احمدحسین فلاحی، عضو کمیسیون آموزش مجلس هم درخصوص شهریه مدرسه فرزندان خود بیان کرد: «فرزندان من در شهرستان مدارس دولتی می‌رفتند و در تهران هم مدارس هیئت امنایی که نسبت به غیرانتفاعی‌ها هزینه زیادی نمی‌گیرند. ما گفته‌ایم که در این زمینه نظارت جدی شود و امروز هم ممکن است در کمیسیون مطرح کنیم.»
پرسش این است که فرزندان مسئولان و از جمله نمایندگان مجلس، در چه نوع مدارسی تحصیل می‌کنند؟ آیا مشکل پرداخت شهریه‌های سنگین، گریبان‌گیر آن‌ها هم است؟ پاسخ این پرسش‌ها را از چند تن از نمایدگان مجلس جویا شدیم که در ادامه آن را می‌خوانید.
به گزارش دیده‌بان ایران، «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.» این اصل ۳۰ قانون اساسی است که هر سال کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود. بحث شهریه مدارس غیردولتی چالش هر سال والدینی است که فرزند دانش‌آموزان دارند. در حالی که رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش و پرورش کشور اعلام کرد که مدارس غیرانتفاعی تنها می‌توانند ۵ تا ۴۸ میلیون تومان شهریه دریافت کنند، آنچه در عمل اتفاق می‌افتد، همخوانی با این قیمت‌گذاری دستوری ندارد.
حال پرسش این است که فرزندان مسئولان و از جمله نمایندگان مجلس، در چه نوع مدارسی تحصیل می‌کنند؟ آیا مشکل پرداخت شهریه‌های سنگین، گریبان‌گیر آن‌ها هم است؟ پاسخ این پرسش‌ها را از چند تن از نمایدگان مجلس جویا شدیم که در ادامه آن را می‌خوانید.
الهویردی دهقانی، نماینده مردم ورزقان یک فرزند در مقطع متوسطه دارد، او درخصوص شهریه مدارس غیرانتفاعی به دیده‌بان ایران می‌گوید: «مدارس یک جدول دارند که نرخ آن نسبت به شهرستان‌ها و مقاطع فرق می‌کند؛ خدمات و امکانات بیشتر باشد، هزینه بیشتری هم باید پرداخت. اما میزان شهریه با کیفیت آموزش به خصوص در بخش‌های تربیتی، ورزش و آزمایشگاهی متناسب نیست و کیفیت‌شان معمولا پایین است. همچنین مشکل دیگری که دارند این است که از دبیران مجرب استفاده نمی‌کنند و اگر هم استفاده کنند به صورت عادلانه حقوق نمی‌دهند.»
این نماینده مجلس در پاسخ به اینکه شهریه مدرسه فرزند خود چه میزان است، عنوان کرد: «هزینه سال گذشته مدرسه فرزند من که در تبریز است، ۲۵ میلیون تومان بود که با خدماتی که ارائه می‌دهند متناسب نیست. کلاس‌هایی که در حالت استاندارد باید ۱۵ نفر باشد، ۳۰ نفر دانش‌آموز داشت.»
احمدحسین فلاحی، عضو کمیسیون آموزش مجلس هم درخصوص شهریه مدرسه فرزندان خود بیان کرد: «فرزندان من در شهرستان مدارس دولتی می‌رفتند و در تهران هم مدارس هیئت امنایی که نسبت به غیرانتفاعی‌ها هزینه زیادی نمی‌گیرند. ما گفته‌ایم که در این زمینه نظارت جدی شود و امروز هم ممکن است در کمیسیون مطرح کنیم.»
وی در پاسخ به اینکه آیا این قیمت‌گذاری‌ها می‌تواند از شهریه‌های نجومی مدارس جلوگیری کند، به دیده‌بان ایران گفت: «وقتی دارند فعالیت می‌کنند، باید آیین‌نامه‌ها و قوانین را رعایت کنند. مدارس نمی‌توانند هر نرخی که می‌خواهند را بگذارند. وزارت آموزش و پرورش بازار کاسبی نیست بلکه بازار تربیت است و نباید از این حیث خارج شود.»
ذبیح‌الله اعظمی، نماینده مردم جیرفت هم در پاسخ به اینکه آیا با مشکل شهریه سنگین مدارس مواجه است یا خیر، به دیده‌بان ایران گفت: «بنده هم فرزند دنشجو دارم و هم دانش‌آموز مقطع متوسطه دوره اول. نمی‌دانم وزارت آموزش و پرورش قانون و مقرراتی برای این موضوع دارد یا نه، ولی هیئت امنای مدارس هر چه قدر دلشان می‌خواهد از والدین شهریه دریافت می‌کنند. بعضی از مدارس در سطحی که خدماتی می‌دهند، متناسب با آن هم شهریه دریافت می‌کنند، اما واقعا سرسام آور است. در شهرستان‌ها باتوجه به اینکه قدرت مالی مردم پایین‌تر است، شهریه هم کمتر است، ولی در تهران عجیب و غریب است.»
این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس همچنین درباره میزان شهریه فرزندش گفت: «هنوز تصمیمی نگرفته‌ایم که با مدرسه فعلی ادامه دهیم یا نه، بنابراین فعلا مشخص نیست.»
سید مجتبی یوسفی نماینده مردم اهواز هم گرچه عنوان کرد که فرزند محصل دارد، اما درباره میزان شهریه‌ای که پرداخت می‌کند، گفت: «این اطلاعات تخصصی است و من در موردش صحبت نمی‌کنم!»
بهروز محبی عضو کمیسیون برنامه و بودجه فرزند دانش‌آموز ندارد، اما درباره شهریه مدارس عنوان کرد: «بر اساس قانون اساسی حاکمیت موظف است که تحصیل تا مقطع دیپلم به صورت رایگان باشد، اما مسئله‌ای که وجود دارد پاسخ به این سوال است که مدارس را چگونه باید بچرخانیم؟ متاسفانه از یک طرف بودجه سرانه به شدت کاهش پیدا کرده و از طرفی می‌خواهیم مدرسه از دیگران پولی دریافت نکند که قطعا به این شکل امورات مدارس نمی‌چرخد.»
وی افزود: «این مجلس دو کار بزرگ انجام داد؛ یک مورد آن قانونی بود که یک درصدی از درآمد شرکت‌های دولتی به آموزش و پرورش اختصاص پیدا کند و مسئله دیگر این بود که برخی از مکان‌هایی که در کنار مدارس وجود دارند و می‌توان برای آن‌ها مولدسازی و درآمدی ایجاد کرد، تغییر کاربری داده شوند. ما باید آموزش و پرورش را به صورتی توانمند کنیم که نیازش به شهریه‌پردازان کاهش پیدا کند.»
محبی همچنین مطرح کرد: «سال گذشته دختر من که در مجموعه مدارس فرزانگان تحصیل می‌کرد، مبلغ شهریه آن چنان سنگین بود که حتی با شهریه هیچکدام از دانشگاه‌ها همخوانی نداشت؛ بنابراین حتما نیاز است که آقای صحرایی به بحث شهریه‌های نامتعارف مدارس ورود جدی داشته باشند و جرم‌انگاری شود.»
