پروژه اسکوپ در لندن، با رویکردی نوآورانه، یک ساختمان اداری قدیمی را با یک نمای منحنی جسورانه بازطراحی کرده است. این طراحی هوشمندانه، پنجره دایره‌ای شکل کلیسای مجاور را به زیبایی در خود قاب گرفته و ترکیبی چشم‌نواز از معماری مدرن و سنتی را به نمایش گذاشته است.
خانه‌ای با طراحی منحصربهفرد در هند با نام "۱۵۰ پله تا دریا" با الهام از معماری هزار ساله چاه پله‌های باستانی هند ساخته شده است. این خانه از حجم‌های بتنی انباشته شده روی یک پایه سنگی تشکیل شده که ماژول‌های پویا ایجاد کرده و مناظر را قاب می‌گیرد و گردش فضایی را بهبود می‌بخشد. ویژگی برجسته این خانه، یک فضای مرکزی با الهام از چاه‌های پلکانی است که پنج طبقه را به هم متصل می‌کند. ایوان‌ها و تراس‌های باز نیز فضاهای خصوصی و عمومی را با منظره اطراف ادغام می‌کنند.
ساختمان مرکزی فدراسیون صنایع سائوپائولو (FIESP)، با طراحی منحصربهفرد خود که به "رنده پنیر" شهرت یافته، یکی از شاخص‌ترین بناهای معماری در قلب این شهر شلوغ برزیل است. این ساختمان که در سال 1979 در خیابان پائولیستا به بهره‌برداری رسید، با طراحی هوشمندانه خود، نه‌تنها فضایی برای فعالیت‌های صنعتی و فرهنگی فراهم کرده، بلکه به نمادی از معماری مدرن در برزیل نیز تبدیل شده است.
استراتژی اصلی در طراحی «خانه دو-رو»، خلق یک پوسته عمیق به عنوان ساختاری سازمان‌دهنده بوده است. این پوسته نه تنها به عنوان نمای بیرونی عمل می‌کند، بلکه با ایجاد فضاهای خالی در دل خود، ارتباطی منحصربهفرد میان فضای داخلی و خارجی ساختمان برقرار می‌سازد.
پروژه «پارک و خانه کوچک» اثر استودیو معماری نیکو نمونه‌ای برجسته از این نوع طراحی است. این خانه در زمینی به مساحت تنها ۳۳ متر مربع ساخته شده و مورد توجه محافل معماری قرار گرفته است.
موقعیت مکانی پروژه در محله نخریسی مشهد، یک محله اقتصادی و بافت توسعه نیافته، چالش‌های خاص خود را به همراه داشته است. منظر شهری ناهمگون و عرض کم کوچه‌ها، معماران را به سمت حذف دید مستقیم از بیرون به داخل و بستن حداکثری جداره نما سوق داد. این تصمیم با هدف افزایش امنیت و کاهش اغتشاش بصری در فضای داخلی اتخاذ شده است.
ایده اصلی طراحی «میانسرای ماهوش»، خلق یک دنیای داخلی است که هستی خود را از حیاط‌های متعددش می‌گیرد و ساکنان آن را به طور مستقیم با عناصر طبیعی همچون خاک، درخت، آب و آسمان پیوند می‌دهد. این پیوستگی و توالی حیاط‌ها در کنار طیف رنگ‌های به کار رفته در طبقات مختلف و هم‌نشینی هوشمندانه مصالحی، چون آجر، کاشی و شیشه‌های رنگی، فضایی پویا و زنده را ایجاد کرده است.
خانه اوئیراس در پرتغال با بهره‌گیری از یک حیاط مرکزی، طراحی ساده و سقفی شیب دار تلاش می‌کند تا تعامل پویایی میان فضا، حرکت و طبیعت ایجاد کند. این پروژه توسط دفتر معماری OODA طراحی شده است. اوئیراس یک بروتال خشن نیست، اما مخاطب کاملا به حس این سبک در شکل گیری این فضا پی می‌برد. معماران با زیرکی خاصی از زیبایی‌های سبک مینیمال برای تعدیل خشونت بتن استفاده کرده‌اند...
