نخستین تصاویر هات‌ست-۱ (HOTSAT-۱) پس از انتشار دانشمندان را به وجد آورد، اما اکنون دوربین ابداعی این فضاپیما از بین رفته است.
پیشرفته‌ترین دماسنج فضایی جهان، هنگامی که برای اولین بار فعال شد، دانشمندان را به وجد آورد.
به گزارش ایسنا، اولین تصاویر ماهواره هات‌ست-۱ که در اوایل ماه اکتبر منتشر شد، با جزئیات بی‌سابقه‌ای نشان داد که چگونه دما در سطح زمین تغییر می‌کند. دوربین این ماهواره به قدری حساس بود که می‌توانست قطار‌ها را روی زمین از روی امضای حرارتی آن‌ها پیدا کند. اما اکنون، تنها ۶ ماه پس از پرتاب از پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا، این فضاپیمای آزمایشی از کار افتاده است.
شرکت سازنده و اپراتور این ماهواره در روز جمعه، ۱۵ دسامبر، اعلام کرد که این فضاپیما دچار یک «ناهنجاری» شده است که انتظار می‌رود بر عملیات‌های جاری آن تاثیر بگذارد.
براساس بیانیه این شرکت ماهیت این ناهنجاری مشخص نشده است، اما بی‌بی‌سی در گزارش خود اعلام کرد که سیستم آسیب‌دیده، دوربین حرارتی گرانبهای هات‌ست-۱ بوده است که «اوایل این هفته» از کار افتاد. به گزارش بی‌بی‌سی، مهندسان شرکت سازنده هنوز با فضاپیما در تماس هستند، اما انتظار ندارند عملیات آن را بازیابی کنند.
این شرکت اولین تصاویر ثبت شده ۱ در ۱ در ۱ متر فضاپیمای خود را در اوایل ماه اکتبر منتشر کرد و دقیق‌ترین نگاه به توزیع گرما در سطح زمین را ارائه کرد. دوربین ابتکاری هات‌ست-۱ که قادر به ثبت جزئیات به کوچکی ۱۱ فوت (۳.۵ متر) بود، به دانشمندان این امکان را داد که اثرات حرارتی پارکینگ‌های شهری را بر ساختمان‌های اطراف مشاهده کنند. این دوربین همچنین اطلاعاتی در مورد آتش‌سوزی‌های جنگلی ارائه کرد و حتی ردپای حرارتی قطاری را که در یک خط ریلی اصلی در شیکاگو حرکت می‌کرد، ثبت کرد.
ترسیم چگونگی خروج گرما از ساختمان‌ها برنامه‌ریزان شهری را قادر می‌کند تا بهبود‌هایی را انجام دهند که می‌تواند منجر به بهره‌وری انرژی بهتر و کاهش اثرات انتشار کربن شود.
هات‌ست-۱ با فناوری خود توانست از تمام ماهواره‌های رصد دمای موجود، از جمله ماهواره‌هایی که توسط آژانس‌های فضایی پیشرو جهان، مانند ناسا یا آژانس فضایی اروپا ساخته شده بودند، پیشی بگیرد.
با این حال، مرگ زودرس آن پایانی برای شرکت سازنده‌اش نیست. این ماهواره بیمه شده بود و این شرکت قصد دارد تا اوایل سال ۲۰۲۵ یک جایگزین را به فضا پرتاب کند.
این شرکت قصد دارد در نهایت مجموعه‌ای متشکل از هشت تا ۱۰ ماهواره نظارت بر دما را پرتاب کند که به دانشمندان، برنامه‌ریزان شهری و سایر احزاب اجازه می‌دهد بر روی انتشار دما نظارت کنند.
