آیا تحریم بازار دارو را به چالش کشیده یا عوامل دیگری در این میان است
قاچاق معکوس و تشکیل انبارهای خانگی دارو!
اما سیاستهای نادرست اقتصادی از دیگر مسائلی است که بیش از تحریمهای خارجی فعالان این صنعت را آزردهخاطر کرده است. به گفته آنها، از بین مواد اولیه دارو تنها مواد اولیه فعال در گروه کالایی یک قرار گرفته و دیگر مواد در گروه کالایی ٢ و ٣ قرار دارد. این درحالی است که برای ساخت دارو تنها از یک قلم استفاده نمیکنیم و یک دارو شامل ٢٠ تا ٣٠ جزء است. اگر تمام اجزا در یک گروه کالایی قرار نگیرد و با تقدم و تأخیر وارد کشور شود، امکان ساخت دارو وجود ندارد. بسیاری از شرکتهای داروساز اکنون با این مشکل روبهرو شدهاند.
داروهای بیماران سرطانی، بیماران قلبی و فشارخون و بیماران خاص این روزها به سختی و با قیمت گاهی تا ٤ یا ٥برابر به دست بیماران میرسد. این موضوع درحالی رخ میدهد که حالا رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی به «شهروند» میگوید: «ارز دولتی که بهعنوان یارانه به کالاهای اساسی، ازجمله دارو پرداخت میشود، موجب شده است تا توان پرداخت مردم دچار اشکال نشود، اما قیمت دارو را در ایران بسیار پایینتر از کشورهای همسایه آورده است.»
ویدیوی کوتاه سلبریتیها درباره نگرانیشان از تحریم داروی کودکان سرطانی درحالی منتشر شد که برایان هوک، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در پاسخ به آن خطاب به مردم ایران میگوید: «مهم است که مردم ایران بدانند فروش غذا، دارو، تجهیزات پزشکی و کالاهای کشاورزی به ایران هرگز تحریم نبوده و نیست.»
این روزها هر کالایی که نایاب یا کمیاب میشود به صادرات ربط میدهند. بعد از گوجهفرنگی، رب و کالاهای اساسی حالا نوبت به دارو رسیده است. علی نوبخت، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی که معتقد است گرانی دلار انگیزه صادرات دارو را بیشتر کرده است، چندی پیش به ایسنا گفته بود: «اگر در داخل به دارویی نیاز داشته باشیم باید اولویت به تأمین آن باشد و طبیعتا صادرات آن دارو ممنوع شود. اما درحالی صادرات هر نوع دارو و تجهیزات پزشکی بدون دریافت مجوز از سازمان غذا و دارو ممنوع شده که میزان صادرات دارو و مواد اولیه در سال گذشته با رشد دوبرابری نسبت به سال ٩٥ به بالای ۱۲۰میلیون دلار رسیده بود.
اما مشکل اصلی بازار دارو کمفروشی و احتکار نیست. قاچاق دارو عامل اصلی کمبود دارو در بازار است. به گفته نجفی عرب، امروز شاهد نوعی قاچاق معکوس هستیم. او در ادامه توضیح میدهد: «این روزها شاهد نوعی اضافهمصرف در داروهایی خاصی که کاملا با ارز ٤٢٠٠ تومانی وارد کشور میشود، هستیم. این اضافهمصرف دلیلش بیشتر شدن بیمارها نیست بلکه دلیلش قاچاق از مرزهای کشور و انبار کردن دارو در خانههای مردم است.» به گفته او، درحال حاضر میزان خرید دارو در شهرهای مرزی بشدت بالا رفته است. دلیلش هم قاچاق داروست که بهدلیل کمحجمبودنش اتفاقا از قاچاق سوخت و دیگر کالاها هم راحتتر است.
کمبود نقدینگی در صنعت دارو از دیگر مشکلاتی است که به گفته فعالان این بخش بسیاری از کارخانههای تولید دارو را تعطیل کرده است. آخرین آمار اعلامی از طرف رئیس سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بستهبندی دارویی حاکی از آن است که دولت ٤هزارمیلیارد تومان به صنعت دارویی کشور بدهکار است. رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی با اشاره به بدهیهای دولت و وزارت بهداشت میگوید: هرچند افزایش قاچاق دارو به کشورهای همسایه میتواند منجر به کاهش موجودی برخی از داروها در داخل کشور شود، اما مهمترین مشکل صنعت دارو که موجب کمبود دارویی در کشور شده، نبود نقدینگی در صنعت است. بسیاری از شرکتها با وجود نرخ ارز دولتی، پولی برای تهیه همان ارز هم ندارند و ماده اولیه برخی از محصولاتشان را نمیتوانند وارد کنند.
از داروهای خارجی که بگذریم، هزینه بستهبندی داروها چندین برابر شد؛ گرانیای که یک پایش به گرانی محصولات پتروشیمی برمیگردد. در بستهبندیهای دارو عمدتا از پلی اتیلن، مواد پلیمری استفاده میشود که یکی از محصولات پتروشیمی است و در ماههای اخیر قیمت آن چندین برابر شده است، اما در بستهبندی برخی دیگر از داروها هم از شمش آلومینیوم استفاده میشود که قیمت آن از ٧هزار تومان به ٣٠هزار تومان در هر کیلو رسیده است.