چهارسال زندگی در خانه مقتول
پس از گذشت پنج سال از قتل مرد 66 ساله به دست مستاجر خود، روز گذشته به درخواست اولیای دم برای قصاص، کیفرخواست قاتل از سوی دادسرای جنایی صادر و متهمان به قتل روانه دادگاه شدند.
19تیرماه سال 82، خانمی به دادسرای جنایی مراجعه کرد و مفقود شدن شوهرش را اطلاع داد. این زن در ارتباط با گم شدن شوهرش اظهار کرد: «30 سال است که به همراه خانواده ساکن ایتالیا هستیم، ماه پیش (بهمن ماه 81) شوهرم برای سفر و بازدید به ایران مراجعت کرده و به خانه ای که قبلاً در آن زندگی می کردیم رفته است اما مدتی است که جواب تلفن ها را نمی دهد و با هر جا تماس گرفتیم خبری از او پیدا نکردیم.»
با اطلاع زن، پرونده مفقود شدن همسر وی در دادسرا باز شد و به تمامی بیمارستان ها، مراکز پزشکی قانونی و دادسراهای کشور اعلام شد. حتی اجساد مجهول الهویه نیز مورد بررسی قرار گرفتند اما تا چهار سال بعد نیز خبری از پیرمرد 66 ساله پیدا نشد تا اینکه در 29 آبان ماه 86 مرد 35 ساله ای با اداره آگاهی تماس گرفت و سرنخ های جدیدی از پرونده را در اختیار گذاشت.
وی به پلیس آگاهی اطلاع داد از جریان یک جنایت مخوف خبر دارد. این مرد از سوی پلیس شناسایی شد و با مراجعه به پلیس اظهار کرد که از طریق یکی از بستگانش شنیده است دو فرد سابقه دار به نام های رضا و جعفر که به همراه همسر رضا، صاحبخانه خود را به قتل رسانده و بعد از انتقال جسد وی به شهریار آن را در اطراف شهر خاک کرده اند.
با توجه به اهمیت موضوع مطرح شده از سوی فرد، پرونده به بازپرسی شعبه سوم دادسرای جنایی منتقل و تحقیقات آغاز شد و متهمانی که به ادعای این فرد، قاتل صاحبخانه خود بودند، دستگیر شدند. یکی از متهمان در آن موقع به اتهام سرقت در زندان بود که برای بازپرسی به همراه دو متهم دیگر بازداشت و روانه دادسرای جنایی شد.
رضا متهم اصلی پرونده در همان تحقیقات اولیه به قتل پیرمرد صاحبخانه خود اعتراف کرد. با توجه به مدارک و شباهت مشخصات پیرمرد گمشده در چهار سال پیش از حادثه با صاحبخانه به قتل رسیده و شباهت متهمان به مستاجران پیرمرد راز چندین ساله قتل پیرمرد برملا شد.
رضا در اعترافات خود گفت: «مدت ها پیش از حادثه قصد جابه جایی از خانه ای را که در آن زندگی می کردیم، داشتیم ولی از آنجا که دستمان خالی بود و پول پیش برای اجاره مکانی نداشتیم، یکی از بستگان مان پیشنهاد کرد در حوالی منطقه صادقیه تهران، خانه ای متعلق به یک پیرمرد است که در آن تنها زندگی می کند و اگر با او صحبت کنید، شاید اجازه دهد مدتی در خانه اش ساکن شوید.»
به گفته رضا وی و همسرش به تهران آمده و در حالی که پیرمرد ساکن منزل بوده است، خانه را از وی اجاره کردند.رضا در مراحل اولیه بازجویی خود اعتراف کرد: «بعد از مدتی به رفتار صاحبخانه مشکوک شدم و احساس کردم نظر سوئی به همسرم دارد. برای همین تصمیم گرفتم او را به قتل برسانم.»
رضا پس از مدتی منکر این ادعا شد و در ارتباط با حادثه قتل پیرمرد گفت:«شب حادثه به همراه همسرم و جعفر که از بستگان و دوستانش است، وارد منزل پیرمرد شده و وی را با دستمال یزدی خفه کردند.
به گفته رضا، متهمان به قتل پس از کشتن پیرمرد جسد را در یک کیسه پلاستیکی قرار دادند و با یک پیکان سبزرنگ که آن را نیز سرقت کرده بودند، به سمت شهریار رفتند، در خرابه های اطراف شهریار، گودالی را به عمق یک متر کندند و جسد را در آن قرار دادند. وی همچنین به سرقت اموال پیرمرد پس از ارتکاب به قتل اعتراف کرد.
بعد از اعتراف متهمان عوامل بازپرسی به شهریار، محل دفن پیرمرد رفته و جسد وی را که در این مدت به شدت پوسیده بود از زیر خاک بیرون آورده و شناسایی کردند.
رضا و همسرش پس از ارتکاب جنایت تا پیش از شناسایی از سوی اداره آگاهی و دادسرای جنایی به مدت چهارسال، بدون آنکه کسی از عمل شان بویی ببرد یا به آنها مشکوک شود، به همراه دو فرزند خود در منزل پیرمرد به زندگی خود ادامه داده بودند.
بازپرس واحد اظهارنظر دادسرای جنایی گفت: «این زوج پیش از ارتکاب به قتل چندین بار نیز به جرم سرقت های متعدد روانه دادسرا شده بودند.»
علی دلداری همچنین افزود: «بارها شده بود که من خود، رسیدگی
به پرونده شان را برعهده داشتم و آنها را به جرم سرقت دستگیر و روانه زندان کردم.»
به گفته دلداری به درخواست اولیای دم پرونده برای قصاص قاتل، متهمان با کیفرخواست قتل عمد، معاونت در قتل و سرقت اموال مقتول روانه دادگاه شدند.
