یازده ماه پس از اولین باری که طرح استیضاح وزیرکار، تعاون و رفاه اجتماعی در مجلس اعلام وصول شد، عبدالرضا شیخ الاسلامی باز هم باید به مجلس برود و استیضاح شود و در این میان عده‌ای از نمایندگان اعتقاد دارند استیضاح در فاصله 4 ماه مانده به پایان دولت، به صلاح نیست.
اواخر مجلس هشتم که انتخابات مجلس نهم برگزار شد، مجلس هشتم تجربه ای تلخ از جلسه سوال از رئیس جمهور آموخته و دو فصل از بودجه دولت را هم برای سال 91 بسته بود، جمعی از نمایندگان مجلس به عبدالرضا شیخ الاسلامی وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی پیغام دادند که اگر شایعه انتصاب سعید مرتضوی واقعیت داشته باشد طرح استیضاح او را به جریان خواهند انداخت. این انتصاب در هیاهو و شوقی که ویژه نامه‌های قطور پایان سال رسانه‌های مکتوب روی صفحات خبری شان سایه انداخته بود گم شد اما شایعه انتصاب شکل واقعیت گرفت و تهدید به استیضاح هم.
فروردین ماه سال 91، مجلس کمابیش ترکیب بعدی را شناخته بود، خیلی از نمایندگان دور هشتم از حضور در دور بعدی بازمانده بودند که طرح استیضاح شیخ الاسلامی اعلام وصول شد. ماجرا در روز استیضاح به یکی از بی بدیل ترین اتفاقات ادوار مجلس تبدیل شد. ماجرای حکمیت؛ فروردین 91 را به کام وکلای ملت تلخ کرد؛ همچنانکه ماجرای سوال از رئیس جمهور اسفند 90 را. نتیجه ساعت‌های طولانی جلسه سعید مرتضوی مدیرعامل منصوب شیخ الاسلامی در ثروتمندترین سازمان اجتماعی کشور با احمد توکلی و علیرضا زاکانی و گه گاه حسین فدایی، نهایتا به آنجا رسید که غلامعلی حدادعادل در نامه‌ای خطاب به نمایندگان مجلس اعلام کرد:جناب آقای مرتضوی پیشنهاد استعفا از سوی اینجانب را که بر مبنای ضرورت همکاری و همدلی میان مجلس و دولت و با تاکید بر بیانات رهبر معظم انقلاب مطرح کردم، پذیرفت. نامه ای که خوانده شد، قول شرفی که داده شد، استیضاحی که منتفی شد و بالاخره دستوری که از سوی محمود احمدی نژاد برای بازگشت مرتضوی به تامین اجتماعی داده شد، دوباره نمایندگان را در سیکل استیضاح انداخت، این بار در مجلس نهم!
نمایندگان شکایت به دیوان عدالت اداری بردند. دولت دوبار اساسنامه سازمان تامین اجتماعی را تغییر داد تا سعید مرتضوی بر ریاست این سازمان عریض و طویل بماند، دیوان عدالت اداری دوباره ریاست مرتضوی بر سازمان تامین اجتماعی را غیرقانونی دانست. در آخرین تغییرات، اساسنامه چنان تغییر کرد که حکم سرپرستی مرتضوی بر تامین اجتماعی را محمد رضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور بزند تا عبدالرضا شیخ الاسلامی در این انتصاب دخیل نباشد و از استیضاح بجهد.
با این حال طرح استیضاح وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی که نزدیک به 11 ماه پیش برای اولین بار اعلام وصول شده بود حالا در آخرین روزهای پایانی سال و ماه های پایانی دولت دهم اعلام وصول شده است. استیضاحی که یک طرفش می تواند منجر به خالی شدن یکی از وزارتخانه های دولت در چهارماه پایانی سال هم باشد. علی مطهری یکی از استیضاح کنندگان عبدالرضا شیخ الاسلامی مدتی پیش در گفت وگو با مجله آسمان روایتی از دیداری که با آیت الله هاشمی رفسنجانی داشت آورده و در داخل این گفت وگو به روایت یکی از دیدارهای هاشمی رفسنجانی با رهبر معظم انقلاب پرداخته بود. او گفته بود که «ایشان (هاشمی رفسنجانی) دو ماه قبل ملاقاتی داشتند با رهبری که بحث استیضاح ها و سوال از رئیس جمهوری مطرح شده بود. گفتند رهبری با استیضاح ها موافق نبودند و گفته بودند در این چندماهه بعید است کسی مسئولیت وزارت را قبول کند ولی گفته بودند با سوال موافق هستند...»
روایتی چنین را امیرطاهر حسین‌خان نیز در گفت وگو با ایسنا مطرح کرده و به اتفاق مشابهی در روزهای پایانی دولت اصلاحات اشاره کرده است. روزهایی که قرار بود مرتضی حاجی وزیر آموزش و پرورش دولت اصلاحات در بهمن ماه سال 83 استیضاح شود و رهبر معظم انقلاب در نامه ای به رئیس مجلس هفتم اشاره فرمودند که در شرایط کنونی که ماه آخر ماموریت دولت در حال سپری شدن است، استیضاح وزیران هیچ سودی ندارد.
دولت احمدی نژاد از استیضاح وزیرانش در ایام دهه فجر خیلی تجربه خوبی ندارد. سال 89 مجلس هشتم در اولین روز از ایام دهه فجر حمیدرضا بهبهانی را از دولت گرفت. محمود احمدی نژاد در آن ایام به کنایه گفته بود که مجلس در دهه فجر با گرفتن وزیر راه از دولت، به دولت هدیه داد. حالا باز در ایام دهه فجر نمایندگان استیضاح کننده خواستار توضیح عبدالرضا شیخ الاسلامی درباره دلیل اصرار دولت به نگه داشتن مرتضوی در ثروتمندترین سازمان اجتماعی کشور هستند.
مسعود پزشکیان یکی از استیضاح کنندگان البته پیشنهاد داده که به جای آنکه از شیخ الاسلامی سوال کنیم بهتر از است این سوال از رئیس جمهور پرسیده شود. حالا باید دید مجلس با گرفتن وزیر کار به دولت هدیه می دهد یا باز استیضاح را منتفی می کند و هدیه سال 89 را جبران می کند.
