غلامحسین الهام گفت : متاسفانه در سال آخر حیات امام، شاهد باج خواهی رییس دولت –میرحسین موسوی- بودیم که با استعفای ناگهانی از نخست وزیری، و مخفی شدن در اوج مشکلات ناشی از آتش بس و قبول قطعنامه، تلاش داشت اختیارات ویژه در تعیین کابینه، اختیارات تعزیرات حکومتی و مانند آن اخذ کند که امام قاطعانه فرمودند، "مردم از این مسایل زیاد دیده اند و ترسی ندارند".
"غلامحسین الهام" عضو حقوقدان شورای نگهبان قانون اساسی، در خصوص زمینه های شکل گیری انقلاب اسلامی، اظهار داشت: اولین زمینه ها، به آغاز دهه 40 و مبارزه امام خمینی (ره) باز می گردد که در این دوره در سه مقطع مبارزه کلید خورد که در حقیقت اسلام زدایی پایه اقدامات اصلی شاه بود.
وی ادامه داد: اولین اقدام اصلاح قانون انجمن های ایالتی و ولایتی در پاییز 41 بود که با نهضت دو ماهه به عقب نشینی رژیم شاه انجامید؛ متعاقب آن در زمستان 41، با انقلاب سفید به صورت عمیق تر و پیچیده تر با رفراندوم کذایی پیگیری شد که اعتراضات جدیدی را دامن زد و تا کشتار فیضیه در آغاز سال 42 و نهایتا قیام 15 خرداد 42 (12 محرم) ادامه یافت.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: این جریانات به حبس و حصر امام راحل منجر شد و پس از آزادی امام(ره) مجدداً با تصویب کاپیتولاسیون و مصونیت مستشاران نظامی آمریکا، در سال 43 نضج گرفت و در این سال به ربودن و تبعید امام از کشور انجامید.
سخنگوی سابق دولت، خاطرنشان کرد: در خلأ 13 ساله مجدداً با شهادت مرحوم آیت الله مصطفی خمینی، اعتراضات آغاز دوباره ای پیدا کرد؛ این شهادت انگیزه دیگری برای احیای نهضتی بود که نقطه عطف آن قیام 15 خرداد 42 بود.
الهام افزود: با آغاز مجدد نهضت و حرکت روحانیون قم در 17 دیماه 56، که یکی از نقاط تخریب و تهاجم فرهنگی پهلوی به بنیان های فکری و فرهنگی یعنی کشف حجاب بود، رژیم را بر آن داشت که با توهین به امام (ره) این حرکت را در نطفه خفه کند که با اعتراض به اهانت رژیم به امام خمینی (ره) نتیجه عکس داد.
وزیر سابق دادگستری تأکید کرد: بعد از اهانت به امام، خشم ملی رقم خورد و آغاز اعتراض از قیام 19 دی 56 قم بود که با کشتار مردم در این روز نهضت با بزرگداشت چهلم شهیدان در تبریز و بعد از آن در یزد و به همین ترتیب در کل کشور گسترش یافت؛ به این ترتیب مبدأ نخستین انقلاب را باید قیام 15 خرداد و مبدأ دیگر آن را شهادت فرزند امام در سال 56 دانست و در هر دو نقطه، منشأ اسلامی و رهبری امام موضع اصلی انقلاب اسلامی در سال 57 است.
عضو حقوقدان شورای نگهبان قانون اساسی در خصوص نقش رهبری انقلاب در هدایت خواص، اظهار داشت: در دوره اخیر این حرکت اسلامی از دهه 40 تا سال 57 نقش اصلی و اولیه را از آغاز تا انتها، رهبری ایفا کرد و پشتوانه مؤثر رهبری هم عامه مردم بودند.
وی افزود: اعتماد و ایمان مردم به رهبری در جایگاه زعامت دینی مردم که از نهایت اخلاص و صداقت دین محور برخوردار بود، این ظرفیت عظیم ملی را فراهم کرد و همگرایی مراجع عظام خصوصاً در داخل کشور با اصل نهضت و محوریت امام که از درایت و تدبیر ایشان، و هوشمندی، اخلاص و وارستگی مراجع نشأت گرفت، از سوء استفاده برخی نخبگان در ایجاد شکاف در صفوف ملت جلوگیری می کرد.
