درباره امنیت ملی و ظرفیت دفاعی‌مان مذاکره نمی‌کنیم
سخنگوی دولت در پاسخ به سوالی درباره اعتراضات دی ماه 96 گفت: ما باید حرفهای فرزندانمان را بشنویم، حتی اگر در پاره‌ای از موارد برای استیفای حقوقشان صدایشان را هم بلند کرده باشند.
به گزارش ایسنا، روزنامه لوموند فرانسه گفت‌گویی با محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت و رییس سازمان برنامه و بودجه کشور منتشر کرده است که متن ترجمه شده آن را در ادامه می‌خوانید:
▪️سوال اول مربوط به اظهارات اقای مکرون درباره مذاکرات درباره برنامه موشکی ایران. موضع ایران نسبت به این اظهارات چیست؟
موضع جمهوری اسلامی ایران درباره این مساله قبلا اعلام شده است. ما نه درباره امنیت ملی مان مذاکره می کنیم و نه درباره ظرفیت دفاعی مان. ما این اظهارات آقای مکرون را مردود می دانیم.
▪️در حالی که دونالد ترامپ باید هر ۱۲۰ روز یک بار تصمیم بگیرد که تحریم ها را در کادر برجام معلق نگه دارد، اگر احیانا بار آینده تصمیم بگیرد آنها را دوباره اعمال کند، انتظار شما از اروپا و مخصوصا کشور فرانسه چیست؟
شاید هنوز برای پاسخ نهایی دادن به این سوال زود باشد. کشورهای درگیر در برجام یک پکیج package هستند و اگر یکی بد عهدی کند، باید ببینیم که آیا بقیه این مساله را جبران می‌کنند یا نه. اما تردید نکنید که اگر منافع ما تامین نشود، ما یک لحظه هم در برجام باقی نخواهیم ماند. البته ما برهم زننده این میثاق بین دولی نخواهیم بود بلکه فقط پاسخ خواهیم داد.
▪️در صورتی که امریکا از برجام خارج شود، انتظار شما از کشورهای اروپایی دیگر و مخصوصا از فرانسه چه خواهد بود؟
بنا به هر دلیلی، شخصیتی مثل ترامپ حرفهایی می زند که با مفاد برجام تضاد دارد. ما نه تنها انتظارمان این نیست که کشورهایی مثل فرانسه و اتحادیه اروپا از او دنباله‌روی کنند و توافق بین‌المللی خودشان را نادیده بگیرند، بلکه انتظار داریم که آنها این کم گذاشتن را جبران کنند. با توجه به جایگاه آزادی خواه کشور فرانسه و فرهنگ عمیقش، ما از آقای مکرون انتظار داریم که مسوولانه‌تر عمل کنند. ترامپ تاکنون نشان داده است که زود نظرش را درباره بسیاری از مسائل عوض می کند، از جمله درباره معاهده آب و هوای پاریس که نظرش عوض شد.
▪️امروز تحلیل شما از اعتراضات اخیر در دی ماه چه می‌باشد؟
در هر کشوری یک تعدادی می‌توانند نظرات متفاوتی داشته باشند. بعد از انقلاب در سال ۵۷، ما برای دموکراتیک کردن نظام جمهوری اسلامی آن را به همه پرسی گذاشتیم. اخرین رجوع به آرای مردم هم چند ماه پیش انجام شد که چهل میلیون ایرانی در ایران و در خارج رای دادند و با رای قاطع دولت دوازدهم را انتخاب کردند. ما از جایگاه قانونی و پشتیبانی مردمی برخوردار هستیم و اگر اعتراضاتی هم وجود دارد، در دورن خانواده اتفاق افتاده است. ما باید حرفهای فرزندانمان را بشنویم، حتی اگر در پاره ای از موارد برای استیفای حقوقشان صدایشان را هم بلند کرده باشند. ما باید تحمل داشته باشیم و بتوانیم به درستی بفهمیم چه گفته اند و با توجه به مقدورات و امکاناتی که داریم در جهت تامین خواسته هایشان اقدام کنیم.
▪️آیا تخمینی از میزان محبوبیت آقای روحانی دارید؟
نظرسنجی های خاصی که صورت گرفته در این فاصله دوباره نشان داده است که اقای روحانی نسبت به سایر افراد در عرصه سیاسی هنوز محبوب ترین هستند. من بر پایه یک نظرسنجی که وزیر اطلاعات در دولت ارائه کرد صحبت می کنم. میزان درصد محبوبیت آقای روحانی را خاطرم نیست.
▪️آقای روحانی در سخنرانی روز ۲۲ بهمن حرف از رجوع به آرای مردم برای حل بعضی مسائل کشور زدند. منظورشان دقیقا چه مسائلی بود؟
آقای روحانی در آن سخنرانی به اصل ۵۹ قانون اساسی تاکید داشتند. در واقع ایشان پیامشان خطاب به فرزندان و نسل جوان بود که بدانند قانون اساسی ظرفیت‌های زیادی دارد و اگر مشکلاتی وجود دارد به دلیل این است که قانون اساسی کامل اجرا نمی شود.
ایشان گفتند: چرا اختلاف ؟ تفاوت نظر ممکن است وجود داشته باشد. اما چرا دعوا؟ وقتی که اختلافی داریم، می توانیم رجوع کنیم به این اصل قانون اساسی که رافع اختلافات است. آقای روحانی در ضمن می خواستند در سالگرد انقلاب یاداوری کنند که که نظام ما انعطلاف‌پذیر است و این نظام اگر برغم جنگ، تحریم ها و ترور شخصیت های سیاسی ما، در این چهل سال باقی مانده است به همین دلیل است که دموکراتیک و انعطاف پذیر است.
▪️آقای روحانی دستور تشکیل کمیته ای برای رسیدگی به چند مرگ اخیر در بازداشتگاه داده اند. توانایی ایشان برای ورود به حوزه هایی مثل حوزه های مربوط به قوه قضاییه چیست؟
آقای روحانی رییس جمهور این کشور هستند. ایشان دو مسئولیت دارند: یکی ریاست قوه مجریه است که بعد از رهبری بالاترین مقام می باشد و دیگری هم آن که ایشان مسئول اجرای قانون اساسی هستند. مهم تر هم آن است که ایشان به مردم وصل هستند و با مردم سخن خواهند گفت. ما معتقدیم که صیانت از سلامت زندانیان وظیفه ماست. آنها حداکثر باید به اندازه مجازاتی که قانون برایشان تعیین می کند مجازات تحمل کنند. به همین جهت ما نسبت به همه احساس وظیفه می کنیم، مخصوصا نسبت به زندانیان.
