پایگاه خبری چهاردانگه در گزارشی از مشکلی یازده ساله می گوید که گریبانگیر مردم منطقه چهاردانگه است و مشکلات فراوانی را برای آنها به همراه داشته، مشکلی که شاید نیازمند کمی همت و تدبیر است که مردم منطقه را از این رنج یازده ساله برهاند.
۱۰سال و ۱۰ ماه از آوردن زباله ساری به چهاردانگه گذشت. اول قرار بوده که برای حفظ آبروی ساری و مازندران و ایران در زمان برگزاری مسابقات جهانی کشتی سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۰۵ میلادی) و فقط برای مدت کوتاهی زباله های رها شده در خیابانها و کوچه ها و میادین ساری بواسطه جلوگیری اهالی روستای سمسکنده در بردن زباله ها به آن حوالی، به چهاردانگه برده شود و سپس مسوولان استان و شهر ساری به فکر راه حل علمی، عملی و فوری باشند.
اینکه این چه کسانی برای بردن زباله به چهاردانگه پیشنهاد دادند، چه کسانی تصویب کردند و چرا مسوولان وقت چهاردانگه این فاجعه را پذیرفتند، خود ناگفته های زیادی داشته و جای بحت دارد.
در آن روزگار برای زباله های ساری دو راه حل پیش روی مسئوولان بوده: - راه حل کوتاه مدتِ غیرعلمی شورای شهر و سازمان محیط زیست این بوده که زباله ها به ۱۳۰ کیلومتری ساری یعنی در منطقه بکر کوهستانی بخش چهاردانگه (در جنوب روستای ولویه و اِرا) و نزدیک مرز سمنان برده شود. این راه حل کوتاه مدت اکنون ۱۱ سال است که بی درنگ ادامه دارد.
- راه حل بلند مدتِ علمی و عملی که ساخت کارخانه زباله سوز می باشد اکنون ۱۱ سال است که به درازا کشیده است.
چندی پیش یاسر بهارفر مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری ساری در مصاحبه ای اعلام کرده بود که شهرداری ساری سالانه ۱۲ میلیارد تومان بابت حمل زباله های ساری به بخش چهاردانگه، پرداخت می کند.
با یک حساب سر انگشتی اگر ۱۲.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان را ضرب در ۱۱ سال نماییم، رقم بسیار درشت ۱۳۲.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ میلیارد تومان بدست می آید که شهرداری برای حمل زباله های شهر به بخش چهاردانگه هزینه می کند.
در این مدت اما سوال های زیادی بی پاسخ مانده است:
- تعلل ۱۱ ساله شهرداری در ساخت کارخانه زباله سوز چیست؟ چرا پس از این همه مدت، هنوز از ساخت کارخانه زباله سوز خبری نیست؟
- چرا اعضای شورای شهر که برگزیده مردم هستند، خود را موظف به پیگیری ساخت کارخانه زباله سوز نمی دانند تا از هدر رفتن پول مردم جلوگیری نمایند؟
- دلیل کوتاهی دستگاه های اجرایی از جمله فرمانداری ساری و استانداری مازندران در پیگیری نکردن ساخت کارخانه زباله سوز و تامین نکردن بودجه آن چیست؟
- چرا نمایندگان مردم ساری در مجلس شورای اسلامی در طی ۱۱ سال گذشته کمترین اقدام کارآ و مثبت برای جلوگیری از حمل زباله به بخش چهاردانگه انجام نداده اند؟ مگر مردم چهادرانگه موکل آنها نیستند؟
- با صرف هزینه ۱۲ میلیاردی در سال و ۱۳۲ میلیاردی در ۱۱ سال گذشته، چند کارخانه زباله سوز می شد راه اندازی کرد؟
- هزینه سفرهای خارجی مسوولان برای ساخت کارخانه زباله سوز چقدر بوده و این سفرها چه نتیجه ای داشته است؟
- براستی جایگاه سازمان محیط زیست استان مازندران در جلوگیری نکردن از حمل زباله به دامان طبیعت و در کنار پارک ملی شاهدژ و اثرات غیرقابل جبران تخریب زیست محیطی چیست و چرا هیچ اقدامی انجام نمیدهد؟
- مردم چهاردانگه تا چه مدت دیگری باید تاوان زباله های ۳۵۰ تنی روزانه ساری را بپردازند؟
- آیا کسی از مسوولان دست اندرکار اهم از استاندار، فرماندار ساری، شهردار ساری، اعضای شورای شهر ساری، پیمانکار مربوطه، سازمان محیط زیست استان، نمایندگان مردم ساری در مجلس و ….. خود را ملزم به پیگیری چرایی تعلل ساخت کارخانه زباله سوز، جلوگیری از حمل ظالمانه زباله به منطقه ای در مجاورت پارک ملی کیاسر، آلودگی شدید آبهای زیرزمینی منطقه و ریزش شیرابه و آلودگی و لغزندگی جاده ساری به کیاسر و سمنان و حقوق پایمال شده مردم محروم چهاردانگه میداند؟
- چرا مسوولان ساری و استان به مدت ۱۱ سال بر حمل زباله به چهاردانگه اصرار می کنند و در ساخت کارخانه زباله سوز ساری تعلل می کنند و اعتراضهای مردمی را بی پاسخ گذاشته اند.
