رقابت دوقطبی لاریجانی- رئیسی پیش از موعد انتظار آن هم نه با شخص خود رئیسی بلکه با سعید جلیلی آغاز شد؛ همان که از او به عنوان نامزد پوششی نام برده می‌شود.
برخی اصولگرایان اعتقاد دارند جلیلی پوششی رئیسی نیست و هرکدام در کوران انتخابات بدل به قطب اصلی شود، باقی می‌ماند و دیگری کنار می‌رود. شاید هم جلیلی عامدانه سلف خود در شورای عالی امنیت ملی را به چالش می‌کشد تا به واسطه برخی محدودیت‌ها و معذوریت‌های رئیسی به عنوان رئیس فعلی قوه قضائیه، بار این دوقطبی فعلا روی دوش او بیفتد. علی لاریجانی هم به نظر هوشمندانه به استقبال این چرخش می‌رود و جلیلی را حریف بهتری برای این دوقطبی می‌داند.
سعید جلیلی بعد از لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول پرونده هسته‌ای شد و بعد هم که برجام در مجلس نهم و با حمایت و پشتیبانی علی لاریجانی تصویب شد، جلیلی یکی از مخالفان سرسخت آن بود و با نمایندگان مخالف برجام درون مجلس مراوده و نزدیکی بسیاری داشت و در کمیسیون ویژه برجام علیه آن سخنرانی می‌کرد. اصولگرایان به شدت نگران ادامه روند فعلی مذاکرات برجامی و نقش چهره‌های همسو و اثرگذار آن مانند ظریف و لاریجانی هستند. آن هم در حالی که لاریجانی اخیرا در کلاب‌هاوس در پاسخ به اینکه آیا ممکن است او در روز‌های پایانی انتخابات با ظریف بیاید گفت هرچیزی محتمل است.
لاریجانی اخیرا در کلاب‌هاوس هم در پاسخ به این سؤال که: شما در توییت‌تان از رفع تحریم‌ها گفتید، این مسئله با دبیری شما در شورای عالی امنیت ملی و دستاورد شما که بحث ارجاع پرونده ما به شورای امنیت بود تناقض دارد. گفته بود: «وضع قطع‌نامه‌ها روشن است، آقای جلیلی هم این مطلب شما را فرموده بودند.
کافی است که قطع‌نامه‌ها را بخوانید موضوع عجیبی نیست. مثلا قطع‌نامه ۱۹۲۹ جزء بدترین قطع‌نامه‌های شورای امنیت در طول تاریخش بود. یعنی همه فعالیت‌های بانکی و بیمه‌ای را تحریم کردند و اجازه بازرسی محموله ایرانی را به کشور‌های مختلف دادند یا در بخش‌نامه ۱۸۰۳ همه مذاکرات تجاری دچار تحریم شد، این احتیاج به کاوش دارد. اما قطع‌نامه‌های قبلی خیلی از گروه مشکلات مردم نبود و روی مسئله هسته‌ای تمرکز می‌شد».
او دیروز هم در واکنش به توییت جلیلی نوشت: «احتراما باید عرض کنم مهم‌ترین دستاوردمان این بود که با اجماع ملی اجازه ندادیم اقلیت بی‌منطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند. شما سرنوشت مردم را به شوخی گرفتید که به عنوان یار کمکی آمدید تا ضعف‌های کاندیدای اصلی را بپوشانید؛ البته اگر «مواضع خطرناک» شما را گردن بگیرند». سعید جلیلی، در توییتی نوشته بود: «کشور با نمایش اداره نمی‌شود! اینکه دو جمله ساخته شود و همه با آن سرگرم شوند؛ مصداق کار نمایشی است! اخیرا گفتند اقتصاد کشور، پادگان و دادگاه نیست! درست یا غلط! شما کارنامه کار خودتان را ارائه بدهید! ۱۲ سال رئیس مجلس بودید!».
از پیش‌تر هم بسیاری معتقد بودند که جلیلی صرفا برای مناظره با علی لاریجانی وارد گود انتخابات شده است. محمدعلی وکیلی نماینده سابق مجلس پیش‌تر احتمال شکل‌گیری دوقطبی بین جلیلی و لاریجانی را البته بدون حضور رئیسی داده و گفته بود: «نگاه آقای لاریجانی به اردوگاه اصولگرایان است به طوری که اگر ببیند که آقای رئیسی در انتخابات حاضر می‌شود حتما نمی‌آید، اما اگر احساس کند که معادله لاریجانی و سعید جلیلی شکل می‌گیرد حتما می‌آید و در آن شرایط جریان اصلاح‌طلب به دلیل اینکه دستش خالی است امکان اینکه از لاریجانی حمایت کند زیاد است».
