در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۳۹ مطلب
در شرایطی که آمریکا، به‌ویژه در دوران ترامپ، به‌تدریج از تعهدات امنیتی خود در قبال اروپا عقب‌نشینی کرده و به روسیه نزدیک‌تر شده، قاره سبز با تهدیدی راهبردی و خلأ دفاعی روبه‌روست. وابستگی تاریخی اروپا به واشنگتن، آن را در برابر تحولات جدید آسیب‌پذیر کرده است. اکنون، زمان آن فرا رسیده که اروپا استقلال دفاعی و تفکر راهبردی خود را بازسازی کند و مسئولیت امنیت، آزادی و آینده‌اش را به دست گیرد.
پس از فروپاشی شوروی، غرب تلاش کرد روسیه را در نظم جهانی ادغام کند، اما پوتین با رویکردی تهاجمی و جاه‌طلبانه به‌دنبال احیای امپراتوری تزاری برآمد. او با سرکوب داخلی، دخالت در کشور‌های همسایه و حمله به اوکراین، علیه نظم لیبرال جهانی ایستاد. در این میان، عقب‌نشینی آمریکا در دوره ترامپ و مواضع همدلانه با کرملین، نه‌تنها وحدت غرب را تضعیف کرد، بلکه مشروعیت جهانی دموکراسی را به چالش کشید.
رهبران اروپایی با چالش انتخاب میان ایستادگی در برابر روسیه یا مصالحه مواجه‌اند. در حالی که بسیاری از کشور‌های غیرغربی تحریم‌های غرب را نمی‌پذیرند، اروپا باید یک بازنگری استراتژیک انجام دهد، از وابستگی صرف به آمریکا عبور کند و به بازیگری مستقل تبدیل شود. اگر رهبران اروپا به شفافیت با مردم خود روی آورند و اجازه دهند آنها مسیر دشوار، اما منطقی‌تر را انتخاب کنند، می‌توانند به بازگشت به انرژی روسیه، تعامل مستقیم با چین و تقویت جایگاه جهانی خود بپردازند.
نخست‌وزیر مجارستان با رد ادعای اروپایی‌ها مبنی بر احتمال گسترش جنگ اوکراین در قاره سبز گفت: «این واقعیت ندارد. بروکسل می‌خواهد جنگ را ادامه دهد.»
با تضعیف تعهدات امنیتی ایالات متحده، اروپا به تدریج مسئولیت دفاعی بیشتری می‌پذیرد. بازگشت ترامپ به کاخ سفید و رویکرد‌های تحریک‌آمیز او علیه ناتو و اوکراین، رهبران اروپایی را وادار کرده تا به‌دنبال یک شورای امنیتی غیررسمی اروپایی باشند. این تغییرات نه‌تنها نهاد‌های سنتی مانند ناتو را در معرض بحران قرار داده، بلکه آزمونی جدی برای توانایی اروپا در مدیریت امنیت خود در دنیای بی‌ثبات قدرت‌های بزرگ خواهد بود.
ترامپ در میان اروپایی‌ها چندان محبوب نیست: بر اساس یک نظرسنجی در ماه مارس، تنها شش درصد از فرانسوی‌ها و هشت درصد از ایتالیایی‌ها او را «دوست اروپا» می‌دانند. این تصویر منفی، پیامدهایی برای رهبران ملی‌گرا در اروپا دارد. هرچه مواضع ترامپ بیشتر به‌عنوان تهدیدی برای اروپا تلقی شود، رأی‌دهندگان در کشور‌هایی مانند ایتالیا و فرانسه ممکن است با تردید بیشتری به سیاستمداران محلی با رویکرد‌های مشابه اعتماد کنند.
بازگشت دونالد ترامپ به قدرت و سیاست‌های غیرقابل پیش‌بینی‌اش، اروپا را به بازنگری در راهبردهای امنیتی و کاهش وابستگی به ایالات متحده واداشته است. تصویب بودجه دفاعی کلان توسط آلمان و تلاش اروپا برای ایجاد یک اتحاد آتلانتیک مستقل‌تر، نشان‌دهنده تمایل به خوداتکایی بیشتر است. با این حال، چالش‌های داخلی، تورم و خطرات ملی‌گرایی افراطی موانعی جدی بر سر راه این تحول هستند.
از سوی دیگر، تماس میان پوتین و ترامپ در زمانی صورت گرفت که آتش‌بس تحت نظارت ایالات متحده در غزه در آستانه فروپاشی قرار دارد و حملات اسرائیل شدت گرفته است. هرچند سبک شخصی ترامپ در دیپلماسی ممکن است گره‌های سیاسی را بگشاید، اما تلاش برای ایجاد صلح برای او بیش از حد طاقت‌فرسا و پرجزئیات خواهد بود. بیانیه کاخ سفید درباره این تماس، به «معاملات اقتصادی عظیم و ثبات ژئوپلیتیکی پس از دستیابی به صلح» اشاره کرد. مشخص است که پوتین چه چیزی را می‌خواهد. تعجب‌آور این است که به نظر می‌رسد ترامپ آماده است این…
بلافاصله پس از پایان مکالمه، نشانه‌های دشواری‌های پیش روی هرگونه آتش‌بس آشکار شدند: در کی‌یف آژیر‌های حمله هوایی به صدا درآمدند و پهپاد‌ها و موشک‌هایی به سمت دیگر شهر‌ها شلیک شدند، اگرچه اهداف دقیق این حملات هنوز مشخص نشده است. هم‌زمان، نیرو‌های اوکراینی که از بخشی از استان کورسک روسیه عقب‌نشینی کرده بودند، به طور غیرمنتظره‌ای چند کیلومتر به عمق استان بلگورود روسیه پیشروی کردند. به نظر می‌رسد این اقدام با هدف ایجاد یک منطقه حائل و تقویت موضع اوکراین در مذاکرات صورت گرفته باشد. در همین حال…
این اولین تماس تلفنی میان ترامپ و پوتین از زمان مذاکرات صلح بین مقامات ایالات متحده و اوکراین در یک هفته پیش در عربستان سعودی است که در آن کی‌یف به یک توقف موقت فوری خصومت‌ها توافق کرد، مشروط به اینکه روسیه نیز چنین کاری کند.
