شرکت پوسکو کره جنوبی قرارداد 1.6 میلیارد دلاری خود را با ایران لغو کرد، چون 38 درصد سهام این شرکت متعلق به سعودی هاست؛ پیش از این هم شرکت آلومینیوم نالکو هند نیز قراردادش را با ایران لغو کرده بود. حال آنان که به سفارت سعودی یورش بردند، کجایند که این خسارات را ببینند؟ آنهایی که با این افراد مماشات کردند، چه حرفی برای گفتن دارند؟ چگونه می توان انتظار داشت با این همه کارشکنی در کشور، رکود از بین برود و تولید رونق بگیرد؟
قطع همکاری شرکت پوسکو کره جنوبی در بخش فولاد ایران ـ که در هفته گذشته اتفاق افتاده است ـ روز گذشته رسما رسانه ای شد.
به گزارش تابناک، پوسکو کره جنوبی در ماه می 2016 قرارداد 1.6 میلیارد دلاری با شرکت پارس کوهان دیار پارسیان به امضا رساند. قرار بود تحت این قرارداد، پوسکو، یک واحد فولادسازی با بهره گیری از تکنولوژی های خاص در منطقه چابهار احداث نماید؛ اما افزایش تنش های سیاسی بین ایران و عربستان ـ که از اشغال سفارت این کشور آغاز شد ـ باعث گشت، اعضای جدید هیأت مدیره پوسکو، عدم تمایل خود برای سرمایه گذاری در ایران را اعلام و این قرارداد را ملغی کنند.
اعضای جدید هیأت مدیره پوسکو بر این باورند با توجه به روابط دیپلماتیک میان ایران و عربستان که بدتر شده، مدیران این شرکت در جلسات هیأت مدیره موضع منفی نسبت به پروژه های ایران دارند و متقاعد کردن و جلب رضایت و بهبود افکار آنها کار سختی است.
بخشی از این تصمیم به سهام فروخته شده پوسکو به صندوق سرمایه گذاری عربستان بازمی گردد چراکه پوسکو در اواخر سال 2015 حدود 38 درصد از سهام خود را به ارزش 1.1 میلیارد دلار به صندوق سرمایه گذاری عربستان فروخت و این گونه شد که عربستان دو کرسی در هیأت مدیره به دست آورد.
گفتنی است، بنا بر توافق پوسکو و ایران، قرار بود این شرکت بنا بر توافق از تکنولوژی فولادسازی FINEX در چابهار استفاده کند. این تکنولوژی استفاده از سنگ آهن کم عیار و ذغال غیر کک را در کوره ها ممکن می سازد و باعث کاهش هزینه های عملیاتی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می شود.
نکته جالب اینکه این روزها کسانی عمدتا از ادامه رکود و عدم رونق اقتصادی در کشور صحبت می کنند و صدایشان از همه بلندتر است که بیش از همه در تند کردن فضای کشور و اشغال و تسخیرها حمایت کرده اند! معادله کنونی کشور، معادله بدون مجهول است.
عده ای فضای سرمایه گذاری و بهبود روابط کشور با سایر کشورها را بر هم می زنند، به تبع ایجاد چنین فضایی در کشور سرمایه گذاری صورت نمی گیرد و قراردادهای از پیش بسته شده هم یکی پشت سر هم لغو می شود، بعد همان هایی که باعث و بانی این اتفاقات بوده اند، واویلتا سر می دهند که چرا اشتغال ایجاد نمی شود؟ چرا رکود متوقف نمی شود؟ چرا تولید رونق نمی گیرد؟ مگر غیر از این است که اشتغال و تولید با سرمایه گذاری های جدید شکل می گیرد؟
تردیدی نیست که رقابت و مخالفت عربستان سعودی با ایران، صرفا با حمله به سفارت به اینجا نرسیده است، بلکه علاوه بر این ریشه های عمیق تری برای این دشمنی وجود دارد، اما حمله به سفارت اقدامی بود که زبان ما را بست و ما را در قبال سیاست تهاجمی عربستان خلع سلاح کرد؛ مهم تر اینکه موجب قطع روابط دو کشور شد و فضای هر گونه تفاهم را از بین برد.
ذکر این مهم لازم است که پوسکو کره جنوبی در سال های اخیر، چندین بار از طرف مؤسسه بین المللی استیل داینامیک، رقابتی ترین فولادساز دنیا معرفی شده است.
بنا بر گزارش این مؤسسه که فولادسازان برتر جهان با قدرت رقابت بالا را معرفی می کند، پوسکو برای هشتمین بار رتبه نخست این لیست را از آن خود کرد. معیار این مؤسسه برای انتخاب، میزان تولید و سوددهی، نوآوری های تکنولوژیک، میزان قدرت در کاهش هزینه ها، صرفه جویی و ثبات مالی است. پوسکو توانسته با افزاش فروش کالاهای با ارزش افزوده بالا و افزایش به کارگیری راهکارهای تکنولوژیک و نوآوری ها در این زمینه رتبه اول را کسب کند. در سال گذشته پس از پوسکو، کارخانه نوکور امریکا در رتبه دوم این لیست قرار دارد. نیپون استیل و سومیتومو متال ژاپن نیز رتبه سوم را از آن خود کرده بودند.
اینکه کار عده ای در حمله در پرتاب مواد آتش زا و سنگ به سفارت کار غلطی بوده شکی نیست اما فقط یک سوال:
قطری ها هم به سفارت عربستان حمله کرده بودند؟
یمنی ها چطور؟
سوری ها چطور ... حتما اونها یه کاری کردند که عربستان میلیاردها دلار خرج بی ثبات سازی در آن جا کرد!!!
از آقای رییسی بخواهید که از طرف آستان قدس سرمایه گذاری کنه! از پول تو جیبی آقای جنتی هم می تونید برای سرمایه گذاری استفاده کنید! به همین سادگی!
آقا بد میگم!؟؟