الهام تصریح کرد: دعوت صادقانه امام (ره) از همه عالمان دینی پس
از تحمیل سلطه آمریکا، در اعتراض به این فاجعه ملی در سال 43، نگاه امام را به ضرورت حرکت خواص نشان می دهد؛ امام نسبت به سرنوشت کشور احساس نگرانی و خطر کردند که باید در دفع این خطر خواص را بسیج کنند و در سخنان خود، تک تک این گروه ها را نام می بردند؛ می فرمودند "ای علمای قم، علمای نجف، علمای تهران، علمای شیراز، علمای مشهد و ... من اعلام خطر می کنم، من اگر آن روز دست مراجع را بوسیدم، امروز دست طلاب را می بوسم" که نشان از توجه امام به خواص دارد و در فتوای تاریخی خود سکوت و تقیه را حرام و اظهار حقایق را واجب دانستند که مخاطب اصلی آن خواص بودند.
سخنگوی سابق دولت، تصریح کرد: واسطه انتقال پیام امام و تبیین آن برای عموم جامعه، نخبگان بودند که به اشکال مختلفی به رهبری نهضت دسترسی داشتند و در نجف و پاریس این نقش را ایفا کردند؛ مانند انجمن اسلامی دانشجویان، نهضت های سیاسی و روحانیون؛ ولی در هر جا خود را سخنگوی رهبری قرار دادند و پیام انحرافی منتقل کردند، امام با صراحت جلوی این رهبریت بدلی که موجب انحراف می شد، را گرفتند؛ تا آنجا که در پاریس امام فرمودند، "من سخنگو ندارم" و کسانی به عنوان سخنگوی امام چه بسا اندیشه شخصی خود را یا تصور و توهمات خود را به جای اصالت انقلاب و تفکر امام قرار می دادند که به این طریق جلوی آن گرفته می شد.
وی تصریح کرد: پس از پیروزی انقلاب ارتباطات شفاف و گسترده امام راحل، این فرصت را از برخی تلاش های انحراف زا به وسیله خواص می گرفت؛ چنان که امام به صراحت در وصیتنامه تصریح فرمودند"اکنون که زنده هستم، بعضی نسبت ها را نادرست به من می دهند و بعد از من به حجم آن افزوده خواهد شد"، لذا امام برای دفع چنین تحریفاتی که علی القاعده به وسیله خواص قابل تحقق است، ملاک های روشنی به دست عموم مردم می دهند.
الهام خاطرنشان کرد: از سوی دیگر، امام از خواص و نخبگان معتمد خود برای مدیریت جامعه خوب بهره می گرفتند؛ نمایندگان ایشان در استان ها و شهرستان ها یکی دیگر از روش هایی بود که امام (ره) برای انتقال پیام انقلاب و اصلاحات امور مردم و نیز رابطه مردم با رهبری مورد استفاده قرار می دادند و در این جهت امام به علمای دینی و روحانیون اعتماد ویژه ای داشتند و البته از دانشگاهیان نیز متوقع بودند.
سخنگوی سابق دولت، در پاسخ به این سوال که خواص بی بصیرت چه ضربه هایی در آغاز انقلاب اسلامی زدند، تصریح کرد: خیلی از حوادث آغاز انقلاب به علت عدم تعمیق و بصیرت خواص توسعه پیدا می کرد؛ عدم شناخت کافی و عمیق از جریان نفاق، و سازمان منافقین، عدم مرزبندی شفاف بین اسلام گرایی اصیل نهضت با جریانات مادی و مارکسیستی به ظاهر انقلابی، ایجاد احزاب انحرافی به وسیله گروه های منحرف اسلام با نفوذ به اصطلاح ملی گرایان سکولار مثل خلق مسلمان و امثال آن ، تاثیرپذیری از فشارهای سیاسی آمریکا، تحت عنوان آزادی های سیاسی و حقوق بشر، تخطئه حضور و حرکت مردم و نفی حزب الله، حذف مردم از صحنه های سیاسی و اجتماعی، هزینه های بی بصیرتی خواص است.
عضو حقوقدان شورای نگهبان قانون اساسی، خاطرنشان کرد: اگر به تبیین حزب الله از نگاه شهید رجایی در سال 59 توجه کنیم، تفاوت بصیرت و بی بصیرتی را در یک بخش کوتاه می توانیم ببینیم؛ مشکلاتی که در راه تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی و نیز تدوین نسخه نهایی آن پیش آمد، بخشی از آن از عدم درک عمیق و بصیرت نشأت می گرفت که به جریان نفوذ برای انحراف در حرکت انقلاب ناخودآگاه خدمت می کرد.
