پنتاگون به تازگی اعلام کرده است که ۹۰ دستگاه خودرو زرهی استرایکر (Stryker) را به اوکراین ارسال خواهد کرد.
به گزارش عصر ایران، به عنوان بخشی از بسته کمک نظامی ۲.۵ میلیارد دلاری برای کییف، خودروهای زرهی استرایکر ارسالی به اوکراین به زرهپوشهای جنگی بردلی و دیگر تسلیحات ارسالی ملحق میشوند.
به گفته ارتش آمریکا، ۱۸ نوع مختلف از خودرو زرهی استرایکر وجود دارند. برخی از آنها به عنوان نفربر برای جابجایی سربازان به داخل و خارج از میدان نبرد ساخته شده اند، در شرایطی که برخی دیگر برای حمل سلاحهایی مانند خمپاره اندازهای ۱۲۰ میلیمتری و ایجاد آتش پشتیبان طراحی شده اند. برخی مدلهای استرایکر توانایی حمل سلاحهای کالیبر متوسط و بزرگ را برای شلیک مستقیم به سوی نیروهای دشمن دارند و به عنوان نمونه توپهای ۳۰ میلیمتری یا حتی سلاحهای بزرگتر ۱۰۵ میلیمتری را حمل میکنند.
خودرو زرهی استرایکر در ابتدا با بدنهای که قسمت زیرین آن صاف بود ساخته شد که آسیبپذیری این طراحی طی جنگ عراق در برابر بمبهای دستساز مشخص شد. در پاسخ، ارتش آمریکا مدلهای جدیدتر استرایکر که قسمت زیرین بدنه آنها وی شکل است را جایگزین نمونههای قدیمی کرد. در طراحی جدید، قسمت زیرین بدنه شبیه به طراحی مورد استفاده در خودروهای نظامی مقاوم در برابر کمین و مین (MRAP) است.
خودرو استرایکر قابلیت پیکربرندی در انواع مختلفی را دارد، از این رو، موارد استفاده گوناگون از جمله به عنوان خودرو مهندسی رزمی یا آمبولانس را ارائه میکند.
خودرو زرهی استرایکر نسبت به بسیاری از نفربرهای زرهی دیگر گزینه سرسختتر و مقاومتری محسوب میشود. قوس جلوی این خودرو میتواند در برابر گلولههای مسلسل سنگین ۱۴.۵ میلیمتری مقاومت کند. زره خودرو استرایکر نیز دفاع همه جانبه در برابر گلولههای ۷.۶۲ میلیمتری را ارائه میکند.
یک زره سرامیکی افزودنی نیز برای محافظت همه جانبه از خودرو در برابر گلولههای ۱۴.۵ میلیمتری قابل نصب است. داخل خودرو زرهی استرایکر نیز برای محافظت از خدمه پوشش داده شده است.
خودرو استرایکر در مناطق جنگی به قفسهای فولادی به نام زره اسلت (Slat armor) مجهز میشود که میتواند محافظت در برابر راکتها و موشکهای ضد تانک را فراهم کند.
خودرو استرایکر در حالت پایه دارای دو خدمه است و امکان حمل جوخهای متشکل از ۹ سرباز پیاده نظام با تجهیزات کامل را فراهم میکند.
این خودرو زرهی نخستین حضور خود در میدان نبرد را در سال ۲۰۰۳ در عراق تجربه کرد.
خودروهای استرایکر نسبت به خودروهای بردلی زره سبکتری دارند. با وزن ۲۰ تا ۲۳.۵ تن، استرایکر بسیار سبکتر از بردلی است که میتواند تا ۴۰ تن نیز وزن داشته باشد.
در شرایطی که خودروهای بردلی روی نوار شنی حرکت میکنند و بر همین اساس از کشش عالی روی زمینهای ناهموار برخوردار هستند، خودروهای استرایکر روی هشت چرخ حرکت میکنند که حتی در صورت اصابت گلوله یا ترکش به آنها نیز همچنان امکان حرکت را برای خودرو فراهم میکنند.
خودروهای استرایکر نسبت به خودروهای بردلی بسیار سریعتر هستند و میتوانند با سرعت ۶۰ مایل بر ساعت (۹۷ کیلومتر بر ساعت) حرکت کنند. برد عملیاتی این خودرو نیز ۵۰۰ کیلومتر است.
در کنار جابجایی سریع نیروهای پیاده نظام، خودروهای زرهی استرایکر ارسالی به اوکراین بنابر اطلاعیه پنتاگون با ۲۰ غلتک مین روب همراه خواهند بود. از آنجایی که جنگ بین اوکراین و روسیه به نبردی ایستاتر بین سربازانی که با زمینهای مین گذاری شده از آنها محافظت میکند، تبدیل شده است، ترکیب خودروهای زرهی استرایکر با مین روبها و تجهیزات تخریب اضافه میتواند به پاکسازی موانع کمک کند.