فورسکارن، در سطح خیابان، یک نمای کاملاً شیشه‌ای و به صورت بصری فضاهای داخلی و خارجی را به هم متصل کرده که بازدیدکنندگان را به داخل ساختمان دعوت می‌کند.
«قلعه چالشتر»، یکی از بناهای تاریخی استان چهارمحال و بختیاری، در شهرکرد واقع شده و با معماری قاجاری، هر ساله میزبان گردشگران داخلی و خارجی است. این مجموعه شامل موزه‌های مردم‌شناسی، اشیای تاریخی و صنایع دستی است که فرهنگ و تمدن منطقه را معرفی می‌کند. فضای پیرامونی قلعه، با باغ‌ها، رودخانه‌ها و چشم‌اندازهای طبیعی، محیطی مناسب برای بازدید و آشنایی با تاریخ و معماری آن فراهم کرده است. تصاویری از این قلعه را در ادامه مشاهده خواهید کرد.
دبیرستان پورنگ کاملاً متفاوت با آن چیزی است که از یک دبیرستان معمولی در ایران تو ذهنتونه ساخته شده. همه ما تو مدارسی درس خوندیم که مهم‌ترین خاطراتمون مربوط به دوستامونه و معمولا فضا و معماری محیط مدرسه طوری نبوده که بخواد برامون خاطره ساز باشه. مدرسه پورنگ بابل طوری طراحی شده که مثل یک مدرسه قدیمی در انگلستان هست و فضای اروپایی اون به خاص‌تر جلوه دادنش کمک زیادی کرده.
عمارت «بامگاه» متشکل از دو خانه قدیمی از معماری عصر قاجار است که در محله قدیمی فیض‌آباد شهر کرمانشاه قرار دارد؛ این عمارت با همت متولی آن تبدیل به یک اقامتگاه سنتی شده است. تصاویری از این عمارت را در ادامه مشاهده خواهید کرد.
خانه‌های قدیمی با آن معماری خاص و پنجره‌های زیبا در خیابان ولیعصر تهران به چشم می‌خورند.
یک پژوهشگر و مدرس دانشگاه گفت: هدف معمار در طراحی این خانه، ایجاد فضایی درون‌گرا بوده است.
یکی از پروژه‌های جالب معماری در منطقه امیرآباد کرج، طرحی است که توسط معمار سوئیسی معروف، لویی کان، طراحی شده است. این پروژه، که اکنون در وضعیت نیمه‌تمام و رها شده قرار دارد، نمادی از زیبایی‌های معماری مدرن و خاص لویی کان است.
رندر‌های هوش مصنوعی را مشاهده می‌کنید.
طراحی در بافت‌های متراکم مسکونی، محدودیت‌های بعضاً متضادی را برای معماران به همراه دارد و این امکان را برای آنها فراهم می‌کند که فضا‌ها و ترکیب‌بندی‌های پیچیده‌تری را امتحان کنند. به همین دلیل یکی از گونه‌های مرسوم در معماری دوران مدرن تهران، طراحی بر اساس کمپوزیسیون حجمی-فضایی بوده است.
طراحی این پروژه، معماری و طبیعت اطراف را با شکل‌های نرم و طبیعی ترکیب کرده است.
شاید اگر گذرتان به خیابان فردوسی تهران افتاده باشد، چشمتان به ساختمان بانک ملی افتاده باشد. ساختمانی با شیر‌های سنگی و ستون‌های بلندش که یادآور بناهای به جا مانده از دوره هخامنشیان است.
گاهی در میان شلوغی‌های تهران جایی وجود دارد که همه را به دل تاریخ قجری می‌برد؛ عمارت مسعودیه با معماری چشم‌نواز و داستان‌های پُر رمز و راز خود یکی از این جاهاست، بنایی زیبا، تاریخی و گردشگری پایتخت که مردم و مسافران نوروزی می‌توانند با دیدن آن، ساعتی لذت‌بخش داشته باشند.
