آینده سیاستمدار-هنرمندی به نام امیرحسین مقصودلو چیست؟
تتلو، اینستاگرام، توهین و روح تتلیتی زمانه!
شاید برای شما هم فالوئر داشتن یا نداشتن تتلو برای شما مساله نباشد و یا به آن به دیده استهزا نگاه کنید. اما به هرحال تتلو یک سلبریتی است. شاید حتی بیشتر از آنکه یک هنرمند باشد (البته اگر بتوانیم نام آثار او را هنر بگذاریم) او به سلبریتی بودن خود وابسته است و به واسطه همین تتو‌های فالوئر جمع کن کنار کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری می‌نشیند و به واسطه میلیون‌ها نفری که او را تماشا می‌کنند بر نهاد سیاست که جان و مال شهروندان یک جامعه را به امانت دارد اثر می‌گذارد. او در انتخابات ۹۶ بیشتر از هنرمندانی مثل لوریس چکناواریان، شهرام ناظری و ... بیشتر توجه‌ها را به خود جلب کرد. اینجاست که اگر شما به تتلو، رفتارش یا فالوئرهایش با ژستی روشنفکرانه برخورد کنید، حتی شاید از شما بیشتر بر توده‌های مردم تاثیر داشته باشند. حالا اگر نگاه پرتبختر را کنار بگذاریم، می‌توان پرسید: آیا موفق شدن گروهی از مردم برای حذف تتلو از یک شبکه اجتماعی به معنای رو به موت بودن این پدیده است؟
فرارو - تتلو تمام شد؟ بعد از آنکه شبکه اجتماعی اینستاگرام صفحه امیر تتلو با بیش از چهار میلیون فالوئر را مسدود کرد، مخالفان دیدگاه او ابراز خوشحالی کردند که دیگر نمی‌توانند اظهار نظر‌های جنجالی و در بسیاری موارد نامتعارف او را شاهد باشند. تتلو، اما صفحه جدیدی در اینستاگرام ایجاد کرد. اما تضمینی وجود ندارد که او دوباره بتواند مثل قبل فالوئر‌های میلیونی به دست آورد.
تتلو در روزهای گذشته پست‌هایی را با الفاظ رکیک علیه زنان منتشر و هوادارانش را به کتک زدن، بی‌حرمتی و خشونت علیه زنان دعوت کرده بود. بعد از بیان این الفاظ کاربران شبکه‌های اجتماعی همدیگر را به ریپورت کردن پیج او دعوت کردند. این چنین بود که او یک صفحه با ۴ میلیون فالوئر را از دست داد. البته این اولین شکست تتلو نیست. او برای برگزاری کنسرت از ایران خارج شده بود، اما استقبال کم از کنسرتش به لغو شدن کنسرت انجامید.
شاید برای شما هم فالوئر داشتن یا نداشتن تتلو مساله نباشد و یا به آن به دیده استهزا نگاه کنید. اما به هرحال تتلو یک سلبریتی است. شاید حتی بیشتر از آنکه یک خواننده رپ باشد او به سلبریتی بودن خود وابسته است و به واسطه همین کنار کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری می‌نشیند. او در انتخابات ۹۶ بیشتر از هنرمندانی مثل لوریس چکناواریان، شهرام ناظری و ... توجه‌ها را به خود جلب کرد.
و حالا با این اتفاقات جدید می‌توان پرسید: آیا موفق شدن گروهی از مردم برای حذف تتلو از یک شبکه اجتماعی به معنای رو به موت بودن این پدیده است؟
تتلو در روزهای گذشته پست‌هایی را با الفاظ رکیک علیه زنان منتشر و هوادارانش را به کتک زدن، بی‌حرمتی و خشونت علیه زنان دعوت کرده بود. بعد از بیان این الفاظ کاربران شبکه‌های اجتماعی همدیگر را به ریپورت کردن پیج او دعوت کردند. این چنین بود که او یک صفحه با ۴ میلیون فالوئر را از دست داد. البته این اولین شکست تتلو نیست. او برای برگزاری کنسرت از ایران خارج شده بود، اما استقبال کم از کنسرتش به لغو شدن کنسرت انجامید.
شاید برای شما هم فالوئر داشتن یا نداشتن تتلو مساله نباشد و یا به آن به دیده استهزا نگاه کنید. اما به هرحال تتلو یک سلبریتی است. شاید حتی بیشتر از آنکه یک خواننده رپ باشد او به سلبریتی بودن خود وابسته است و به واسطه همین کنار کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری می‌نشیند. او در انتخابات ۹۶ بیشتر از هنرمندانی مثل لوریس چکناواریان، شهرام ناظری و ... توجه‌ها را به خود جلب کرد.