منصور حقیقت‌پور، نماینده ادوار مجلس و مشاور علی لاریجانی در مجلس دهم درباره حملات اخیر به لاریجانی گفته است: «از همان دوران مسئله کمیسیون برجام و بررسی توافق هسته‌ای در مجلس سیل تخریب‌ها از جانب این افراد نسبت به آقای لاریجانی بود».
او درباره کناره‌گیری برخی چهره‌ها و انتقال سبد رأی آن‌ها به علی لاریجانی گفته در مورد آقای جلیلی بهتر است ایشان در مناظره‌ها بماند و ادله و دفاعیات خود را درباره بسیاری از مسائل بیان کند. ما خوشحال شدیم سعید جلیلی کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری شد، او باید تا آخر در انتخابات بماند و روز ۲۶ خرداد استعفا ندهد. اگر او روز ۲۵ یا ۲۶ خرداد یعنی دو، سه روز مانده به زمان انتخابات اعلام انصراف کرد و کنار بکشد، تاریخ مصرف آقای جلیلی تمام شده است. به عبارت دیگر کناره‌گیری جلیلی پرونده سیاسی‌اش را می‌بندد. تأکید جدی می‌کنیم که آقای جلیلی به هیچ وجه از صحنه انتخابات کنار نرود و استقبال می‌کنیم که او در مناظرات حرف‌هایش را بزند و البته پاسخ آن حرف‌ها را هم بشنود تا مردم قضاوت کنند.
آرای آقای جلیلی با سبد رأی آقای لاریجانی هم‌پوشانی ندارد، اما برای اینکه او در آینده دارای یک موقعیت قابل قبولی باشد، لازم است که تا آخر در عرصه رقابت حاضر باشد. به عنوان یک دوست نیز توصیه می‌کنم آینده سیاسی‌اش را با کناره‌گیری از این عرصه خراب نکند».
احمد سالک عضو جامعه روحانیت مبارز هم قبلا درباره این دیدگاه که رقابت اصلی بین لاریجانی و رئیسی شکل می‌گیرد یا نه گفته بود: «از هم‌اکنون نمی‌توانیم این مسئله را پیش‌بینی کنیم، چون امکان دارد اتفاقات دیگری بیفتد. شاید این مسئله درست دربیاید، اما کسان دیگر آمدند تا با آقای لاریجانی مناظره کنند؛ درصورتی‌که گفته بودند اگر آقای رئیسی بیاید ما نمی‌آییم، حال آنکه دیدیم آقای جلیلی و زاکانی آمدند و ثبت‌نام کردند، نه برای رقابت با آقای رئیسی بلکه برای مناظره آقای لاریجانی به میدان آمدند».
فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی زمان احمدی‌نژاد و نماینده مجلس که برای انتخابات ۱۴۰۰ ثبت‌نام کرده دیروز انتقادات تندی را به رئیسی مطرح کرد. او گفته این چه وضعیتی است که در مملکت ما وجود دارد که دو رئیس قوه با هم تعارف می‌کنند که کدام‌یک از آن‌ها به یک قوه دیگر بیاید. اگر مسئله کشور مهم است و آن قوه اهمیت دارد، در یک مدت زمان معقول و درازمدت مشکلات آن قوه را حل کنند. چرا مدیران باید مرتب جابه‌جا شوند با شخصیت‌های تکراری و بقیه چرا همیشه می‌گویند که فلانی بیاید، این چه کاری است؟ می‌ماندند و کارشان را می‌کردند اگر حرفی برای گفتن دارند. بنده این نظر را نداشتم و اعتقادم به این است که هر کسی رفت و داوطلب و انتخاب شد در شغلی که دارد آن هم در حد رئیس قوه آنجا بماند و اجازه دهد افرادی که کار اجرائی بیشتر و کار مدیریتی کرده‌اند و کار علمی کرده‌اند و می‌توان از توان و تخصص آن‌ها استفاده کرد، به میدان بیایند.
اگر می‌فرمایید اصولگرایان چنین تصمیمی گرفته‌اند بروند تصمیم‌شان را اجرائی کنند و فرد مورد نظر بیاید و کاری به بقیه نداشته باشند و اجازه دهند که نفسی در این کشور کشیده شود. این کاندیدای ریاست‌جمهوری در رابطه با کناره‌گیری خودش به نفع رئیسی ادامه داد: دلیلی ندارد که بخواهم کنار بروم. اگر شورای نگهبان احراز کرد من می‌آیم و حرف خودم را می‌زنم. جناب آقای رئیسی و دیگران هم حرف خودشان را بزنند و مردم هم انتخاب کنند و اشکالی هم ندارد و بعد از آن هم همکاری خواهیم کرد.
اندكي صبر!!