فیلم «یک ماجراجویی بزرگ، زیبا و جسورانه»؛ اثری شکست خورده با بازی «مارگو رابی»

فرارو- اخیرا اکران فیلم سینمایی «یک ماجراجویی بزرگ، زیبا و جسورانه» (A Big Bold Brautiful Journey) در سینماهای جهان آغاز شده است.

به گزارش فرارو، هیچ چیز زیباتر از یک داستان خوب درباره احساسات و عواطف انسانی، تجربه‌های تازه و پایان خوش نیست. فیلم سینمایی «یک ماجراجویی بزرگ، جسور و زیبا» تلاش می‌کند چنین اثری باشد، با این حال چیزی که مخاطب مشاهده می‌کنند فیلمی کم رمق برای تماشاست.

 فیلم داستان زندگی «سارا» و «دیوید» را به تصویر می‌کشد، ماجرا از جایی آغاز می‌شود که آنها در یک مراسم عروسی همدیگر را می‌بینند و بعد از مدتی تصمیم می‌گیرند با اجاره ماشین به مسافرتی طولانی بروند. این همه داستان نیست، اجاره کردن ماشین و استفاده از GPS آنها را به سمت درهای جادویی می‌برد. «سارا» و «دیوید» از این درها عبور می‌کنند تا با نفوذ در اعماق ضمیر ناخودآگاه دلیل بسیاری از کارهایشان را بفهمند.

نگاهی فانتزی اما کودکانه به عشق

آنها از طریق همین درها به خاطرات گذشته بازمی‌گردند تا با ترس‌های خود روبرو شوند. چیزی که به وضوح یادآور «پنسیو» در دنیایی جادویی «هری پاتر» که در «یک ماجراجویی بزرگ، جسور و زیبا» تبدیل به یک فانتزی کودکانه شده است. به عنوان مثال «دیوید» به دوران دبیرستان برمی‌گردد تا با اتفاقات تلخ روبرو شود اما در عمل چیزی به درک شخصیت یا پیشبرد قصه اضافه نمی‌کند. سارا نیز به دوران نوجوانی می‌رود، جایی که او به خاطر مرگ مادرش عذاب وجدان دارد، اتفاقی که می‌توانست عمیقا و لایه لایه در جلو رفتن قصه نقش داشته باشد، تبدیل به صحنه‌های کوتاه شده که مخاطب چیزی از آن نمی‌فهمد.

فیلم به دنبال  نمایش یک فانتزی عاشقانه است، اما مخاطب از عشق و عناصر آن چیزی نمی‌بیند. در حقیقت «یک ماجراجویی بزرگ، جسورانه و زیبا» به گونه‌ای طراحی شده تا حس دلشکستگی، تنهایی و ترس از ازدواج مجدد را نشان دهد، اما دقیقا در اوج زمانی که مخاطب باید با احساسات روبرو شود، فیلم دچار به هم‌ریختگی و تعلل می‌شود. در عین حال قرار است تصویری عمیق از رشد کاراکترها ارائه دهد اما شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌های ضعیف دلایلی برای عدم همراهی مخاطب با داستان است.

«یک ماجراجویی بزرگ، جسورانه و زیبا» بیشتر از هر چیزی روی بازیگران تکیه دارد اما ضعف اساسی داستان در شخصیت پردازی و روایت چند تکه سبب شده تا آنها برای مخاطب جذاب و دیدنی نباشند. فیلم تلاش می‌کند یک پازل باشد، با این حال تبدیل به پازلی از ژانرهای مختلف شده که قطعه‌ها در کنار هم قرار نمی‌گیرند. همین موضوعات سبب شده تا مخاطب بعد از پایان فیلم آن را به راحتی فراموش کند. در نهایت «یک ماجراجویی بزرگ، جسورانه و زیبا» با وجود نگاهی فانتزی به عشق و تکیه بر بازیگران مشهور، چیزی بیشتر از احساسات مصنوعی نیست.