(تصاویر) موزهای که از چنگ داعش در امان ماند

معمولا هر فرصتی که زائران ایرانی برای سفر به کشور عراق به دست میآورند، با زیارتِ عتبات عالیات پُر میکنند، مگر افرادی که اطلاعاتی از سبقهی تاریخی عراق و بناهای تاریخیاش داشته باشند و در کنار انجام مراسمهای مذهبی، تمایل به دیدن این مکانهای تاریخی نیز دارند.

به گزارش ایسنا، اکبر عزیزی، کارشناس ارشد باستانشناسی، یکی از این معدود زائرانِ ایرانی است که علاوه بر بهجا آوردن عزاداریهای اربعین در سفر به عراق، با دیدنِ موزهی شهر «نجف» تجربهای متفاوت در این سفر به دست میآورد.
هرچند با توجه به جنگ و ناامنیهای چند سال گذشته در عراق و حتی تخریب محوطههای تاریخی این کشور، سالم ماندن چنین فضایی در ذهن تقریبا غیر ممکن نشان میدهد، اما او دربارهی موزهی شهر نجف این طور به ایسنا توضیح میدهد، برای دیدن موزه شهر نجف باید از مسیر بازار سرپوشیده منتهی به صحن امام علی (ع) به سمت خیابان «سدیر» رفت، تا بنای آجری تاریخی را ببینید که در سر در آن نوشته (خان الشیلان)، "موزه نجف".

او با اشاره توضیحات مدیر «موزه نجف»، دربارهی آن فضا، میگوید: ساختمان اولیه موزه در واقع یک "خان" یا کاروانسرا بوده که در زمان جنگهای داخلی عراق و در زمان صدام و جنگ اخیر عراق ویران شده بود، اما در سالهای گذشته از سوی ستاد بازسازی نجف اشرف بازسازی و تبدیل به «موزه و اداره میراث فرهنگی نجف» شده است. در دو سوی ورودی موزه دو توپ جنگی قدیمی و در هشتی ورودی بنا که یک فضای چندضلعی است نگهبانی و بلیطفروشی قرار گرفتهاند.
وی اضافه میکند: بنای موزه اتاقهایی در دو طبقه گرداگرد یک حیاط مرکزی با پلان چهارگوش بودند. اتاقهای زیادی خالی بودند. در برخی از اتاقها اشیائی از دوران اسلامی مانند انواع شمشیر، سرنیزه، طپانچه، زرههای جنگی، سفالینههای لعابدار و ظروف چینی، کتابهای خطی، لباسهای سنّتی، و مولاژ بزرگان مذهبی عراق قرار داشت.

عزیزی میگوید: نخستین سوالم از مدیر موزه علت گرانی قیمت بلیت موزه بود، که تنها پاسخ "الخالدی" این بود: «من هم برای دیدنِ «عالی قاپو» در اصفهان ۲۰ هزار تومان ایرانی پرداخت کردهام.»

عزیزی شرایط نامساعد امنیتی، کوتاه بودن سفر و آلودگی هوا به علت افزایش بیش از حد ریزگردها در آن زمان در شهر نجف را از عواملی میداند که احتمالا دیگر زائران علاقمند را به فکر دیدن فضاهای تاریخی عراق نینداخته و میگوید: با این وجود اگر کسی قصد بازدید از این فضاها را داشته باشد، با محدودیتهایی مواجه میشود که امیدوارم با آغاز بازسازی عراق آنها نیز برطرف شوند. اما آنچه به چشم میآمد و انتظار میرود مسؤولان ستاد اربعین و نیز مسئولان میراث فرهنگی کشور به آن توجه کنند فقدان برنامهریزی و زمینهسازی برای انجام دیدارها و تجربههایِ فرهنگی-تاریخی در حاشیهی سفر معنوی اربعین است.
