اگر شما میوه‌های خشک را انتخاب می‌کنید، باید بدانید این محصولات حاوی قند بیشتری نسبت به محصول تازه خود هستند؛ هرچند برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی شان بیشتر است.
توصیه‌های فراوانی در خصوص مصرف میوه‌ها وجود دارد؛ اما در خصوص شکل مصرف آن نکاتی وجود دارد.
پایگاه «the conversation» گزارش داد، شاید شما هم بار‌ها این جمله را شنیده باشید: «میوه جات و سبزیجات بیشتر بخورید». این جمله یکی از توصیه‌های بسیار رایجی است که برای داشتن بدنی سالم بسیار آن را می‌شنویم. اما زمانی که صحبت از خوردن میوه بیشتر به میان می‌آید، ما پیام‌های متفاوتی در خصوص اینکه کدام میوه سالم است، دریافت می‌کنیم.
برخی می‌گویند قند میوه بدین معناست که خوردن آنها آنچنان هم که کارشناسان توصیه می‌کنند، سالم نیست. این در حالی است که برخی افراد دیگر توصیه می‌کنند بدین دلیل که قند موجود در آن طبیعی است و داخل بافت‌های میوه وجود دارد، مصرف آن سالم است.
از سوی دیگر، طیف گسترده‌ای از محصولات میوه‌ای وجود دارد که شما می‌توانید آنها را خریداری کنید که از جمله آنها می‌توان به میوه‌های خشک شده و میوه‌های خشک یخ زده اشاره کرد؛ بنابراین زمانی که صحبت از تغذیه سالم می‌شود، این سؤال مطرح می‌شود که کدام میوه بهتر است و این محصولات چگونه با همدیگر مقایسه می‌شوند.
این نطریه که میوه برای شما سالم است، تا حد زیادی مبتنی بر این حقیقت است که بسیاری از میوه‌ها کم کالری بوده و سرشار از مواد مغذی هستند. مواد مغذی میوه‌ها شامل ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر و ترکیبات زیست فعال (که به عنوان پلی فنول‌ها و کارتنوئید‌ها شناخته می‌شوند) است.
میوه‌ها همچنین شامل قند هستند که میزان آن می‌تواند متفاوت باشد. برخی از آنها به مانند زغال اخته و شاه توت دارای میزان قند کمی هستند.
اما برخی از میوه‌های گرمسیری دارای سطح بالایی از قند اند. این میوه‌ها شامل انبه (۱۴ درصد) و «نان صحرایی» یا همان «جک فروت» (۱۹ درصد) می‌شود.
نوع قند میوه‌ها نیز بسته به نوع میوه و مقدار رسیده بودن آن متفاوت است. به طور کلی، رایج‌ترین قند موجود در میوه، «فروکتوز» است که به کل معمول، ۴۰ تا ۵۵ درصد از قند بیشتر میوه‌ها را تشکیل می‌دهد. ساکاروز (یا همان شکر معمول که سر میز استفاده می‌کنیم) نیز بقیه را شامل می‌شود.
در حالی که ممکن است برخی از مردم بگویند فروکتوز بدتر از قند‌های دیگر است، اما برای این حرف شواهد اندکی وجود دارد.
به طور کلی انجماد در مقایسه با روش‌های دیگر مانند کنسرو کردن و در یخچال نگه داشتن، راه خوبی برای حفظ مواد مغذی است.
از سوی دیگر آب شدن یخ میوه نباید به از دست دادن مواد مغذی قابل توجهی در میوه منجر شود.
خشک شدن (از دست دادن آب) سبب تجمع قند میوه می‌شود. به طور مثال، قند زردآلو از ۹.۵ درصد در حالت تازه، به ۵۴.۲ درصد در حالت خشک شده می‌رسد.
به همین دلیل است که میوه‌های خشک شده را به عنوان «بمب قندی» توصیف می‌کنند. با این حال سازمان جهانی بهداشت میوه‌های خشک شده را به عنوان مواردی که ما باید آنها را در رژیم غذایی مان محدود کنیم، دسته بندی نمی‌کند.
میوه‌های خشک همچنین شش برابر نوع تازه شان انرژی بیشتری دارند؛ بنابراین اگر می‌خواهید که مراقب وزن خود باشید، حواستان به حجم میوه‌های خشکی که مصرف می‌کنید، باشد.
اما این همه مسأله در خصوص میوه‌های خشک نیست؛ بلکه میوه خشک آثار مثبتی نیز دارند. خشک کردن میوه سبب می‌شود تا سطح برخی از ویتامین‌ها و مواد معدنی در آن افزایش یابد. این بدان معناست که مصرف ۳۰ گرم زردآلوی خشک شده می‌تواند بیش از ۵ درصد از مقدار توصیه شدن برای مصرف آهن خاصیت داشته باشد. حال اگر شما بخواهید همین میزان ماده معدنی را از زردآلو تازه بدست آورید، باید ۱۷۵ گرم زردآلوی تازه مصرف کنید.
با در نظر گرفتن تمامی این موارد، تلاش کنید میوه بیشتری مصرف کنید. اگر شما میوه‌های خشک را انتخاب می‌کنید، باید بدانید این محصولات حاوی قند بیشتری نسبت به محصول تازه خود هستند؛ هرچند برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی شان بیشتر است.