و حالا با این اتفاقات جدید می‌توان پرسید: آیا موفق شدن گروهی از مردم برای حذف تتلو از یک شبکه اجتماعی به معنای رو به موت بودن این پدیده است؟
بیشتر بخوانید: جنجالی که توهین بی‌شرمانه تتلو به پا کرد
آرمان شهرکی، پژوهشگر علوم انسانی در گفتگو با فرارو به جمله‌ای از "ویلهلم رایش" روانشناس اتریشی اشاره می‌کند که می‌گوید: "اگر فاشیسم هنر را سیاسی می‌کند پوپولیسم عکس آن عمل می‌کند یعنی سیاست را به حالت نمایشی در می‌آورد. "
شهرکی ادامه می‌دهد: قسمت دوم حرف ویلهلم رایش، از زمانی که تتلو وارد عرصه سیاست شد درباره او مصداق پیدا کرد. تتلو یک شبه سیاستمدار هنری و یک شبه هنرمند سیاستمدار است. او روح زمانه ماست. شاید چنین چهره‌هایی در کشور‌های اروپایی و آمریکا هم وجود داشته باشد. در کارزار انتخاباتی پیش رو در آمریکا نیز حتما هنرمندانی هستند که نقش آفرینی می‌کنند؛ بنابراین این روح زمانه‌ای است که پوپولیسم هنر و سیاست را به ابتذال کشانده است.
این پژوهشگر می‌گوید: چندین سال پیش احزاب سیاسی کلاسیک بین مردم نفوذ داشتند. در عرصه هنر هم هنرمند پاپ حرفی برای گفتن داشت. هم احزاب و هم هنرمند گروه مرجع افکار عمومی به شمار می‌آمدند. اما الان اینگونه نیست. یکی از دلایل آن دموکراتیزاسیون فرهنگ است که تحت تاثیر اینترنت و ماهواره شکل می‌گیرد. بالتبع وقتی چیزی در معرض و در دسترس قرار دارد بخشی از اصالت از بین می‌رود. شما اکنون به راحتی با داشتن یک اپلیکیشن می‌توانید فیلمساز شوید، عکاسی کنید و یا اینکه شعر بگویید. فرهنگ و بسیاری از گونه‌های هنری در معرض عموم مردم قرار گرفته و به این ترتیب خیلی از وجوه اصیل آن از بین رفته است.
شهرکی ادامه می‌دهد: سیاست هم نمایشی شده است. اینگونه است که تتلو با آقای رئیسی دیدار می‌کند و رئیسی هم با آغوش باز او را می‌پذیرد. این باعث می‌شود هم سیاستمدار ما افت کند و هم هنرمند. این روندی اجتناب ناپذیر است. البته به آن معنا نیست که نتوان از آن جلوگیری کرد. تتلو روح زمانه را منعکس می‌کند. به نظر من ممکن است خیلی از طرفداران ایشان از بلاک شدن صفحه او ناراحت شده باشند و او را تشویق کنند که دوباره صفحه جدید باز کند.
این پژوهشگر علوم انسانی با بیان اینکه ایران یکی از سیاسی‌ترین جامعه در بین کشور‌های خاور میانه را دارد اضافه می‌کند: هر دو حالت اینکه تتلو به مسیر اصلی برگردد و یا اصلا فراموش شود وجود دارد. انگار این ظهور پوپولیسمِ دست راستی در کل دنیا شور حال سیاسی را دوباره برمی‌گرداند. ایران هم به خاطر داشتن جامعه سیاسی از سایر جوامع جلوتر حرکت می‌کند. در یک جامعه سیاسی و پویا پیش بینی اینکه تتلو به مهره سوخته تبدیل می‌شود یا نه بسیار سخت است.
شهرکی ادامه می‌دهد: قاعدتا بخش بسیار زیادی از طرفداران او اصلا به سیاست کار نداشتند و حمایت تتلو از رئیسی برای آن‌ها مهم نبود بنابراین حمایت آن‌ها از او طبیعی بود. به این ترتیب اینکه چیزی شبیه دوقطبی که بعد از درگذشت مرتضی پاشایی، بین طرفداران او و طرفداران سخنرانی دکتر اباذری رخ داد بعید نیست. او اخیرا هم با اظهارات زن ستیزانه بر روی گسل فرهنگی حادی دست گذاشته که از یک سو ممکن است فمینیست‌های دوآتشه با او مخالفت کنند و هم ضد فمینیست‌های دوآتشه به هواداری از او حمایت کنند.
به اعتقاد این پژوهشگر علوم انسانی، پوپولیسم در دنیا به سطحی شدن همه چیز منجر شده و مستعد است که هر چیزی را دوقطبی کند. یعنی هم این احتمال وجود دارد که تتلو مهره سوخته شود و مثلا آلبوم بعدی او طرفدار نداشته باشد و هم محتمل است تتلو دوباره مثل قبل فعال شود. برای تتلو راه سوم وجود ندارد.
