(عکس) شیطانی که پشت این ظاهر بامزه است!

سگ آبی سرده‌ای از جوندگان شب‌زی و نیمه‌آبزی است که شامل دو گونه سگ آبی آمریکایی (بومی آمریکای شمالی) و سگ آبی اوراسیایی (بومی اروپا و بخشی از آسیا) است.

به گزارش خبرآنلاین، سگ‌های آبی به دلیل ساخت سد، کانال و خانه‌های چوبی بسیار پرآوازه‌اند. آن‌ها پس از برگچه‌خوار‌ها دومین جونده بزرگ دنیا هستند.

اگرچه آن‌ها به عنوان حیوان خانگی نیز نگهداری می‌شوند، اما نگهداری از آن‌ها آسان نیست؛ آن‌ها حیواناتی بسیار وابسته به قلمرو هستند و زمانی که فردی زیستگاه طبیعی آن‌ها را مختل می‌کند، تهاجمی می‌شوند و به همین دلیل حملات آن‌ها رایج است و وقتی حمله می‌کنند می‌توانند بسیار خطرناک باشند. سگ‌های آبی دندان‌های بسیار توسعه تکامل یافته‌ای دارند که می‌توانند اندام فرد را سوراخ کنند و باعث خونریزی شدید شوند. علاوه بر این، آن‌ها می‌توانند باعث آسیب به انسان و ابتلا به هاری شوند.

بنابر گزارش Critter Control، سگ‌های آبی ممکن است بسیار نزدیک به مناطق مسکونی سدسازی کنند؛ این حیوانات به ندرت متخاصم هستند، اما در شرایط خاص، بیش از حد برای مردم خطرناک می‌شوند. سگ‌های آبی اگر تنها بمانند خطرناک نیستند. با این حال، آن‌ها روی موضع خود خواهند ایستاد و با یک تهدید مقابله خواهند کرد. اگر این حیوانات به دام بیافتند و یا گوشه گیر شوند، به انسان حمله می‌کنند. سگ‌های آبی حامل تولارمی، انگل و هاری هستند که می‌توانند از طریق نیش، مایعات بدن یا آب آلوده منتقل شوند.

قبل از اینکه سگ‌های آبی به انسان‌ها یا حیوانات دیگر حمله کنند، با غر زدن و خش‌خش هشدار می‌فرستند. در خشکی، حیوان به سمت پا‌های عقب خود بلند می‌شود تا با تهدید روبرو شود. در آب، سگ‌آبی دم خود را به سطح می‌کوبد تا قبل از شیرجه زدن به محل امن، به دیگران در کلنی هشدار دهد.

یک گروه از آن‌ها معمولاً به ساخت یک یا دو سد می‌پردازند تا آب ساکن و عمیق ایجاد کرده باشند تا بوسیله آن هم خانواده خود را از دسترس شکارچیان دور نگه داشته باشند و هم بتوانند غذا و مواد مورد نیاز برای ساخت خانه را در آن آب شناور کنند و به آسانی جابجا کنند.

بنابر گزارش live science، سگ‌های آبی سد را از درختان و شاخه‌هایی که با استفاده از دندان‌های جلویی قوی خود می‌برند، می‌سازند. جوندگان همچنین از چمن، سنگ و گل برای تقویت این سازه‌ها استفاده می‌کنند. ساختن سد برای سگ‌های آبی با توجه به ساختار بدن آن‌ها چالش برانگیز است، اما برای بقای آن‌ها ضروری است، چراکه وقتی سگ‌های آبی در خشکی هستند، بسیار بی دست و پا و آسیب پذیر هستند و هر شکارچی از خوردن آن‌ها به عنوان یک وعده غذایی خوشحال می‌شود.