بیرانوند: در آمریکا ۴۸ بار مُردم و زنده شدم

سرمربی تیم ملی وزنه برداری گفت: با هر وزنه ای که وزنه برداران ایران زدند مُردم و زنده شدم.
 
به گزارش ایسنا، محسن بیرانوند پس از کنار رفتن سجاد انوشیروانی هدایت تیم ملی را برعهده گرفت و  روزهای خوبی را هم با تیم ملی در مسابقات جهانی ۲۰۱۷ پشت سر گذاشت. تیم ملی در مسابقات جهانی آمریکا  ۵ طلا، ۳ نقره  و ۶ برنز گرفت و برای نخستین مرتبه عنوان قهرمانی جهان را به دست آورد. بیرانوند در گفتگو با ایسنا  از استرس سرمربیگری در مسابقات جهانی و پیشمان نبودن از نوع انتخاب ترکیب تیم ملی برای حضور در آمریکا گفت.
 
 در ادامه گفتگو با بیرانوند را می خوانید:
 
نخستین تجربه سرمربیگری تیم ملی ایران در مسابقه‌های جهانی چطور بود؟
وزنه‌برداران ایران ۴۸ حرکت داشتند و من ۴۸ مرتبه مُردم و زنده شدم. واقعا پراسترس بود. اما خدا را شکر با قهرمانی ایران همه چیز در نهایت شیرین بود و خوشحالم شرمنده مردم و کسانی که به من اطمینان کردند و به عنوان سرمربی انتخابم کردند، نشدم. از  هفت نفری که با من تمرین کردند پنج نفرشان موفق به کسب مدال شدند. موسوی  و هاشمی مدال بزرگسالان جهان را گرفتند. سهراب مرادی موفق به رکوردشکنی شد. سعید علی حسینی پس از بازگشت به وزنه‌برداری دو مدال جهانی گرفت. بهداد هم خوب بود ، اما باید بیشتر بر روی او کار شود. البته او هم مدال خوبی گرفت.  در مورد سلیمانی  و میری هم باید بگویم که آینده برای جوانان است و باید نگاه‌مان به المپیک ۲۰۲۰ باشد. سلیمانی و میری در اوج قدرت هستند اما باید به آنها فرصت داد تا تجربه کسب کنند. باید جوانان دیگری را هم ‌اضافه کنیم تا تیم جوان، با تجربه و با قدرتی را داشته باشیم.

 

 
فکر می‌کنید کجای کار ضعف داشتید؟
مقداری رکوردهای ملی پوشان افت داشت که من در مورد آن خیلی فکر کردم. دلیلش این بود که ویزاها دیر صادر شد و اعزام به مسابقه‌ها طبق برنامه نبود. از این رو بدن‌های ملی‌پوشان با شرایط هماهنگ نشد و بر روی عملکردشان تاثیر منفی گذاشت. سلیمانی و میری هم اگر شرایطی وجود داشت که میدان بیشتری می‌دیدند بهتر کار می‌کردند و ایمان دارم در دوره‌های بعد بهتر کار می‌کنند. در کل موضوع خاصی که حس کردم خیلی بد بوده به ذهنم نمی‌رسد و شاید نیاز هست بقیه به ما بگویند اشکال کار کجا بوده است. چون خود ما وقتی در بطن کار هستیم به نظرمان آن موقع بهتر کارها را انجام دادیم.
 

 

از انتخاب‌هایی که برای ترکیب تیم ملی داشتید پشیمان نیستید؟ فکر نمی‌کنید بهتر بود براری و مجید عسگری را جایگزین می‌کردید؟
براری در انتخابی تیم ملی با ۳ کیلوگرم بالای وزن ۵ حرکت نزد. چه تضمینی وجود داشت بتواند وزن کم کرده و همان وزنه‌ها را تکرار کند.
 
سلیمانی در رکوردگیری‌ها یکبار به براری باخت،‌ یک بار مساوی شد و دفعه سوم برد اما براری اوت شد بنابراین پشیمان نیستم و اگر الان هم به آن شرایط برگردم دوباره همان انتخاب‌ها را خواهم داشت.
 
مجید عسگری هم در رکوردگیری بابلسر عالی بود اما وقتی به تهران برگشتیم دچار کشیدگی جزئی کشاله پای چپ شد و همین بر روی عملکردش تاثیر منفی گذاشت و نتوانست دیگر رکوردهایش در بابلسر را تکرار کند اما میری بهتر از رکوردگیری وزنه می‌زد. به هر حال وزنه‌برداری روی اعداد و ارقام است. من هم نمی‌توانستم وزنه برداری که خوب کار می‌کند را کنار بگذارم و این کار به دور از انصاف بود.

