاونینش از…