فرارو- میلیون‌ها زن هندی برای نشان دادن احترام به شوهرشان هرگز او را با نامش صدا نمی‌کنند. این سنت در مناطق روستایی دقیقا رعایت میشود اگر چه در شهرها به مراتب کمتر است.
به گزارش فرارو به نقل از بی بی سی، اکنون شماری از فعالان، زنان روستایی را ترغیب می‌کنند که آنها هم این رسم قدیمی را به فراموشی بسپارند.
اگر شما مثل من یک زن هندی باشید، متوجه می‌شوید که نام همسرتان تا چه حد مهم است. این چیزی است که من از همان کودکی یاد گرفتم.
هنگامی که پدرم سال گذشته فوت کرد ۷۳ سال از ازدواجش با مادرم می‌گذشت. موقع ازدواج، مادرم کمتر از ۱۱ سال داشت و پدرم تازه ۱۵ سالش شده بود.
در طول چند دهه‌ای که پدر و مادرم اول در یک دهکده کوچک در ایالت اوتارپرادش در شمال هند و بعد در کلکته، با هم زندگی می‌کردند، هرگز مادرم پدرم را با اسمش صدا نکرد.
وقتی که مادرم با ما یعنی فرزندانش صحبت می‌کرد همیشه پدرم را "بابوجی" خطاب می‌کرد که به زبان هندی یعنی "پدر" و این همان کلمه‌ای بود که ما در اشاره به پدرمان از آن استفاده می‌کردیم. وقتی پدرم مستقیما مخاطب مادرم بود، مادرم همیشه او را "هی هو" (به هندی یعنی آهای شما) صدا میزد.
وقتی به دوره نوجوانی پا گذاشتیم متوجه این نکته شدیم و سر به سر مادرمان می‌گذاشتیم. ما سعی کردیم هر ترفندی را به کار ببریم تا او فقط یک بار اسم پدرمان را به زبان آورد ولی هرگز موفق نشدیم.
همه زن‌های دیگری هم که در خانه ما یا در همسایگی ما بودند هیچ‌وقت نام همسرشان را ذکر نمی‌کردند. همینطور ده‌ها میلیون زن هندی دیگر اعم از این که چه مذهبی داشتند یا به چه کاستی تعلق داشتند.
دلیل این موضوع این بود که در جامعه سنتی هند، شوهر هم سطح با خداست و از سنین نوجوانی به دختران یاد می‌دهند که باید به شوهرشان احترام بگذارند.
به دختران گفته میشود که به زبان آوردن نام شوهرشان بد یُمن است و عمر او را کوتاه می‌کند. برخی مواقع این ممنوعیت شامل سایر اعضای خانواده شوهر هم میشود و عواقب رعایت نکردن آن می‌تواند جدی باشد.
زنی در ایالت اودیسا در شرق هند وقتی شوهرش را به اسم صدا زد با عواقب آن رو‌به‌رو شد.
در فیلمی که یک گروه لابی موسوم به "داوطلبان ویدیویی"، تهیه کرده مالاتی ماهاتو، زنی که ساکن این ایالت است می گوید تنبیه او سریع و شدید بود: "یک روز خواهر شوهرم از من پرسید چه کسی بیرون خانه نشسته است. من تمام مردانی را که آنجا بودند از جمله عموی شوهرم را نام بردم."
خواهر شوهر مالاتی، از او به شورای دهکده شکایت برد و رأی شورا این بود که آنچه مالاتی به زبان آورده "سزاوار توبیخ" بوده و مالاتی و فرزندانش را به خانه‌ای در حاشیه دهکده تبعید کرد. طی ۱۸ ماه گذشته سایر روستائیان هم او را کنار گذاشته‌اند."
پرفسور وازاوی، که تخصصش مردم شناسی اجتماعی است می‌گوید سلسله مراتب پدرسالاری، در همه سطوح رعایت می‌شوند: "شوهرها هم سطح خداوند محسوب می‌شوند و به همین جهت باید پرستیده شوند. شوهر معمولا به کاست بالاتری تعلق دارد و زن از لحاظ اقتصادی به او وابسته است به همین جهت زن مایملک شوهرش محسوب میشود. از آنجا که شوهرها معمولا بزرگ‌تر از همسرشان هستند از این جهت هم باید به آنان احترام گذاشت."
زنان ممکن است در اشاره به همسرشان او را پدر فرزندشان خطاب کنند یا با توجه به حرفه‌اش او را "دکتر صاحب" یا "وکیل صاحب" صدا کنند..
شنیدن عنوان "برادر" یا "برادر بزرگ‌تر" در بعضی از زبان هندی عادی است.
گروه "داوطلبان ویدیویی"، در تلاش برای عوض کردن سنتهای مردسالاری، اکنون مبارزه را در برخی جوامع روستایی شروع کرده.
