فراروـ قسمت هفتم سریال مردم معمولی به تهیه کنندگی و کارگردانی رامبد جوان روز پنجشنبه۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ وارد شبکه نمایش خانگی شد.
در خلاصه داستان قسمت هفتم سریال مردم معمولی آمده است:
«تولد پنجاه سالگی بردیاست و هیچ‌کدام از اطرافیان او تولدش را به یاد ندارند. بردیا که از این ماجرا و مواجه شدن با تنهایی عمیق خودش در آستانه نیم قرن زندگی عصبانی است، با یک تصمیم عجیب و غریب همه را انگشت به دهان می‌گذارد...»
پنجاه سال از عمر بردیا برازنده می‌گذرد و او هنوز کسی را دور و برش ندارد که روز تولدش را به یاد داشته باشد. شانزدهم اردیبهشت او پنجاه ساله می‌شود و خواهر، دخترخاله‌ها، پسرخاله و دوستش که همگی با هم یک‌جا کار می‌کنند، خبر از روز تولد او ندارند. بردیا منتظر است که آن‌ها سورپرایزش کنند. آن‌ها هم به فکر سورپرایز هستند؛ اما نه آن‌گونه که بردیا انتظار دارد. سورپرایز آن‌ها جمع کردن پول قبض برق است که درنهایت هم دیر جمع می‌شود و برق مرکز قطع می‌شود.
اما رومینا در اوج ناامیدی بردیا با کیک و شمع تولد او را سورپرایز می‌کند. بردیای تنها که تحت‌تاثیر مشتری جدیدش از تنهایی، بی‌کسی و مجرد بودن خودش ترسیده است، اولین کسی را که بعد از این ترس می‌بیند، رومیناست. در یک لحظه اسیر نگاه او می‌شود و پیشنهاد عجیب ازدواجش را با او مطرح می‌کند...
قسمت هفتم مردم معمولی بهترین قسمت این سریال تاکنون است. ایده و موقعیت ساده این قسمت به‌خوبی پرداخت می‌شود و بازیگران هم وقتی با متنی مشخص و موقعیتی واضح مواجه هستند، از اغراق‌های همیشگی‌شان پرهیز می‌کنند و بازی ساده‌ای را در راستای متن ارائه می‌دهند. قسمت هفتم مردم معمولی به نسبت قسمت‌های قبلی بامزه‌تر هم هست. سپند امیر سلیمانی که به عنوان بازیگر مهمان و در نقش مشتری بردیا ظاهر می‌شود، رنگ و بوی جالبی به این قسمت بخشیده است. کسی که می‌خواهد خودش را شبیه دیوید بکهام کند و برای این کار چندین و چند عمل جراحی نیاز دارد، حالا توصیه‌های زندگی و اخلاقی به بردیا می‌کند و او را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و بر آن می‌دارد که زندگی‌اش را تغییر دهد.
همین ایده ساده و بامزه نیز برای مردم معمولی کافی است. چیزی که در شش قسمت قبلی به کلی وجود نداشت و شلوغ کردن‌ها و جیغ و داد‌ها قرار بود جای این‌گونه ایده‌ها را پر کند. به هر روی قسمت هفتم مردم معمولی می‌تواند نویدبخش قسمت‌های جذاب‌تر پیش روی این سریال باشد و می‌توان به این مهم امیدوار بود...