 

 
در فوق سنگین برای شما فرقی داشت سلیمی نقره بگیرد یا علی‌حسینی؟
به هیچ عنوان برایم فرقی نمی‌کرد. اگر قرار بود بین ملی‌پوشان فرقی بگذارم، در مورد براری فرق می‌گذاشتم. من و او با هم وزنه می‌زدیم و دوست و هم‌اتاق بودیم، اما اصلا دلم نیامد هاشمی و سلیمانی که خوب کار کردند را کنار بگذارم و بگویم دوست من باید به جهانی برود. برای من اعداد و ارقام و رکورد مهم است و همه را به یک چشم می‌بینم.
 
چرا سلیمی و علی حسینی وزنه‌هایی که در تمرین‌ها زده بودند را نتوانستند در مسابقه تکرار کنند؟
علی حسینی در یک ضرب دو مرتبه وزنه را انداخت و او هشت سال از مسابقه‌ها دور بود وگرنه توانایی او بیش از وزنه ۲۰۳ کیلوگرم بود. همچنین زانوی او ۲ هفته آخر التهاب داشت به همین دلیل در تمرین‌ها سنگین کار نکرد. این موضوع بر روی عملکردش تاثیر گذاشت. صحبتی که با او قبلا داشتیم این بود که ابتدا مدال جهانی بگیرد سپس در بازی‌های آسیایی به رکوردهای خوبی برسد و المپیک ۲۰۲۰ هم رکورد دنیا را بشکند. ا گر همه این موارد را از او در مسابقه‌های جهانی می‌خواستیم بار سنگین روانی برایش ایجاد می‌کرد.
 
بهداد سلیمی هم در یک ضرب خوب کار کرد او در  آخر تمرینات ۲۱۰ کیلوگرم زده بود که در مسابقه‌ها رکورد ۲۱۱ کیلوگرم را ثبت کرد. اگر ۲۱۶ را می‌زد می‌توانست فاصله‌اش را با تالاخادزه کمتر کند اما خب ورزشکار گرجستانی خیلی خوب کار کرد. در دو ضرب هم سلیمی زمانی که وزنه ۲۴۵ کیلوگرم را  زد آرنجش صاف بود. در تمرینات هم  وقتی وزنه ۲۶۰ کیلوگرم را زد همین اتفاق افتاد اما نمی‌دانم چرا دوباره به حالت قبل از المپیکش برگشت. با این حال مهم این بود که مدال گرفت اما لیاقتش بیشتر از این است.
 
یعنی شما فکر می‌کنید وزنه ۲۵۲ کیلوگرم خطا بود؟
اگر خطا بود داوران سه چراغ قرمز می‌دادند. وقتی داوران سه چراغ سفید دادند اما هیات ژوری نپذیرفت یعنی سخت‌گیری شده است.

 

 
خیلی‌ها می‌گویند چون ارتباط قوی نداریم نتوانستیم اعتراض کنیم؟
در کتاب قوانین داوری هم عنوان شده که هیات ژوری یعنی ختم کلام و نمی‌توانستیم اعتراض کنیم. مگر در المپیک اعتراض شد رای برگشت؟ برعکس خطر محرومیت برای ایران به وجود آمد.
 
با شروع اردوها برنامه‌ای دارید مبنی بر اینکه برخی وزنه‌برداران در باد مدال‌هایی که گرفتند نخوابند؟به هر حال سال آینده مسابقه‌ها سخت‌تر خواهد بود.
با توجه به اتفاق شیرینی که افتاده  چه اشکالی دارد یک هفته خوشحال باشیم و بعد از آن به این فکر می‌کنیم که کارمان در آینده سخت است. درست است باید نفرات جدید به تیم ملی اضافه شوند و وزنه برداران نباید در باد مدال‌های خود بخوابند بلکه با غیرت و با انرژی کار را ادامه دهند. از این رو  قطعا باید نگاهی به نفراتی که خارج از اردو هستند بیاندازیم تا سال آینده تیم پرقدرتی داشته باشیم چون انتظارات از این تیم بالا رفته است.
 

 

مرحله جدید اردو شروع شود باز هم در نظر دارید کیانوش رستمی تنها تمرین کند؟
در مورد کیانوش شورای عالی فنی تصمیم گرفت و شورا  هر نتیجه‌ای بگیرد اطاعت می‌کنیم.
 
حالا اگر یک ورزشکار دیگر بخواهد راه رستمی را برود باز هم موافقت می کنید؟
باز هم شورای عالی فنی تصمیم گیری می‌کند. خودم عضو شورا هستم  یک رای دارم و لازم شود نظرم را می گویم، اما به عنوان سرمربی از نظر شورای عالی فنی تبعیت می‌کنم.
 
صحبت پایانی:
از تمام کسانی که در پشت صحنه برای این تیم زحمت کشیدند از مربیان شهرستان‌ها تا هیات‌ها ، فدراسیون پزشکی ورزشی، همکارانم اصغر رحیمی، کاظمی نژاد و مسعود قاسمی تشکر می‌کنم. وزنه‌برداری امسال محمد علی فلاحتی نژاد را از دست داد. امیدوارم این قهرمانی تسلی خاطر برای جامعه وزنه برداری و خانواده‌ او باشد و این پیروزی ها تداوم داشته باشد.