اکتبر گذشته یک داوطلب زن به نام روهینی پاوار، که در دهکده‌ای در نزدیکی شهر پونه در غرب هند زندگی می‌کرد تصمیم گرفت در اجتماع زنان دهکده موضوع به اسم صدا کردن شوهران را مطرح کند.
ولی پاوار خواست اول از خودش شروع کند.
او به بی‌بی‌‍سی گفت وقتی ازدواج کرد ۱۵ سال داشت و در طول ۱۶ سال زندگی مشترک هرگز شوهرش پراکاش را با اسمش صدا نزده بود.
"اوایل او را "بابا" صدا می‌کردم چون خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌هایش او را بابا صدا می‌زدند و یا برای متوجه کردن همسرم فقط می‌گفتم "اوهو"(در زبان محلی ماراتی به معنی "شما" است).
پراکاش به این کار همسرش اعتراضی نکرد ولی بیشتر روستائیان از این موضوع خوشحال نبودند و حتی برخی این زوج را مسخره می‌کردند.
روهینی پاوار: از من می‌پرسند چرا صدا زدن اسم شوهرهایمان مهم است
با این وجود، زنانی که در جلسه بحث پاوار شرکت کرده بودند از این ایده استقبال کردند.
پاوار با خنده می‌گوید: "ما خیلی تفریح کردیم و آن روز خیلی خندیدیم. برای اولین بار در زندگی با صدای بلند اسم همسرمان را به زبان می‌آوردیم.
"تصمیم گرفتیم ویدیویی درست کنیم و از زنان بخواهیم با سه حالت مختلف- با خوشحالی، با عصبانیت و با محبت شوهرشان را به اسم صدا کنند. یکی از زنان که خیلی تحت تاثیر قرار گرفته بود گیج و هیجان زده به خانه رفت و به محض این که شوهرش را دید با صدای بلند او را به اسم صدا کرد- و از شوهرش سیلی خورد.
"شوهرش به او گفت اگر یک بار دیگر جرأت کند او را به اسم صدا بزند کتک سختی خواهد خورد."
با گذشت زمان در شهرهای هند این که زنان شوهرشان را با اسم صدا بزنند امر معمولی شده. افزایش سواد زنان و این که زنان بیشتری به نیروی کار می‌پیوندند، و ازدواج‌های از روی عشق غالبا جای ازدواج‌های قراردادی را می‌گیرد، سبب شده سنت قدیم هم کم کم از بین برود.
وازاوی می‌گوید وقتی ازدواج کردم شوهرم یکی از همکارانم بود و سال‌ها بود او را به اسم صدا می‌کردم به همین جهت خیلی بی‌معنی بود که پس از ازدواج این عادت را کنار بگذارم.
ولی وازاوی، اضافه می‌کند که این تحول به "بخش بسیار کوچکی" از خانواده‌های هندی محدود میشود: "در شهرهای بزرگ فقط زنان تحصیلکرده و مصمم هستنند که شوهرشان را به اسم صدا می‌کنند.
"برای ده‌ها میلیون زن روستایی هندی و حتی خانواده‌های سنتی در شهرها (این کار) غیر قابل تصور است. اگر یک تازه عروس سعی کند علیه روال معمول قدم بردارد مادر شوهرش یا سایر زنان بزرگسال او را بدون فوت وقت ادب می‌کنند.
روهینی پاوار می‌گوید واکنش خشم آمیز بسیاری از روستاییان، زنان گروه او را بیشتر مصمم کرد که به چالش کشیدن سنتهای مردسالاری، ادامه دهند.
"ببینید، تغییر کار آسانی نیست. مردم از ما می‌پرسند که چرا برای ما مهم است که با ذکر نامشان آنها را صدا کنیم. ولی این که موضوع مهمی نیست.
"فکر میکنم تا موقعی که در برابر مسئله کوچکی ایستادگی نکنید چطور می‌توانید مسائل مهم‌تر را به چالش بکشید؟"
روهینی پاوار، می‌گوید ممکن است این کار گام کوچکی محسوب شود ولی این اولین گام است و همیشه اولین قدم، یک قدم بزرگ است.
حتما بايد بهشون بگي: عجقم، عجيم و ...!!!!!!!!!!!!!!خخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ
هوي حسن، هوي علي و ه.ي ....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
زنان ايراني انقدر حقيرن خودشون كه ميخان با تحقير صدا زدن همسراشون اونها رو تحقير كنن!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
پدربزرگ من که بهش باباجون میگفتیم وقتی میخواست مادربزرگم (نه نه جون) رو صدا بزنه میگف اوهوی مَحَمِدی (اسم پسر آخر که محمد بود) رو صدا میزد! خدا بیامرز!