الهام در زمینه باج خواهی و سهم خواهی از نظام در جریانات اول انقلاب، اظهار داشت: بخشی از جریانات باج خواه گروه های تجزیه طلبی بودند که در برخی نقاط کشور، خصوصا با تکیه بر مسایل قومیتی، تلاش برای باج خواهی از نظام داشتند و برخورد امام با این طیف، علاوه بر آنکه بر منطق مستحکم اتکا داشت، از قاطعیت اجرایی قوی هم برخوردار بود، تا آنجا که این برخورد از ورود عناصری مثل قاسم لو به مجلس خبرگان قانون اساسی و دست اندازی امثال عزت الدین حسینی یا تعبیری عزت الدین فاسد، به ارکان نظام جلوگیری کرد؛ البته امام نمی گذاشتند مردم وجه المصالحه این باج خواهی ها قرار گیرند و مردم را از فشار و تهدیدهای اینها نجات می دادند.
وی افزود: منافقان نیز از جمله باج خواهان بودند که با تمسک به مبارزات مسلحانه خود قبل از انقلاب و با تکیه بر ایدئولوژی انقلابی خود که اندیشه اسلام ناب را ارتجاعی می نامیدند، دنبال اشغال مراکز قدرت بودند.
الهام تأکید کرد: امام در میان انفعال برخی خواص و متصدیان حکومتی به صراحت نسبت به رییس این گروهک در سال 58، تصریح فرمودند "کسانی که به قانون اساسی رای نداده اند، حق نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری ندارند"؛ اینها از یک طرف به نظام جمهوری اسلامی رای نداده بودند، قانون اساسی را هم نپذیرفته بودند، ولی نامزد ریاست جمهوری بودند، و این یک باج خواهی آشکار بود که امام صلاحیت آنان را به دلیل نپذیرفتن نظام و قانون اساسی نفی کردند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: روشنفکران سکولار و به اصطلاح ملیون وابسته به قدرت های غربی آمریکایی و انگلیسی خود را تنها شایستگان برخوردار از صلاحیت برای اشغال همه مراکز قدرت سیاسی و مدیریت می دانستند و گاهی امام با طنز " به پیرمردها زحمت نمی دهیم"، خواب آنان را آشفته می کردند.
الهام تاکید کرد: متاسفانه در سال آخر حیات امام شاهد باج خواهی رییس دولت –میرحسین موسوی- بودیم که با استعفای ناگهانی از نخست وزیری، و مخفی شدن در اوج مشکلات ناشی از آتش بس و قبول قطعنامه، تلاش داشت اختیارات ویژه در تعیین کابینه بدون مداخله رییس جمهور، اختیارات تعزیرات حکومتی و مانند آن اخذ کند که امام قاطعانه فرمودند، "مردم از این مسایل زیاد دیده اند و ترسی ندارند" و به هیچ وجه از معیارهای معتدل عقب ننشستند.
عضو شورای نگهبان قانون اساسی در زمینه تلاش های دشمنان از ابتدای انقلاب جهت براندازی نظام جمهوری اسلامی، اظهار داشت: عمده ترین حرکت، کودتای سال 59 ، موسوم به کودتای نوژه بود؛ البته جنگ مسلحانه منافقین به دنبال ایجاد یأس و فریب افکار عمومی و باج خواهی، حرکتی بدتر از کودتا بود؛ فشارهای گروه های مارکسیسیتی در جنگ مسلحانه و تجزیه طلبی اقدامات سازمان یافته همانند کودتا بود، ولی باور عمومی مردم به بنیان های اعتقادی نظام که گاهی اوقات مثل کودتای نوژه باعث می شد برخی عاملان آن با بیداری وجدان دینی خود، و مادران و خانواده خود، نیمه شب با اصرار خود را به مسوولان نظیر حضرت آیت الله خامنه ای برسانند و با افشا کردن جریان کودتا، جلوی آن را بگیرند؛ همچنین اعتماد عمیق مردم به رهبری از موانع اساسی ناکامی جریانات بر انداز بود.
الهام در پایان خاطرنشان کرد: تعابیر امام در مورد کودتا گران نوژه ماندگار است که فرمودند"گیرم که اهداف خود را بمب باران کردید، کجا می خواستید فرود بیایید، آیا در جایی که یک ملت تماما با شما مخالف است، می توانید بین آنها باشید یا بر آنها حکومت کنید."
