رئيس دانشگاه تهران با رد شايعه بركناري خود از رياست دانشگاه تهران، اظهار داشت: «بنده از اين قضيه بي اطلاعم، من براساس احساس مسئوليت مديريت دانشگاه تهران را پذيرفتم و مسئوليتم تا زماني كه از من خواسته اند ادامه دارد.»
به گزارش فرارو به نقل از ایسنا آيت الله عباسعلي عميد زنجاني با بیان این مطلب گفت: «در قاموس ما استعفا معني ندارد زيرا استعفا به معني طلب عفو كردن است و بنده گناهي نكرده ام كه استعفا هم كنم.»
وي همچنين درباره برخي اخبار مبني بر اخراج چند تن از استادان دانشگاه گفت: «بركناري دو نفر از اساتيد دانشگاه به دليل درخواست بازنشستگي بوده است و حكم دو نفر ديگر نيز به دليل غيبت طولاني بوده است كه طبق مصوبه مجلس براي آنان حكم اخراج صادر مي‌شود و اين مساله به هيچ وجه سياسي نيست.»
عميد زنجاني همچنين با بيان اين كه خبر بركناري برخي از اساتيد دانشگاه، سر و صدايي در مطبوعات ايجاد كرده است، گفت: «دو نفر از اين اساتيد خودشان تقاضاي بازنشستگي داشته اند و حكم دو نفر ديگر نيز حكم بدوي است.»
وي ادامه داد: «حكم اين دو نفر به دليل غيبت طولاني در حدود دو سال است كه طبق ماده 11 قانون مصوب مجلس هر كس دو ماه و سپس چهار ماه غيبت در دانشگاه داشته باشد، حكم اخراج براي او صادر مي شود.»
رييس دانشگاه تهران با تاكيد بر اينكه چنين حكمي بدوي است، گفت: «اين افراد مي توانستند تقاضاي تجديدنظر كنند و اين حق براي آنان محفوظ است كه در هيات تجديدنظر ادله غيبت خود را بيان كنند و عذر خود را از غيبت ابراز بدارند.»
عميد زنجاني گفت: «پس از ارايه ادله اين افراد هيات تجديدنظر مساله را بررسي خواهد كرد و خواه ناخواه به احتمال زياد راي هيات بدوي شكسته خواهد شد و اينان به دانشگاه باز خواهند گشت.»
وي با بيان اين كه اين اتفاقات نمي تواند سياسي باشد خاطرنشان كرد: «نبايد چنين پنداشت كه اساتيد دانشگاه از رسيدگي به امورشان منزه هستند اين افراد چون از دانشگاه حقوق مي گيرند بايد در دانشگاه حاضر باشند و به تدريس بپردازند، ولي متاسفانه يكي از آقايان به تجارت مشغول بوده است.»
وي با انتقاد از اخبار برخي مطبوعات گفت: «اخباري كه اين روزها توسط برخي مطبوعات در اين زمينه منتشر شده نشان مي دهد كه آنان با مسايل دانشگاه بيگانه اند و گمان مي كنند دانشگاه بي در و پيكر است و نبايد به تخلفات رسيدگي شود.»
وي گفت: «برخي از اين آقايان وقتي در آمريكا تدريس مي كردند در ماه چهار هزار دلار دريافت مي كردند و در عين حال عنوان استاد دانشگاه تهران را نيز همراه خود داشتند وحقوق دريافت مي كردند برخي نيز ر اهنمايي چندين رساله را بر عهده گرفته بودند كه رها كرده بودند و دانشجويان سرگردان بودند تا اين كه مجبور شوند استاد ديگري را به عنوان استاد راهنما معرفي كنند.»
