Markmitchelli میلیون‌ها سال پس از مرگش در سال ۲۰۱۷ کشف شد. این دایناسور زره پوش آنقدر به خوبی حفظ شده است که می‌توانیم تصور کنیم که در زندگی چگونه به نظر می‌رسید.
موجوداتی که میلیون‌ها سال پیش روی زمین پرسه می‌زدند در سوابق تاریخی باستانی به تصویر کشیده شده‌اند و امروزه با کمک فناوری به آرامی بقایای آنها را کشف می‌کنیم که برخی از آنها در شرایط بکر قرار دارند. یکی از یافته‌های خاص توسط بسیاری از مردم به عنوان تصویر یک اژدها به دلیل پوست زره مانند و حفظ تقریباً کامل جسد توصیف شده است.
به گزارش خبرآنلاین، Markmitchelli میلیون‌ها سال پس از مرگش در سال ۲۰۱۷ کشف شد. این دایناسور زره پوش آنقدر به خوبی حفظ شده است که می‌توانیم تصور کنیم که در زندگی چگونه به نظر می‌رسید. تقریباً تمام جانور - پوست، زره پوشانده شده، میخ‌های کناره‌هایش، قسمت اعظم تنه و پا‌ها و حتی صورتش - از فسیل‌ها جان سالم به در بردند.
به گفته دکتر دونالد هندرسون، متصدی دایناسورها در موزه سلطنتی تایرل، این کشف یک در یک میلیارد است.
این دایناسور یک کلید مهم برای درک بخش‌هایی از اکولوژی کرتاسه اولیه است و نشان می‌دهد که چگونه این گونه ممکن است در زیستگاه خود زندگی کرده باشد.
دانشمندان در مورد آناتومی، زره، و حتی آنچه که در روز‌های پایانی خود از زمان کشف استخوان‌هایش می‌خورد، تحقیق کرده‌اند و به بینش جدید و غیرمنتظره‌ای در مورد حیوانی دست یافته‌اند که تقریباً ۱۰۰ میلیون سال پیش منقرض شده است.
دیدن یک گیاه علفخوار زمینی که در بستر دریای باستانی نگهداری می‌شود، آنقدر‌ها هم که تصور می‌شود غیرعادی نیست. تعدادی دیگر از آنکیلوسورها، اگرچه نه به خوبی Borealopelta، به این روش حفظ شده اند. دانشمندان بر این باورند که لاشه در جریان سیل از یک رودخانه به دریا کشیده شده است، جایی که ممکن است برای چند روز قبل از غرق شدن در اعماق اقیانوس وارونه شده باشد.
ما می‌توانیم ببینیم که در عمق ۵۰ متری آب رفته، زیرا با ماده معدنی خاصی به نام گلوکونیت که یک ماده معدنی فسفات سبز است حفظ شده است؛ و فقط در دما‌های سردتر در آب‌های عمیق‌تر از ۵۰ متر تشکیل می‌شود.
این ارتباط بین دایناسورها و اژدها اصلا عجیب نیست. بسیاری از فرهنگ‌های مختلف هنوز به اژد‌هایی مانند چین اعتقاد دارند. برای سال‌ها به دلیل این باور فرهنگی، اکثر فسیل‌هایی که در چین یا دیرینه‌شناسان چینی پیدا شده‌اند، فسیل‌های اژدها هستند و نه دایناسورها.
جالب اینجاست که گفته می‌شود اژد‌های چینی از ۹ حیوان مختلف تشکیل شده اند: سر یک شتر. فلس‌های ماهی؛ شاخ گوزن؛ چشم خرگوش؛ گوش گاو نر؛ گردن مار؛ شکم قورباغه؛ پنجه‌های ببر؛ و پنجه‌های عقاب اژدها در بسیاری از مناطق فرهنگ چین ظاهر می‌شود، اما امروزه هدف آنها عمدتا تزئینی است. آنها جلوی مغازه‌ها را در سال نو چینی می‌پوشانند و روی لباس‌های ابریشمی و آویز‌های دیواری گلدوزی شده اند.
اژدها به احتمال زیاد از یافته‌های تمدن‌های باستانی از فسیل‌های عظیم الهام گرفته شده است. استخوان‌های موجودات ناشناخته می‌توانند به سرعت از طریق حدس و گمان و داستان زندگی خود را به دست آورند. علاوه بر این، بسیاری از موجودات پستاندارانی که در دوران ماقبل تاریخ وجود داشته اند - یا قبل از ورود انسان - به طور قابل توجهی بزرگتر از اکنون بودند. بقایای چنین هیولا‌هایی نیز ممکن است برخی از تخیل را برانگیزد و باعث شود که افراد گذشته و فعلی به این سوال بپردازند که آیا این جانوران پرنده و آتش‌نفس وجود داشته‌اند یا خیر. این سوال پیش می‌آید که آیا اژدها شکلی از دایناسورها هستند؟
در دوران قرون وسطی، ایده اژدها بسیار نمایشی شده است و ایده اژدها از دهان به دهان همیشه اغراق آمیزتر می‌شد، مانند تف کردن آتش. از نظر ظاهری، اژدها‌ها و دایناسورها و همچنین توانایی‌هایشان کاملاً مشابه هستند. ایده این است که اژدها‌ها بیشتر خیال پردازی می‌شوند و بنابراین وجود آنها در بهترین حالت مشکوک است.
