پدر امیرمحمد می‌گوید: آنطور که شاهدان می‌گویند پسرم قصد شنا کردن در کانال آب را نداشت، اما وقتی دوستش داخل آب پرید و گرفتار شد او هم برای نجات جان دوستش داخل آب رفت و تا لحظه آخر هم با دوستش بود و حتی وقتی پیکرهایشان از آب گرفته شد آن‌ها در آغوش یکدیگر بودند.
پسر نوجوان وقتی دید دوست صمیمی‌اش در کانال آب در حال غرق شدن است برای نجات او داخل آب پرید، اما خودش هم قربانی شد و غواصان پیکر بی‌جان هر دو نوجوان را یک روز بعد درحالی‌که در آغوش یکدیگر بودند کشف کردند.
به گزارش همشهری، عصر روز یکشنبه ۲۵ اردیبهشت ۲ پسر ۱۵ساله به نام‌های امیرمحمد و ایلیا برای گردش به نزدیکی رودخانه کلش طالشان رشت رفتند. در این منطقه زمین‌های زراعی زیادی قرار دارد و این دو دوست صمیمی در حال گردش در آن اطراف بودند که به کانال آب رسیدند.
شرجی و گرم بودن هوا ۲ پسر را کلافه کرده بود و هوس آب‌تنی در کانال آب به سرشان زد. همین‌طور که به کانال خیره شده بودند یکی از کشاورزان بومی منطقه آن‌ها را دید و تذکر داد که مبادا وارد آب شوند. او گفت عمق کانال و چسبندگی گل و لای کف آن، آنجا را به محلی خطرناک تبدیل کرده و حتی اگر شنا هم بلد باشند، اما شنا کردن در آنجا کار خطرناکی است.
با وجود تذکر این کشاورز، اما ایلیا که سر نترسی داشت لباس‌هایش درآورد و داخل آب شیرجه زد، اما هرچه امیرمحمد صبر کرد دوستش بیرون نیامد و خبری از او نشد. چند لحظه بعد امیرمحمد که نگران دوست صمیمی‌اش بود لباس‌هایش را درآورد و گوشی موبایلش را کنار لباس‌ها گذاشت و برای نجات جان دوستش داخل کانال آب پرید.
او نمی‌توانست غرق شدن دوستش را ببیند و شروع به جست‌وجو در کانال کرد. آب کانال گل آلود بود و پیدا کردن ایلیا در آن وضعیت کار دشواری بود. اما امیرمحمد به هر قیمتی که شده توانست دوستش را پیدا کند.
پسر نوجوان دوستش را در آغوش گرفت و تلاش کرد او را از آب بیرون بکشد، اما نجات پسری که در حال غرق شدن بود، به همین راحتی نبود. در این شرایط هر دو پسر دست و پا می‌زدند و تلاش می‌کردند از شرایطی که در آن گرفتار شده بودند نجات پیدا کنند، اما هرچه بیشتر تقلا می‌کردند یک گام بیشتر به مرگ نزدیک می‌شدند و بعد از دقایقی دچار سرنوشت تلخی شدند.
دقایقی از این حادثه گذشته بود که با کمک افراد بومی منطقه ماجرا به آتش‌نشانی گزارش شد. وقتی غواصان آتش‌نشانی به محل حادثه رسیدند هوا به‌تدریج در حال تاریک شدن بود و در این شرایط عملیات جست‌وجو بی‌فایده بود، اما از صبح روز بعد جست‌وجو برای یافتن ۲ پسر غرق شده در کانال آب آغاز شد.
امیر مومنی، سرتیم آب‌های خروشان هلال احمر استان گیلان که به‌عنوان یکی از اعضای تیم جست‌وجو در این عملیات حضور داشت، در این باره می‌گوید:، چون این روز‌ها فصل زراعی است و آب زیادی در کانال آب رها می‌شود سطح آب بالا است و محلی که این اتفاق در آنجا رخ داده عمقی در حدود ۴ متر دارد. از طرفی آب گل‌آلود و کف کانال چسبنده است و همین موضوع کار را دشوار می‌کند. با این حال من و همکاران غواصم جست‌وجو را آغاز کردیم تا اینکه ساعتی بعد من دستم به چیزی شبیه موی سر انسان برخورد کرد. خوب که دقت کردم متوجه شدم دستم به سر یکی از ۲ پسر نوجوان برخورد کرده است. وقتی زیر آب رفتم پیکر بی‌جانشان را دیدم که یکدیگر را در آغوش گرفته بودند. این نشان می‌داد که آن‌ها تا لحظه آخر هم با یکدیگر بوده و برای نجات جان یکدیگر تلاش کرده‌اند. به این ترتیب بود که پیکر‌های بی‌جان قربانیان از آب بیرون کشیده و به نیرو‌های انتظامی تحویل داده شد.
این حادثه تلخ در حالی ۲ خانواده را عزادار کرد که بار‌ها درباره شناکردن در مکان‌هایی مثل این کانال آب هشدار داده شده است. سیاوش غلامی، مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان گیلان در این باره می‌گوید: در این فصل رودخانه‌ها و کانال‌های آب کشاورزی پر آب هستند و متأسفانه افراد زیادی با بی‌توجهی وارد چنین آبگیر‌هایی می‌شوند و جانشان را به خطر می‌اندازند. حتی برخی ماهیگیران نیز در این مناطق پرخطر شنا می‌کنند. اغلب این افراد هم بومی منطقه هستند و شناکردن بلد هستند، اما شنا کردن در کانال آب و رودخانه به همین سادگی نیست و کاری بسیار خطرناک است.
او ادامه می‌دهد: فروکش کردن کرونا و آزادسازی حریم سواحل از یک سو و گرم‌تر شدن هوا از سوی دیگر باعث می‌شود تا در روز‌های آتی وقوع چنین حوادثی افزایش پیدا کند. لازم است خانواده‌ها بیشتر مراقب فرزندان‌شان باشند و آن‌ها را از شنا کردن در مناطقی که ناجیان غریق حضور ندارند بر حذر دارند تا شاهد چنین حوادث تلخی نباشیم. شنا کردن در چنین مکان‌هایی بازی کردن با مرگ است.
پیکر‌های امیرمحمد و ایلیا عصر روز دوشنبه از آب گرفته شد و صبح روز سه‌شنبه آن‌ها به خاک سپرده شدند. حالا جای خالی این دو پسر نوجوان بیشتر از گذشته در خانه‌هایشان حس می‌شود.
پدر امیرمحمد که به‌جز او حالا یک پسر ۹ماهه دارد، می‌گوید: پسرم یک مرد واقعی بود. او حاضر بود برای کمک به دیگران دست به هر کاری بزند و در این حادثه هم برای نجات جان دوستش جان خود را فدا کرد.
او ادامه می‌دهد: آنطور که شاهدان می‌گویند پسرم قصد شنا کردن در کانال آب را نداشت، اما وقتی دوستش داخل آب پرید و گرفتار شد او هم برای نجات جان دوستش داخل آب رفت و تا لحظه آخر هم با دوستش بود و حتی وقتی پیکرهایشان از آب گرفته شد آن‌ها در آغوش یکدیگر بودند.
مرد داغدار در ادامه می‌گوید: پسرم پیش از این هم در فعالیت‌های خیرخواهانه حضور داشت. او در طرح بهداشتی درمانی شهید سلیمانی برای مبارزه با بیماری کرونا و همچنین طرح سمپاشی مزارع کشاورزی حضور داشت. شاید به همین دلیل بود که در مراسم خاکسپاری‌اش افراد زیادی حضور پیدا کرده بودند.
